From nerd to popular •Dutch• {voltooid} (herschreven)

Hoofdstuk 1

(Voor degene die het boek al hebben gelezen): ik heb de naam Richard in Jacob veranderd, want die vond ik er meer bij passen.
En ik heb de naam Tyson in Scott veranderd, omdat ik dacht dat het Tyler was en die heb ik al in een ander verhaal gebruikt, oeps🙈
————————————————————————

P.O.V Emelie
Ik loop de school binnen en ga gelijk door naar mijn kluisje. Als ik mijn jas in mijn kluisje wil doen, duwt Thomas me tegen de kluisjes aan. Ik schrik waardoor mijn jas uit mijn handen op de grond valt. "Hallo Emelie. Ben je niet sterk genoeg om je jas vast te blijven houden." Grijnst Thomas.

"Uhm..." Fluister ik een beetje 'bang'. "Ben je je tong verloren, schatje?" "Nee" mompel ik. Hij duwt me nog lichtjes tegen de kluisjes aan en loopt daarna weg. Hij weet toch dat ik niets zoveel tegen hem ga zeggen.

Als ik klaar ben bij mijn kluis, loop ik naar het lokaal en ga helemaal achteraan zitten. Als de docent de klas binnenkomt loopt er een jongen achter hem aan. "Hallo allemaal. We hebben een nieuwe leerling in de klas. Stel jezelf maar even voor." "Hallo allemaal. Ik ben Jacob en ik ben 17 jaar. Ik ben net verhuisd vanuit Nederland naar Florida." "Oké Jacob. Ga daar maar naast Emelie zitten." De docent wijst me aan en Jacob komt naar mij toe lopen. Hij gaat naast mij zitten en legt zijn tas op de grond. "Kan ik misschien meekijken?" Vraagt hij aan mij. "Natuurlijk" zeg ik, terwijl ik mijn boek in het midden van onze tafels leg.

Na de les, ruim ik mijn boek en etui op in mijn tas, die ik vervolgens over mijn schouder heen zwaai. Ik loop het lokaal uit en ga dan naar het volgende lokaal waar ik les heb. Ik ga weer achteraan zitten en pak mijn goede boeken erbij. "Jij was snel weg" hoor ik ineens naast me. Ik kijk op en zie daar Jacob staan met een glimlach op zijn gezicht. "Sorry, kon je het vinden?" "Ja, ik liep achter een aantal mensen aan" Ik knik begrijpend. "Wil je weer meekijken?" Vraag ik. "Ja, graag. Ik heb m'n boeken nog niet gekregen" "Snap ik"

"Wil je niet bij ons gaan zitten?" Vraagt Thomas aan Jacob. "Nee, ik zit wel goed hier" zegt hij. "Weet je het zeker? Anders wordt je zometeen gezien als de vriend van de nerd" zegt hij, als hij mij grijnzend aankijkt. Ik kijk meteen naar beneden. "Ik ben niet zo van het pesten, dus ik denk dat ik dan liever gezien wordt als 'de vriend van de nerd'" zegt hij. "Jouw keus" zegt Thomas, terwijl hij zijn schouders ophaalt en weer naar zijn vrienden loopt. "Weet je het zeker?" Vraag ik aan hem. "Ja" zegt hij. Ik glimlach naar hem en knik dan.

Als het eindelijk pauze is, loop ik naar mijn kluisje om mijn boeken te verwisselen. Ik kijk om me heen of ik Thomas ergens zie en loop dan snel naar de aula waar ik aan mijn vaste tafel ga zitten. Ik eet rustig mijn eten op en pak mijn telefoon erbij.

Ik ga naar Instagram en open het account van 'Thunderstorm'. Ik glimlach door alle lieve reacties die ik krijg onder mijn nieuwste post, waarbij ik keihard aan het trainen ben met mijn trainer, Pim. Ik zie ook dat ik er weer 50 volgers bij heb en dat maakt het al bijna 2 miljoen....

Ik begon als klein meisje met kickboksen door mijn vader en ben er nooit meer mee gestopt. Ik train 5 keer per week en werk super hard voor mijn winsten. In mijn kamer heb ik een hele vitrinekast met al mijn bekers, wat er wel een aantal zijn. Degene waar ik het trotst op ben is die van het wereldkampioenschap.

Ik ga terug naar mijn echte account en als ik daar de zielige 20 volgers op ziet, moet ik toch wel een beetje lachen.

Na de pauze loop ik weer naar de volgende les. Nog 4 uurtjes te gaan...

Als alle lessen zijn afgelopen, loop ik door de gangen heen om naar buiten te lopen. Al snel voel ik een hand om mijn arm mee die mij meetrekt. Ik zie Thomas boos over mij heen hangen. Ik kijk hem 'bang' aan en ontvang al snel een klap in mijn gezicht. Een andere volgt in mijn maag en nog twee op mijn ribben. Dan loopt hij zonder iets te zeggen weg en adem ik diep in en uit, wat best wel pijn doet. Hij geeft echt harde stoten...

Ik sluit even mijn ogen om de pijn te verwerken. Dit heb ik geleerd tijdens mijn trainingen...

Als het weer gaat, sta ik op en loop ik weg alsof er niks gebeurd is.

Ik kom thuis aan en stap van mijn fiets af. Ik pak mijn tas en loop dan naar binnen toe. "Heeft hij je weer geslagen?" Krijg ik meteen naar mijn hoofd toe geslingerd door mijn broer, Scott. "Is het erg opvallend?" Vraag ik. "Er zit een beginnende blauwe plek op je wang" zegt hij. Ik zucht diep. "Ik ga m'n huiswerk maken" "Is goed" Ik geef hem een kus op zijn wang en loop dan naar boven.

In mijn kamer pak ik mijn Duits, Economie en Nederlands boeken. Na het leren voor het Nederlands en Economie SO en het maken van mijn Duits huiswerk, maak ik me klaar voor de training. (Zie media)

Ik loop weer naar beneden en ga naar de keuken. Ik pak een appel en een flesje water en doe dat in mijn sporttas.

Ik loop de sportschool binnen en begroet mijn coach Pim. "Hallo Emelie. Fijn dat je er weer bent. We gaan vandaag een conditietraining doen." "Moet dat Pim? Pfff..." "Ja. Dan kun je langer doorgaan als je tegenstanders sterker worden." "Oké dan. Wat gaan we als eerst doen?" "We gaan eerst een halfuurtje lopen op de loopband." Mijn ogen gaan wijd open. "ZO LANG!" "Ja. Kijken of je dat vol kan houden." We lopen naar de loopband en ik begin met rennen. Na 20 minuten ben ik uitgeput. Ik loop hijgend naar mijn sporttas en pak er een flesje water uit. "Hou je het niet meer vol Emelie?" Grijnst Pim. "Ga jij maar eens op vol tempo een halfuur rennen. Kijken hoe jij er daarna aan toe bent." Zeg ik geïrriteerd. Ik kijk even om me heen en dan zie ik hem...

————————————————————————
Dit is het eerste herschreven hoofdstuk. Laat me in de reacties weten wat jullie ervan vinden!

Xxx Eline