BİLİNMEYEN

30.BÖLÜM (FİNAL) (DÜZENLENDİ)

Umarım Finali Beğenirsiniz 😘😘 Hepinize İyi Okumalar

**
Duru Savaşla yaptığı konuşmanın üstünden bir hafta geçse de sinirinden bir eksilme hissetmemişti. Uyuyan oğluna bakarken odanın kapısının açılıp içeri Ayça ile Nursel'in girmesi ile umursamazca onlara baktı. Ayça ile Nursel telaşla Duruya baktı söze ilk Nursel girerek

"Kuzu çok kötü bir şey oldu ama sana nasıl söyleyeceğiz bilmiyorum"

Duru endişe ile yerinden doğrularak "Ne oldu? Birine bir şey mi oldu? Kızım cevap versenize benim kalbime mi indireceksiniz?"

Ayça üzgün bir şekilde "Şey dünden beri Savaştan haber yok çocuklar da artık endişelenmeye başladı belki sen nerde olduğunu biliyorsundur yine Tefiğin oyun oynamasından korkuyoruz" deyince Duru'nun rengi sararak olduğu yere çöktü.

Nursel ile Ayça ne yapacağız der gibi birbirlerine bakıp tekrar Duruya döndüler. Duru kendine gelmeye çalışarak

"En son nereye gideceğim demiş ki? Ben de Savaşla hiç konuşmadım trip atıyordum. Ne olur ona bir şey olmuş olmasın"

Ayça merakla "Kuzu, Savaş çocuklara bir evden bahsetmiş gideceğim diye sen biliyor musun? Bizimkiler de bilmiyor"

Duru duyduğu şeyle hızla ayağa kalkıp "Ben biliyorum o evi" diyerek kapıya koştu merdivenlerde üzerinde ki kedili pijama takımına aldırmayarak daha hızlı koşup dış kapıyı açtı.

Bahçeye çıktığında gördüğü taksi ile hızla taksiye binip evin olduğu yeri tarif etti. Ev Ormanlık alanın içinde göl başında bir yerdeydi ne şehrin çok dışında ne çok içindeydi. Duru taksinin bir anda durması ile şoföre dönerek

"Neden durduk abi? Daha eve gelmedik ki"

Taksici Duruya dönerek "Kusura bakma bacım benzinim bitti bundan sonrasını yürümek zorundasın!" deyince Duru şokla

"Abi sen ciddi misin bu dağ başına
yakın yerde beni kız başıma tek bırakmayacaksın değil mi?"

Şoför ciddice "Uzatma bacım in arabadan" demesiyle Duru sinirle arabadan inerek arabanın lastiğine tekme atıp "Cani adam" dedi ve biraz ormanlık biraz da ıssız olan yolda yürümeye başladı. Yolda yürürken bir yandan da Savaşın iyi olması için dua ediyordu sevdiği adamı kaybetmeye hazır değildi. Taksiden baya bir uzaklaştığında yolun yan tarafında bulunan ağacın birine bağlı olan uçan siyah bir balon ve not gördü ne olduğunu anlamaya çalışır bir şekilde ağaca yaklaşıp balonu çözdü ve notu okumaya başladı

"Daha tanışmadan siyahımla harmanlanan Çifte Belam benim siyahlığımla bana tutku bahşettin. Şimdi devam et"

Duru bu notu Savaşın yazdığını anlayıp Savaşa kötü bir şey olmadığını öğrenmenin rahatlığı ile ikinci balona yöneldi. İkinci not ve balon griydi notu açmadan derin bir nefes aldı ve hızla notu açtı

"Siyahımla grileştiğini sanan kadın sen her zaman saf ve masumdun. Hatta sana layık olmayan beni bile affedecek kadar alçak gönüllü. Şimdi bir sonra ki not için acele et."

Duru elinde olmadan kocaman gülümseyerek balonun ipinden sıkıca tutarak biraz ileride ağaca bağlı gri balona yaklaştı ve yeşil notu titreyen elleriyle açarak sesli bir şekilde okumaya başladı

"Yeşil renginin doğallığını ruhunda ve bedeninde taşıyan diğer yarım itiraf ediyorum ilk doğalığına vuruldum. Bir sonra ki not için acele et!!"