Ben sadece senin beni bırakacağını tahmin edemeyen fakir , aptal adamın tekiyim Jungkook...
•••
Şimdi defol git ve bir daha asla geri gelme !!
•••
Fakir Park Jimin o gün kendi çöpünü karıştıran zavallı bir çocukla karşılaşır ve o çocuğu yanına aldı...
Dün çok içtiğim için banyoya giremeden uyuyakalmıştım büyükannemin yanında. İlk kez içmiştim ve bu kadar acı verici bir şey olduğunu bilseydim asla içmezdim. Başım çok ama çok ağrıyordu. Ayrıca leş gibi ter ve içki kokuyordum. Yaralarım da hala temizlenmemişti. Kendimden tiksiniyordum şu an.
Elimin üstündeki büyükannemin elini yavaşça kenara koyduktan sonra hemen banyoya koşmuştum.
Tanrıya şükür ki erken kalkmıştım. Banyomu yapıp yaralarımı temizleyip kahvaltı hazırlayabilirdim Jungkook için. Dün gece geç geldiğim için çok korkmuş olmalıydı. Ona hiçbir şeyimin olmadığını her şeyin yolunda olduğunu göstermeliydim.
•••
Banyodan çıktıktan sonra Jungkook'a ve bana bu zamana kadar yaptığımız bütün kahvaltılardan güzel bir kahvaltı hazırlamıştım.. Bu kahvaltı orta halli bir ailenin yapabileceği bir kahvaltıydı. Ayrıca Jungkook benimle kahvaltı etmeye bayılıyordu. Bu kahvaltı her zamankilere göre birazcık pahalıya patlamıştı ama dün Jungkook'u endişelendirdiğim için onun gönlünü almalıydım.
Her şeyin dört dörtlük olduğuna kanaat getirdikten sonra yüzüme büyük bir gülümseme yerleştirip Jungkook'u uyandırmak için yavaşça odaya girmiştim. Ancak uyuyan bir melek görmeyi bekleyen gözlerim , düzenli bir şekilde duran boş bir yatakla karşılaşmıştı.
Birazdan geleceği için bu sefer onu masada oturarak beklemeye karar vermiştim.
Ancak 5 dakika geçmesine rağmen Jungkook hala tuvaletten çıkmamıştı.
Biraz daha beklemeye karar verdim.
10. dakikada artık içten içe endişelenmeye başlamıştım.
15. dakikada artık dayanamamıştım ve banyo kapısına yaklaşıp içeriyi dinlemiştim , ancak hiçbir ses gelmiyordu. Kapıyı tıklatarak ,
"Jungkook ? Bir sorun mu var?" diye seslenmiştim yüksek sesle. Ancak hala içeriden ses gelmiyordu. Artık endişelerim yerini derin bir korkuya bıraktığında Jungkook'a bir şey olduğunu düşünerek hızlıca içeri girmiştim.
Ancak banyo boştu.
1 salon , salona birleşik bir mutfak tezgahı , banyo ve küçük bir odası olan evimizde Jungkook hiçbir yerde yoktu.
•••
Evin her köşesine ve tüm çevre sokaklara tek tek bakmıştım. 'Ya birileri onu kandırdıysa?' sorusu beni mahvediyordu içten içe.
Yakınlarda başka gidebileceği yer kalmayınca son çare okuluna doğru yola koyulmuştum.
Tanrım lütfen sen onu benden ayırma.
•••
2 Ay sonra
Büyükannemin mezarının önünde gözyaşları dökerken aslında mahvolan hayatım için döküyordum o gözyaşlarını. Büyükannemin ölümünün üzerinden tam 1 ay geçmişti. Bir anda küçücük ama mutlu hayatımdaki o iki insan beni terk etmişti. Bunlarla birlikte artık yaşamak için de bir sebebim kalmamıştı.
Rutinimi bozmayarak mutfağa gittim ve o ucu körelmiş bıçakla daha eskileri iyileşmeyen kesiklere yenilerini kattım.
•••
ABV OKUL.
Bu bölümü öncekinin devamı olarak düşünün bebeklerim ^-^
Bundan sonraki bölümde kopmacalaaaaaar
Alemleeeeeer
Akıyoruuuuzzz
Wooohoooo
DSHVJKSHVJDSH
Sonunda hikayenin giriş kısmını bitirmiş bulunuyoruz bebeklerim.
Haydi kutlayalımmmm!
(kutlama dansı)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eveeet tebrik etmek için pastamı Jeon mahallesi Park caddesi Hobinci sokak Namjin apartmanı V. kat Swag numaraya yollayabilirsiniz.
