Kiss me hard before you go.

Chapter 14

Το πρωινό της Κυριακής το πέρασα στην επαρχία με τον Jimin, μακριά από το κόσμο και το καυσαέριο. Είχαμε αποφασίσει να κάνουμε picnic μιας και ήταν μια ζεστή και ηλιόλουστη μέρα.

Όταν βρήκαμε επιτέλους έναν δροσερό ίσκιο κάτω από ένα μεγάλο δέντρο που τα κλαδιά του έπεφταν εντυπωσιακά δίπλα του, στρώσαμε και βάλαμε τα τάπερ με το φαγητό σε μια γωνιά. Τέλος καθίσαμε εμεις στην μέση και απολαύσαμε αθόρυβα την θέα και το δροσερό αεράκι που χαϊδεύε απαλά τα πρόσωπα μας. Μπροστά μας απλωνόταν κατά πράσινο γρασίδι που ήταν στο ύψος του αστραγάλου και διάσπαρτα είχε μεγάλα, μεσαία και μικρά δεντράκια με θάμνους να κρύβουν τους κορμούς τους. Άλλα είχαν τα άνθη τους και άλλα δεν είχαν ούτε φύλλο στα κλαδιά τους. Ο ουρανός δεν είχε κανένα σύννεφο να του κρύψει την γαλάζια ομορφιά του σήμερα καθώς είχε συντροφιά τον ήλιο ζεστό και φωτεινό να μην αφήνει καμία κρυψώνα με σκότος και κρύο.

Πήγα στην άκρη του τραπεζομάντηλου ώστε να με δει λίγο ο ήλιος, διότι τον χρειαζόμουν, ήθελα την ζεστασιά και το φως του για να μου δώσει δύναμη και να μου γεμίσει τις ενεργιακές μπαταρίες μου. Φορούσα και σκουρόχρωμα ρούχα και απορροφούσα περισσότερες ηλιαχτίδες, πράγμα που με ευχαριστούσε.

Jm: «Θέλω να συζητήσουμε για κάτι που με ενοχλεί τον τελευταίο καιρό.» Άκουσα ξαφνικά τον Jimin να μου λέει με κανένα ίχνος αγριότητας. Η φωνή του είχε ακουστεί περισσότερο ως ψίθυρος, γεμάτη τρυφερότητα.

Γύρισα αργά όλο μου το σώμα ώστε να τον κοιτάξω, συννοφρυωμένη.

Ε: «Τι έγινε, chimchim;»

Jm: «Να...» Δεν ανταπέδωσε στο βλέμμα  μου, αντιθέτως κοίταζε τα δάχτυλα του που έπαιζαν με το ύφασμα του μαύρου παντελονιού του. «Μπορεί να κάνω λάθος όμως..» Η φωνή του μπορεί να ακουγόταν αθώα αλλά ένιωθα ότι κάτι όντως δεν πήγαινε καλά. «Συμβαίνει κάτι με τον Jungkook;» Τότε με κοίταξε, κάνοντας με να παγώσω στην θέση μου.

Εξαίσια! Τι να απαντούσα; Η αλήθεια ήταν ότι όντως παιζόταν κάτι, αλλά μόνος του έπαιζε. Από την άλλη δεν ήθελα να χαλάσουν τις σχέσεις τους.

Με πήρε λίγη ώρα να αντιδράσω γι'αυτό μου αποκρίθηκε ξανά.

Jm: «Ελεωνόρα! Άκουσες τίποτα από ότι είπα;» Κούνησε το χέρι του μπροστά από τα μάτια μου, αποσπάζοντας μου την προσοχή.

Ε: «Εεε.. ναι. Νομίζω. Ναι.» Κατέβηκα από τις γάμπες μου και κάθισα οκλαδόν. «Σαν τι να παίζει;» Είπα τελικά.