Ben sadece senin beni bırakacağını tahmin edemeyen fakir , aptal adamın tekiyim Jungkook...
•••
Şimdi defol git ve bir daha asla geri gelme !!
•••
Fakir Park Jimin o gün kendi çöpünü karıştıran zavallı bir çocukla karşılaşır ve o çocuğu yanına aldı...
"GERÇEKTEN DUYMAK MI İSTİYORSUN JUNGKOOK?! SANA BİR ŞEY SÖYLEMEMİ Mİ İSTİYORSUN?! O ZAMAN AÇ KULAKLARINI İYİ DİNLE!
BEN SADECE SENİN BENİ BIRAKACAĞINI TAHMİN EDEMEYEN FAKİR , APTAL ADAMIN TEKİYİM ! ŞİMDİ DEFOL GİT VE BİR DAHA ASLA GERİ GELME JUNGKOOK!!"
Duyduklarımla birlikte oradan hemen gitmem gerektiğini yoksa daha da çok kırılacağımı anlamıştım.
Jimin hyung köpürüyordu sinirden ve aha da üzerine gidersem patlayaccak gibi gözüküyordu.
Gözlerimdeki kırgınlığı gördüğüne emindim.
Ama umrunda mı değil mi , hiçbir fikrim yoktu.
•••
"Hoseok hyung ben çök kötüyüm."
Odaya girer girmez çantamı bir kenara fırlatıp kendimi danışan koltuğuna atmıştım. Hoseok hyungun ajandasını artık ezberlediğim için 1 saat vaktim olduğunun farkındaydım.
"Sorun ne Jungkook-ah , dün seni bıraktığımda gayet iyiydin. Girişte mi bir problem yaşadınız , yoksa babanlarla ilgili mi ?"
"Girişte hyung. Umrunda bile değilim. Bana Jungkook-shi deyip duruyor ve sadece buradaki bir çalışan olduğumu vurgulayıp duruyor. Zorla dışarı çektim o zaman da defolmamı ve bir daha karşısına çıkmamamı söyledi."
"Jungkook bu olası bir tepki , ne yalan söyleyeyim ki çok da haksız bir sinir yaşadığını da söyleyemem. İkiniz de çocuktunuz ve bir hata yapmışsınız. Sadece Jimin seni ok fazla sevdiği için senden ayrı olmanın bedelini fazlasıyla ödedi ve şuan bunları öğrenince verdiği tepki sence de doğal değil mi?"
"Hyung öyle ama ben bu vicdan azabıyla yaşayamam. Senelerce beni sevmediği için ondan nefret ettim ve hayatımı yaşadım. Ama o nefretim boşa çıktı. Hyung intihar etti diyorsun , intihar! Ben bu vicdan azabıyla nasıl yaşarım."
"Jungkook , Jimin seni gerçekten çok seviyor. Uğruna ölecek kadar , hatta defalarca ölecek kadar çok seviyor. Onu tanıdığımdan beri ne tedavi denersem deneyeyim seni unutmayı seçemedi. Sen ondan ayrılınca onu unuttun , ondan nefret edip hayatına devam ettin. Ama o sensiz yaşamayı istemedi Jungkook. Ve ben Jimin'i tanıyorum Jungkook. Ona ben ve Jin aile olduk. Jimin güven sorunları yaşasa bile , bazı seninle ilgili travmalaardan sonra dış dünyayla arasına duvar örmüş olsa da , dış dünyadaki insanlara karşı agresif olsa da o çok kırılgan , alıngan , naif ve iyi kalpli bir insandır. Sevdi mi nasıl sever ben biliyorum. Bu zamana kadar 1 tane bile sevgilisi olmadı biliyor musun? O bile senin yüzünden. Senden sonra hayatına ben ve Jin'den başka kimseyi sokmadı. Ben bu adamı tanıyorsam sana kıyamaz o Jungkook. Seni kırar , dağıtır , uzaklaştırır. Ama ben sensiz yapamayacağını biliyorum."
"Teşekkür ederim hyung. Gerçekten içimi rahatlattın."
"Ama Jungkook sana karşı dürüst olacağım. Jimin'le uyguladığımız tedavilerde Çok kez Jimin'e 'Jungkook'tan nefret ediyorum.' dedirttim. Ama hiçbirinde bu seferki bakışları yoktu. Resmen gözlerinin rengi değişti. Bu seferki farklı Jungkook. Bu seferki farklı ve sevgisi seni affetmesine yeter mi bilmiyorum Jungkook."
"Ben de beni affetmesini sağlarım öyleyse hyung. Ve hyung ortalıkta hala benim bilmediğim bir şeyler mi var?"
Bu sorumun ardından Hoseok hyungun bir süre susup düşünmesi benim cevabımı almam için yeterliydi zaten.
"Jungkook , bunu Jimin'le kendin konuşman daha uygun olur."
Ve ardından beraber çıkardığım notları incelemiş değerlendirmiş ve resmi olarak günü bitirmiştik.
Ben elimdeki notları danışanın dosyasına yerleştirirken Hseok hyung konuşmaya başlamıştı.
"Jungkook-ah dosyayı koyduktan sonra çık olur mu ?"
"Aşk olsun hyung beni kovuyor musun bak çok kırıldım şu an."
"Jungkook , Jimin gelecek ve seninle karşılaşırsanız ikiniz için de iyi olmaz."
"En fazla ne olabilir sanki hyung ? Hem o iyileşmedi mi onun seansına da kalsam bi sorun olmaz."
O sırada daha dün yeni yapılan kapının açılma sesiyle birlikte Jimin hyung içeri girmişti.
"Boşver Hoseok gelsin dinlesin , bu saatten sonra ne kazanacaksa dinleyip de."
Zafer yüzümle birlikte defterimi almış ve kendi koltuğuma yerleşmiştim bile. Jimin hyung ise kendi koltuğuna uzanıp Hosoek hyungun ona cipsini vermesini bekliyordu.
Hoseok hyugun da kendi küçük not defterini uzaktaki masaya bırakmış ve elindeki cips tabağını Jimin hyungun eline vermişti.
Hoseok hyungun elinde not defteri yerine bir takım kağıtlar vardı.
Yanıma oturunca Hoseok hyunga yaklaşmış ve elindekinin ne olduğuna bakmıştım.
