From nerd to popular •Dutch• {voltooid} (herschreven)

Hoofdstuk 35

P.O.V. Emelie
Al snel is het 15:00u en gaan Thomas en ik samen Klara van school ophalen en het nieuws vertellen dat ze een tijdje bij mij thuis komt wonen.

We stappen allebei op onze fietsen en fietsen richting de basisschool. We zetten onze fietsen een eindje verderop en lopen naar het pleintje, voor de school, toe.

Thomas kijkt onrustig om zich heen en ik pak zijn hand vast. Hij kijkt me aan en glimlacht. We blijven even wachten en rond 15:15u komen er kinderen de school uit rennen. Ik kijk er glimlachend naar en denk aan mezelf toen ik op de basisschool zat.

Ineens voel ik Thomas naast me verstijven. "Wat is er?" Vraag ik. Hij antwoordt niet, maar kijk alleen maar in 1 richting. Ik volg zijn blik en zie een man van middelbare leeftijd staan en neem aan dat dat zijn vader is.

Ik draai zijn hoofd richting mij en kijk hem aan. "Ga met hem praten. Ik neem Klara met mij mee naar mijn huis" fluister ik. "Ik wil niet Em" "Laat hem zijn verhaal doen. Misschien heeft hij er een reden voor. Het zal het niet goed maken, maar dan heb je in ieder geval antwoorden" leg ik uit. Hij zucht diep en sluit even zijn ogen. "Oké" zegt hij, als hij zijn ogen opent. Ik glimlach naar hem en geef hem een kus. Hij slaat zijn armen om mij heen en ik leg mijn handen in zijn nek.

"Iewl" hoor ik een stemmetje naast me roepen. Ik trek meteen terug en zie Klara met haar handen voor haar ogen staan, waardoor Thomas en ik allebei moeten lachen.

"Ga jij gezellig met mij mee naar huis?" Vraag ik aan Klara. "Ja!" Roept ze enthousiast. Ik grinnik en ze pakt mijn hand vast. "Succes babe" fluister ik in Thomas' oor. Hij glimlacht en loopt richting zijn vader toe.

"Wat gaat Tommie doen?" Vraagt Klara nieuwsgierig aan mij, terwijl we richting haar fiets lopen. "Hij moet even met iemand praten" zeg ik. "Met wie?" Van binnen moet ik lachen door haar nieuwsgierigheid. "Dat weet ik niet. Maar hij komt zometeen weer naar ons toe." Leg ik uit.

Klara stapt op haar fiets die ik van het slot heb gehaald met de sleutel die ik van Thomas had gekregen. Klara fietst en ik loop richting mijn fiets. Ik haal hem van het slot en fiets samen met Klara naar mijn huis toe.

We zetten allebei onze fietsen in de achtertuin en ik open de achterdeur. Klara loopt onzeker naar binnen en kijkt haar ogen uit. "Hoi schat! Ik ben even een was ophangen en dan kom ik naar beneden!" Hoor ik mijn moeder van boven roepen. "Is goed mam!" Roep ik terug.

"Wil jij wat lekkers drinken?" Vraag ik aan Klara. "Ja" zegt ze, nog steeds een beetje ingetogen. "Wil je limonade?" "Ja!" Roept ze nu enthousiast. Ik moet lachen en schenk een glas water en een beker limonade in. "Kom, dan gaan we op de bank zitten" Ik neem het drinken mee en als Klara op de bank zit, geef ik haar limonade. Ze drinkt het in teug op en zet de beker dan weer netjes op de tafel neer.

"Mag ik mijn tekening aan je laten zien?" Vraagt ze spontaan aan mij. "Ja natuurlijk!" Ze springt van de bank af en rent naar de keuken toe, waar ze haar tas neer had gezet.

Al snel komt ze terug gerend en houdt ze een wit A4-tje voor mijn neus. Wat ik erin zie is een boom en twee poppetjes. "Wie zijn dat?" Vraag ik geïnteresseerd. "Tommie en ik. We zijn aan het spelen in het park. Dat doen we soms en dat vind ik heeeeeeeel leuk" zegt ze vrolijk. "En mag ik ook een keer mee?" Vraag ik. Haar ogen worden groot en ze knikt uitbundig, waardoor ik moet lachen.

Ik hoor de trap en al snel komt mijn moeder de woonkamer inlopen. "Wie hoor ik hier zo vrolijk praten?" Vraagt mijn moeder glimlachend. Klara kijkt onzeker naar haar tekening. "Ik" zegt ze zacht. "En hoe heet jij?" Vraagt mijn moeder, terwijl ze op haar hurken gaat zitten. "Klara" "Wat een mooie naam!" Klara kijkt naar mijn moeder en krijgt een grote glimlach op haar gezicht. "Kijk wat ik heb getekend!" Zegt ze dan, terwijl ze haar tekening aan mijn moeder laat zien. "Wat mooi! Wil je hem ophangen?" Vraagt mijn moeder. Klara's ogen worden groot. "Mag dat?" "Ja, kom maar" ze loopt mijn moeder achterna naar de keuken. Waarschijnlijk mag ze hem met een magneetje op de koelkast plakken. Dat deden Scott en ik ook altijd vroeger.

Snel komen ze weer de woonkamer inlopen. "Wil je een film kijken?" Vraag ik aan Klara. "Ja! Rapunzel!" Ik knik en start Disney + op. Ik zet Rapunzel aan en al snel zit Klara helemaal in de film.

Ik loop naar mijn moeder toe die in de keuken bezig is en ga op het aanrecht zitten. "Ze is echt een schatje" zegt mijn moeder glimlachend. "Ja hè, dat vind ik ook." "Waar heb je Thomas achtergelaten?" Vraagt mijn moeder dan grinnikend. "Hij zag zijn vader weer bij Klara's school staan, dus heb ik gezegd dat hij met hem moet praten" "Dat is goed van je" zegt mijn moeder glimlachend.

————

Een tijdje later gaat de bel en loop ik snel naar de voordeur toe. Als ik de deur open doe, zie ik Thomas staan. "Hey" zeg ik glimlachend. "Hey" zegt hij, terwijl hij zijn armen om mij heen slaat. Ik sluit genietend mijn ogen en als hij zich terug trekt, sluit ik de voordeur.

We lopen naar de woonkamer, waar mijn moeder aan het haken is en Klara is nog steeds de film aan het kijken. Thomas loopt naar de bank toe en slaat van achter zijn armen om Klara heen en geeft haar een kusje op haar haar. "Tommie!" Roept ze blij, terwijl ze op staat, om de bank heen rent en zijn been knuffelt. Thomas tilt Klara op en vraagt hoe het op school was.

"Heel leuk! Wil je mijn tekening zien? Ik mocht hem ophangen" zegt ze vrolijk. "Tuurlijk wil ik die zien" zegt Thomas. Hij kijkt mij aan en glimlacht dankbaar.

Ik glimlach terug en denk dan bij mezelf dat ik echt van hem begin te houden...