Ben sadece senin beni bırakacağını tahmin edemeyen fakir , aptal adamın tekiyim Jungkook...
•••
Şimdi defol git ve bir daha asla geri gelme !!
•••
Fakir Park Jimin o gün kendi çöpünü karıştıran zavallı bir çocukla karşılaşır ve o çocuğu yanına aldı...
Hoseok'la son randevumdan henüz 2 gün geçmişti ve ben şu an mesaimden çıkmış Hoseok'un bir kız arkadaşıyla görüşmek için hazırlanıyordum. Tabi ki Hoseok bana güvenmediği için Jin hyungu da başıma dikmişti.
"Jimin bu ne böyle !! Halı sahaya gitmiyorsun!"
"Ama hyung çok abartıyorsun kendi düğünüme gitmiyorum , tabi ki takım giymeyeceğim."
"Takım olmasa da şık giyinmelisin. İlk izlenim çok önemlidir Jimin unutma."
Yarım saatlik bir dolap karıştırmanın sonunda ikimizin de bir şekilde anlaşabildiği bir şeyler bulup giyinmiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Tamadır! Benim oğluşum büyümüş de görüşmelere mi çıkarmış~ Ay çok duygulandım peçete ver bana."
Jin hyungun anneliğinin tuttuğunu anladığım anda beraber çekindiğimiz fotoğrafları göstermeye başlamadan kendimi evden dışarı atmıştım.
Hoseok hyungun bana attığı mesajı açıp kafenin adresini tekrar kontrol etmiştim. Zaten Hoseok hyungun mesajı her zamanki gibi kısa ve netti.
"Perşembe
18.00'da
Kim Min Ji ile buluşuyorsun.
Kafe Rest'de
Uygun giyin(Jin'e haber verdim)"
•••
Min Ji aslında iyi bir kızdı. Gerçi bu Hoseok ve Jin hyung zorlamasa yüzüne bakmayacağım gerçeğini asla değiştirmezdi.
Min Ji tabi ki iyi kalpli bir kızdı. Ancak çok fazla klasik sevgili şeylerine özeniyordu. Gelecekle alakalı hiçbir konuşmamızda baş başa olmaktan bahsetmemişti. Hep bir etkinlik , hep bir aktivite. Ben o kadar hareketli bir insan değildim. Daha doğrusu hastanede yattığım süre benim tüm enerjimi emmişti. Jungkook'u unutmaya çalışmak beni zaten yeterince yoruyordu.
Yine de kıza bir şans vermek zorundaydım. Hem Hoseok hyungun hatırı için , hem tedavi olabilmek için , hem kafamı başka konularla dağıtabilmek için. Yine de bu kız beni biraz yoracağa benziyordu.
•••
Min Ji'yle onun evine kadar yürümemin ardından tahminlerimin aksine bana bir sarılmayla ve 'görüşürüz' le veda etmişti. Ben gerçekten benim gibi işe yaramaz bir insanla görüşmemek için elinden geleni yapacağını düşünmüştüm. Numarasını verip ona yazmamı da istemişti benden. Kız nasıl bir yoklukta ben gerçekten çözememiştim.
Min Ji'yi bırakmamın ardından henüz 1 dakika bile geçmemişti ki telefonum çalmaya başladı.
