Kiss me hard before you go.

Chapter 5

Ακούστηκε ο γνωστός ήχος μηνυμάτων που κάνει το κινητό μου και αμέσως η οθόνη φωτίστηκε με ένα μήνυμα από τον Jimin. Μιλούσαμε γραπτώς εδώ και 5 λεπτά από τότε που χτύπησε το κουδούνι του σχολείου δηλώνοντας την ώρα για μεσημεριανό, ενώ ο Jimin είχε μόλις ξυπνήσει από τον μεσημεριανό ύπνο του.

Jiminie🌚
Θα σε βγάλω έξω απόψε 😉

Εγώ.
Δεν θα είσαι κουρασμένος; 😕

Jiminie🌚
Ανάλογα πόσο θα με κουράσεις εσύ το βράδυ;)

Εγώ.
Πάνε πιες λίγο νερό, u thirsty bastard🙄

Jiminie🌚
Μα εσύ είσαι η πηγή μου....😉

Μου έφυγε το κινητό από τα χέρια και έπεσε πάνω στην έδρα. Με το ένα μου χέρι έπιασε το μέτωπο μου και κλείνοντας τα μάτια έγειρα ελάχιστα μπροστά. Άρχιζα να γελάω.

Ε:"Aish jinjja..." Έκανα πέρα το δάκρυ που ήταν λίγο πιο κάτω από την άκρη του δεξί ματιού μου και έπιασα πάλι το τηλέφωνο.

Εγώ.
Jimin... όντως χρειάζεσαι όχι μόνο να πιεις νερό αλλά και να λουστείς ολόκληρος μπας και συνέλθεις.😙

Jiminie🌚
Έλα λούσε με εσύ🤤

Εγώ.
Αν μπορούσα, θα το έκανα😉

Ξαφνικά ακούστηκαν δύο μεγάλα χτυπήματα στην πόρτα, η οποία και ανοίχτηκε από έναν κοντό κύριο με μαύρα μαλλιά, ντυμένος με σκουρόχρωμη στολή και με ένα τσαντάκι να κρέμεται γύρω από την μέση του. Στα χέρια του κρατούσε ένα τετραγωνικό, αρκετά μεγάλο χάρτινο κουτί που από πάνω του είχε τοποθετήσει ένα μπλοκάκι με χαρτιά και ένα στύλο που ήταν δεμένο μαζί του. Ήταν άλλος ένα ταχυδρόμος.

Έκανα χώρο στην έδρα και τοποθέτησε το κουτί. Με καλημέρισε καθώς μου έβαλε μπροστά το έγγραφο με το δεμένο στύλο. Χωρίς να μου πει την διαδικασία, υπέγραψα γρήγορα και γύρισα και τον κοίταξα συνοφρυωμένη.

Ε:"Από ποιον είναι;" Ρώτησα γεμάτη περιέργεια.

"Από ανώνυμο." Απάντησε μονολεκτικά και πήρε το έγγραφο, συνεχίζοντας να μου χαμογελάει γλυκά.

Ε:"Ευχαριστώ." Είπα χαμηλόφωνα, υποκλίθηκα 35 μοίρες και κοίταξα το κουτί μπερδεμένη.

Ανταπέδωσε στον αποχαιρετισμό και βγήκε γρήγορα από την αίθουσα. Αμέσως μετά το κινητό μου δονήθηκε άλλη μια φορά αλλά δεν έκανα την παραμικρή κίνηση να το ανοίξω. Αντιθέτως το έκανα πέρα, κάνοντας περισσότερο χώρο για το κουτί, το οποίο και έφερα μπροστά μου. Σηκώθηκα από την θέση μου και με δισταγμό, άνοιξα το καπάκι. Προς έκπληξη μου υπήρχε ένα άσπρο χαρτόνι με μια κάρτα από πάνω.