Chapter 12.

262 26 7
                                    

Ο ήχος του κλειδιού μου που έκανε μέσα στην κλειδαρότρυπα ακούστηκε και η πόρτα άνοιξε. Μπήκα μέσα στο σπίτι μου μαζί με την Σοφία. Πετάξαμε τα μπουφάν μας στον καναπέ μαζί με τις τσάντες μας και βγάλαμε σε διαφορετικές γωνίες τα παπούτσια μας. Η Σόφι σωριάστηκε στον καναπέ και άνοιξε την τηλεόραση ενώ εγώ πλησίαζα προς το μπάνιο, βγάζοντας ταυτόχρονα το ενοχλητικό σουτιέν μου. Την κοίταξα με απορία.

Σ: «Μην ανησυχείς θα φύγω όταν έρθει ο Jimin.» Μου είπε αδιάφορα ενώ το βλέμμα της χανόταν πίσω απο τις ψηφιακές εικόνες που άλλαζαν ανά κλάσμα δευτερολέπτου.

Κούνησα το κεφάλι μου.

Ε: «Όχι, όχι για άλλο παραξενεύτηκα. Πως και δεν έχεις βγάλει το σουτιέν σου ακόμα;» Έβγαλα το δικό και το έβαλα στην σιδερόστρα πάνω. Συνήθιζε πάντα να το βγάζει και να μου παραπονιέται γιατί να φοράμε σουτιέν κλπ.

Χαμογέλασε στραβά και με κοίταξε.

Σ: «Δεν φοράω πλέον.» Απάντησε ανέμελα.

Θα σχολίαζα αλλά δεν είχα όρεξη οπότε απλά ανασήκωσα τους ώμους μου αδιάφορη και μπήκα μέσα στο μπάνιο. Ξεντύθηκα και μπήκα μέσα στην ντουζιέρα. Σήκωσα ελαφρά τον μοχλό του μπάνιου προς το ζεστό νερό. Αμέσως οι μυς μου χαλάρωσαν και όλες οι σκέψεις κάηκαν κάτω από το καυτό νερό.

Αφού τελείωσα με το μπάνιο και έβαλα την ίδια νυχτικιά με της φωτογραφία που είχα στείλει στον Jimin, βγήκα απο το μπάνιο και κατευθύνθηκα προς το αγαπημένο μου χώρο του σπιτιού: στην κουζίνα. Άνοιξα τον φούρνο και έβγαλα ένα μεγάλο πιάτο με σοκολατόπιτα της μαμάς. Έκοψα ένα σχετικά φυσιολογικό κομμάτι και έκατσα στο τραπέζι να το φάω με ηρεμία, ώσπου ακούστηκε το θυροτηλέφωνο.

Σ: «Πάω εγώ, μιας που φεύγω κι όλας.» Μου έκλεισε το μάτι ενώ σηκωνόταν από τον καναπέ.

Πάτησε το κουμπί ώστε να αφήσει τον επισκέπτη να περάσει στην πολυκατοικία. Έβαλε την άσπρη ρόμπα της και τις παντόφλες της και άνοιξε την πόρτα.

Σ: «Anyoung haseyo jimin-ah.» Χαιρέτησε τον Jimin και αφού της ανταπέδωσε με κίνηση του κεφαλιού του, έφυγε προς τα πάνω.

Όταν η Σόφια πήγε στο πάνω όροφο, εκείνος μπήκε μέσα και έκλεισε την πόρτα. Τον κοίταζα καθώς τσιμπούσα από την σιροπιαστή σοκολατόπιτα που έλιωνε ζέστη μέσα στο στόμα μου. Ήταν υπέροχη και η προσοχή μου ήταν εστιασμένη πλήρες στην σοκολατόπιτα. Δεν είχα καταλάβει όμως την έκφραση του προσώπου του όταν με πλησίαζε με αργά βήματα. Μόλις τον συνειδητοποίησα μου έκατσε η υπέροχη μπουκιά, προκαλώντας μια ξυνή γεύση στον λαιμό που έτσουξε. Παρόλα αυτά παρέμεινα όσο πιο φυσιολογική μπορούσα.

Kiss me hard before you go.Where stories live. Discover now