From nerd to popular •Dutch• {voltooid} (herschreven)

Hoofdstuk 9

P.O.V. Emelie
We zijn bijna klaar met deze dag en ik heb Jacob de hele dag genegeerd. Hij blijft maar vragen hoe het gaat en daar kan ik echt niet tegen. Hij weet natuurlijk niet dat ik wel meerdere dingen gebroken en gekneusd heb, maar dat neemt niet weg dat ik het irritant vind als mensen de hele dag vragen of het gaat.

We staan bij het kluisje van Jacob. "Als het niet meer gaat moet je het zeggen hè" zegt hij bezorgd. "Jacob alsjeblieft! Ik heb toch meerdere keren gezegd dat het goed gaat!" Roep ik, waardoor ik gefrustreerd weg loop. "Emelie, wacht!" Ik negeer hem en begin naar buiten te rennen. Ik ga op een bankje zitten en zet mijn hoofd in mijn handen, waardoor de ice-pack op mijn schoot valt.

Ik voel dat iemand naast me komt zitten en ik kijk op. Ik zie Jacob met tranen in zijn ogen zitten, waardoor ik hem nu bezorgd aankijk. "Het heeft een reden waarom ik zo bezorgd ben" fluistert hij. "Wil je het vertellen?" Vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. "Ik ken je nog niet zo lang en ik vind het altijd heel moeilijk om het aan iemand te vertellen, dus ik weet het niet" "Ik ben er voor je als je het wilt vertellen" zeg ik glimlachend. Hij glimlacht terug. "Bedankt en sorry dat ik het steeds vraag." "Maakt niet uit. Ik kan alleen nooit goed tegen medelijden van mensen. Dat heb ik nooit gekund" leg ik uit.

"Ik moet helaas snel weg. Ik moet naar de tandarts" zegt hij, terwijl hij een kokhalsbeweging maakt. Ik grinnik. "Is goed. Ik zie je morgen" zeg ik. "Tot morgen en sterkte met je kaak" "Thanks" Jacob loopt snel weg en ik pak mijn telefoon erbij en leun even tegen mijn kluisje aan. Ik zie dat Liam terug heeft geappt en kijk meteen wat hij heeft gezegd.

Liam
Liam: Nee nog niet
Liam: Mijn moeder had nachtdienst, dus ik heb haar nog helemaal niet gezien
Liam: Jij?
Ik: Ja ik wel, maar ik denk dat het beter is als je moeder het je zelf vertelt.
Liam: Hoe ben je het gesprek begonnen? Ik zou echt niet weten hoe ik het zou moeten brengen🤔
Ik: Ik ben een heel nuchter persoon, dus ik vroeg van "kan ik met jullie praten" en toen vroeg ik of ik een tweelingbroer heb
Liam: Ja joh, lekker straight to the point😂
Ik: Ik ben geen emotionele zak😂
Ik: Maar ik ga naar huis fietsen. App je als je met je moeder hebt gepraat?
Liam: Zal ik doen!

Ik stop mijn telefoon weer weg en pak de boeken uit mijn kluisje van de vakken waar ik huiswerk voor heb.

Plotseling word ik tegen de kluisjes aangedrukt en Thomas kijkt me geschrokken aan. Ik had mijn ice-pack even in mijn kluisje gelegd, dus hij heeft nu een mooi uitzicht op mijn dikke kaak. Hij gaat er met zijn duim overheen, waardoor ik sis van de pijn en zijn hand weg sla. Hij kijkt me recht aan in mijn ogen en ik zie er heel veel pijn in staan met spijt. "Je moet weten dat het nooit mijn bedoeling was om iets bij je te breken" zegt hij, voordat hij zich omdraait en wegloopt.

Ik sta verbaasd tegen mijn kluisje aan en als ik weer bij zinnen ben, pak ik mijn tas en ice-pack en loop ik naar de schoolzuster om de ice-pack af te geven. Ik klop op de deur van de kamer en ze zegt dat ik binnen kan komen. "Ik kom de ice-pack terugbrengen" zeg ik, terwijl ik het haar aangeef. "Dankjewel. Het is wel erg dik. Ik zou er iemand naar laten kijken" zegt ze. "Ja, zal ik doen" lieg ik, voordat ik de kamer uitloop en naar mijn fiets toe loop. Je kan meestal niks met een gebroken kaak...

————

Als ik thuis ben aangekomen, loop ik naar de woonkamer toe. "Jezus, wat is er met jou gebeurd" zegt mijn vader als hij naar me toe komt lopen en mijn gezicht bestudeerd. "Jacob, ik denk mijn beste vriend, nam het op tegen Thomas. Ik sprong er tussen in en toen sloeg Thomas mij per ongeluk in plaats van Jacob en nu is mijn kaak gebroken in plaats van gekneusd" zeg ik met een pruillip. "Ik ga echt een keer een klacht indienen bij die school. Ze mogen mijn meisje niet zomaar in elkaar slaan" Ik sla mijn armen om hem heen en kijk omhoog. "Ik denk dat Thomas het met een reden doet. Hij kwam net naar me toe en zei dat het nooit zijn bedoeling was om iets in me te breken en toen hij me recht aankeek, zag ik heel veel pijn in zijn ogen"

"Misschien moet jij eens met je goede adviezen aan hem vragen wat er is" zegt mijn vader. "Ik zal hem wel appen zometeen" Mijn vader knikt goedkeurend. "Ga je wel trainen vanavond?" Vraagt hij. "Ja, maar ik vraag aan Pim of hij het rustig aan wil doen met mij" Hij knikt goedkeurend. "Ik ga boven huiswerk maken" zeg ik, terwijl ik me losmaak uit mijn vaders armen. "Is goed schat. Ik kom zo wel thee brengen" "Lekker" zeg ik blij, voordat ik met mijn tas naar boven loop.

Ik ga eerst even op bed zitten, om te kijken of ik nog appjes heb en wat ik allemaal moet maken. Ik zie dat ik weer een appje van Liam heb.

Liam
Liam: Kan je misschien even bellen?

Dat is het enige dat hij vraagt. Ik zoek in mijn contacten naar zijn naam en bel hem dan. Al snel wordt er opgenomen.

Ik: "Hey, waarom wilde je bellen?"
Liam: "Mijn moeder heeft alles verteld, zusje" hoor ik hem zeggen.
Ik: "Oh, en?" Vraag ik zenuwachtig.
Liam: "Het is een heel heftig verhaal wat ze heeft verteld. Ze vroeg of je ergens deze week langs wilde komen, want ze wil het persoonlijk aan je vertellen"
Ik: "Ik kan morgenmiddag wel even langskomen" zeg ik.
Liam: "Dan is ze wel thuis. Moet ik je ophalen?"
Ik: "Ik vraag wel of mijn vader me wilt brengen"
Liam: "Als hij kan brengen zou dat fijn zijn."
Ik: "Ik ga ophangen. Ik moet nog veel huiswerk maken"
Liam: "Is goed! Tot morgen zusje"
Ik: "Tot morgen brother"

We moeten allebei lachen en dan hang ik op.

Ik ga zuchtend achter mijn bureau zitten en begin aan mijn huiswerk.