From nerd to popular •Dutch• {voltooid} (herschreven)

Hoofdstuk 21

P.O.V Emelie
Het is woensdag en dat betekent weer vroeg opstaan. Deze keer sta ik wel gelijk op als mijn wekker gaat, want ik heb geen zin om weer te gaan haasten.

Ik stap uit mijn bed en loop langzaam naar beneden toe, want ik ben nog veel te moe. Ineens voel ik iemand op mijn rug springen, waardoor ik schrik en op de grond val. Degene die op mijn rug sprong begint te lachen en ik weet dat het Scott was. "Waarom deed je dat?!" Vraag ik boos, terwijl ik opsta en mijn mooie pyjama recht strijk. "Omdat ik dat leuk vond" zegt hij schouderophalend, terwijl hij naar de keuken loopt.

Ik loop geïrriteerd achter hem aan en begroet kortaf mijn vader, die me met een opgetrokken wenkbrauw aankijkt. "Ook een goede morgen Emelie" zegt hij grinnikend. Ik ga met een plof naast mijn vader zitten en maak mijn ontbijt klaar. "Nou zussie, een beetje vrolijker mag wel" zegt Scott grinnikend. Ik kijk hem boos aan en ga verder met mijn ontbijt.

Scott en mijn vader zijn gezellig aan het kletsen, maar ik ben stil, want ik heb een vreselijk ochtendhumeur.

Als mijn ontbijt op is, vlucht ik als het ware naar boven om mijzelf om te kleden. Ik doe een rokje met een topje aan, want het is 27 graden buiten. (Zie media)

Ik doe mijn make-up en doe er een keer moeite voor. Als het klaar is, kijk ik tevreden naar het resultaat. Ik zet ook mijn bril op, want daar voel ik me fijn bij.

Nu iedereen toch weet dat ik kickboks, kan ik net zo goed mijn lichaam laten zien en hoef ik het niet meer te verhullen in oversized T-shirts en hoodies.

Ik loop naar beneden en als ik de woonkamer in loop, zie ik mijn vader en broer trots naar mij kijken. "Je ziet er mooi uit zussie" zegt Scott. "Dat is zeker waar" zegt mijn vader instemmend. "Awhh" ik geef ze een knuffel en bedank ze. "Laat ze zien wat voor geweldige meid je bent" zegt mijn vader. Ik knik zelfverzekerd en doe een paar sneakers aan.

"Tot vanavond" zeg ik mijn vader en broer gedag. "Tot vanavond" hoor ik ze terug roepen.

————

Ik kom met mijn fiets aan op school en al snel zie ik veel mensen naar mij kijken. Ik zet mijn fiets in de fietsenstalling en loop naar mijn kluisje toe. Ik zie Jacob en Katie allebei al staan en ik krijg een glimlach op mijn gezicht. Die hebben elkaar zo te zien al leren kennen...

"Hey" begroet ik ze. "Hey, je ziet er leuk uit" zegt Jacob glimlachend. "Thanks" zeg ik, terwijl ik mijn kluisje open maak om de juiste boeken te pakken. "Gaat het alweer wat beter?" Vraagt Katie. Ik knik meteen. "Ja, ik heb er goed over nagedacht gisteren en het maakt mij niet meer uit. Ik heb jullie en daar ben ik heel blij mee" zeg ik. Ze geven me allebei een knuffel en dan lopen we naar het goede lokaal toe.

We gaan met z'n drieën naast elkaar zitten en we wachten op de docent. De docent komt even later binnen en begint gelijk met haar les, terwijl niet eens iedereen er is. Ze heeft er echt schijt aan.

Even later komt de directeur binnen en iedereen wordt stil. "Mag ik Emelie even lenen?" Vraagt hij. De docent knikt en ik sta op, terwijl ik mijn spullen pak. Ik loop achter de directeur aan naar zijn kantoortje en ga tegenover hem zitten.

"Ik heb meegekregen wat er gisteren is gebeurd. Wil je het aan mij uitleggen?" Ik knik en vertel het hele verhaal. "Ik ben de beste vrouwelijke kickbokser in de wereld en ik heb geheimgehouden voor de buitenwereld wie ik werkelijk ben, omdat ik natuurlijk nog maar 16 ben en een normaal leven wil leiden. Iemand wilde dit voor mij verpesten en heeft die foto's uit laten lekken. Ik heb geen idee wie het was. Maar iedereen is nu bang voor me" zeg ik zuchtend.

"Ik snap dat je niet wilt dat iedereen bang voor je is, dus heb je al iets bedacht waarmee je het kan oplossen? Ik zou je graag willen helpen" "Ik wil het iedereen gewoon uitleggen. Ze zien alleen het plaatje voor zich waar ik mijn tegenstander versla, waardoor ik er niet zo aardig uitzie. Dus ik wil het verhaal erachter uitleggen" "Zou je het fijn vinden als ik iedereen in de grote pauze naar de aula laat komen zodat je het uit kan leggen?" Ik knik meteen. "Heel graag" "Dan ga ik dat doen. Je mag weer gaan" Ik knik, bedank hem en loop dan weer naar de les toe. Het duurt namelijk nog wel even.

Ik loop de klas weer in en loop, zonder iets tegen de docent te zeggen, naar het tafeltje naast Jacob. "Wat was er?" Vraagt hij zacht. "Ik vertel het in de pauze allemaal" fluister ik terug. Hij knikt en ik let weer verder op in de les, ook al heb ik geen idee waar we zijn en waar ze het over heeft.

————

Als de pauze is begonnen, roept de directeur om dat er een mededeling is voor alle klassen in de aula. Ik loop meteen wat sneller naar de aula en laat Jacob en Katie verward achter.

Achter het podium zie ik een aantal mensen staan. "De microfoon staat al op het podium. Je moet hem alleen nog even aanzetten" zegt een jongen, die waarschijnlijk bij de techniek zit. "Thanks" mompel ik, terwijl ik diep in en uit adem en het podium op loop.

Iedereen kijkt me nieuwsgierig aan en ik pak voorzichtig de microfoon vast. Ik schuif het knopje aan. "Hallo iedereen. Fijn dat jullie wilden komen" galmt mijn stem door de aula heen. Er komen steeds meer mensen bij staan. "Uhm, zoals jullie gisteren hebben kunnen zien, is er een foto van mij uitgelekt. Ik snap dat vele van jullie bang zijn geworden en dat snap ik ook, maar dat hoeven jullie niet te zijn. Ik wil graag mijn verhaal aan jullie vertellen" begin ik met praten.

Veel mensen beginnen te fluisteren. Ik kijk om me heen en zie Jacob en Katie aan de zijkant staan. Ze steken hun duimen op, als teken dat ik het goed doe.

Ik houd van ze...