Kiss me hard before you go.

Chapter 17

A/N: (unedited)

Κάποια στιγμή το βράδυ ο οργανισμός μου είχε μια έντονη ανάγκη να λυτρωθεί από δροσερό νερό. Σηκώθηκα με αργές και άτσαλες κινήσεις από την γωνία που με είχε στριμώξει ο Jimin, τύλιξα μια κουβέρτα γύρω από το ιδρωμένο, γυμνό μου σώμα και βγήκα από το δωμάτιο, κατευθύνοντας προς την κουζίνα που φωτιζόταν από ένα μικρό φως.

Με διαπέρασε γρήγορα ένας τσουχτερός πόνος ο οποίος εγκλωβίστηκε στην κορυφή του κρανίου μου και εξαπλωνόταν αργά και βασανιστικά στην γύρω περιοχή. Προσπάθησα να θυμηθώ τι είχε συμβεί πριν εκείνη την ημέρα ώστε ένιωθα τόσο χάλια αλλά όλη μου προσοχή ήταν συγκεντρωμένη στον πόνο.

Όταν έφτασα επιτέλους στην κουζίνα και ήπια δύο ποτήρια γεμάτα με νερό, αποφάσισα να πίω και ένα depon ώστε να νιώθω ήδη καλύτερα το χάραμα. Εκεί που πήγα να γυρίσω προς τα αριστερά για να πιάσω ντεπόν από το ντουλάπι, κουτούλησα πάνω σε ένα κρύο, γυμνασμένο στήθος. Κοίταξα αργά προς τα πάνω με μισάνοιχτα μάτια. Ήταν ο Jungkook και εκείνη την στιγμή δεν είχα νιώσει τίποτα από όσα νιώθω κάθε φορά που εμφανίζεται μπροστά μου απρόσμενα. Δεν ένιωθα απολύτως τίποτα απλά ήθελα να πίω ντεπόν και να κοιμηθώ.

Jk: «Γιατί είσαι ακόμα ξύπνια;» Με ρώτησε καθώς στηρίχτηκε στον πάγκο, κάνοντας την διαδρομή μου προς το ντουλάπι πιο δύσκολη.

Ε: «Διψούσα και θέλω να πίω και ντεπόν, τώρα, γιατί δεν αισθάνομαι καλά. Για αυτό αν μπορούσες...» Προσπάθησα να τον σπρώξω πέρα αλλά αυτός δεν έκανε ρούπι, αντιθέτως ήρθε πιο κοντά μου με τον κορμό του σώματος του ορθό με αυτοπεποίθηση.

Jk: «Μάλιστα. Στην έχωσε τόσο που έλαβες υπερβολική πίεση.» Σταύρωσε τα χέρια του στο στήθος του. Για λίγα λεπτά το βλέμμα μου είχε τυλιχτεί γύρω από τα χέρια του που πίεζαν απαλά προς τα μέσα το στήθος του και τις ερεθισμένες ρώγες του, ξεχνώντας απολύτως τι είχε μόλις ξεστομίσει.

Ε: «Ο-ο-ορίστε;» Ξεροκατάπια και τον κοίταξα μπερδεμένη, αργότερα από λιγο.

Γέλασε πνιχτά και μου έκανε νόημα με το βλέμμα του την κουβέρτα που την είχα τυλίξει γύρω μου.

Ε: «Κρυώνω.» Τυλίχτηκα καλύτερα κάτω από την κουβέρτα, προσποιούμενη πως κρύωνα.

Jk: «Δεν φοράς πιτζάμες;» Με κοίταξε με βλέμμα εξεταστικό, με το ένα φρύδι σηκωμένο.

Ε: «Τις έχω ξεχάσει σπίτι..» Τον κοίταξα πίσω ψύχραιμη.

Τότε έκανε ένα βήμα πιο κοντά μου, τόσο κοντά ώστε ένιωθα την ανάσα του πάνω στα θερμά δικά μου χείλη. Σάστισα.