From nerd to popular •Dutch• {voltooid} (herschreven)

Hoofdstuk 3

Even een vraagje... Zie jullie bij hoofdstuk 2 een foto in de media? Zo ja, dat is die van het niet-herschreven boek🙈

Xxx Eline
————————————————————————

P.O.V Emelie
Na een vermoeiende, maar een gezellige schooldag, loop ik samen met Jacob naar de fietsen toe. "Ze hebben tot nu toch nog niks over me gezegd, zoals die jongen gisteren zei" "Hij heet Thomas. Hij zegt wel eens vaker dingen om je bang te maken." Zeg ik met een zwakke glimlach. "Hij doet je pijn hè? Ik zie die blauwe plek wel op je wang" zegt hij. "Ik ben het wel gewend" mompel ik. "Je kan het wel gewend zijn, maar dat betekent niet dat het geen pijn meer doet als hij je slaat." "I know"

Hij gaat er gelukkig niet meer over door en we stappen allebei op onze fiets. "Heb je nog geen auto?" Vraag ik. "Nee, we komen natuurlijk uit Nederland en daar moet je 18 zijn om te rijden, dus ik heb nog geen rijbewijs" zegt hij met een pruillip, waardoor ik moet lachen. "Awh, dat is jammer. Anders kon je me ophalen" zeg ik met een knipoog, waardoor hij moet lachen.

Na tien minuten moet Jacob de andere kant op. "Tot maandag!" "Tot maandag!" Roep ik terug. Ik fiets verder naar huis en zet dan mijn fiets in de schuur. Ik loop via de achterdeur naar binnen en begroet mijn broer, die als enige nog thuis is. "Jij bent vrolijk" zegt hij grinnikend. "Ja" zeg ik glimlachend. "Mag ik ook weten waarom?" "Ik denk dat ik zowaar een vriend heb voor de eerste keer in deze drie jaar" zeg ik. "Ik ben blij voor je zusje" zegt hij, terwijl hij zijn armen om mij heen slaat.

Scott is trouwens 20 en zit op een speciale hogeschool, waar hij zijn talent in football kan vorderen. Hij was op de middelbare school altijd al de beste van zijn team en nu ook weer, dus hij is heel goed. We zijn een soort talentengezin, als ik het zo kan en mag zeggen...

Mijn moeder is goed in het beter maken van mensen, mijn vader was vroeger ook een hele goede kickbokser en is nu trainer, mijn broer is een goede Football speler en ik ben ook goed in kickboksen.

Ik ga met mijn broer op de bank zitten en al snel komt mijn moeder thuis van haar werk. "Hey mam" zeg ik. "Hey schatten. Hoe was school?" Vraagt ze aan ons allebei. "Goed hoor" zeggen Scott en ik in koor. Mijn moeder grinnikt en loopt naar de stoel waar ze zich in laat vallen. "Was het weer zwaar?" Vraagt Scott aan haar. "Ja, we hebben een man weer tot leven gebracht en er is een meisje van leukemie genezen" zegt ze glimlachend. "Dat is geweldig!" Zeg ik. "Jij bent vrolijker dan normaal. Wat is er?" Vraagt ze met vernauwde ogen. Ik grinnik. "Ik heb een vriend gemaakt. Hij is een paar dagen geleden hierheen verhuisd" "Neem hem een keer mee naar huis. Ik wil wel weten wie mijn meisje weer zo blij maakt" Ik blik naar beneden en ik hoor mijn moeder en Scott grinniken. "Nou" zeg ik, terwijl ik mijn armen over elkaar heen sla.

Als het weer tijd is om te trainen, loop ik naar mijn fiets om naar het huis van Pim te fietsen.

Ik train 3 keer in de week (maandag, woensdag en vrijdag) in zijn huis, want daar heeft hij een eigen grote sportruimte met speciale spullen voor het kickboksen en ik train 2 keer in de week (dinsdag en donderdag) in de lokale sportschool, want op die dagen is zijn vriendin thuis samen met hun zoontje van 3.

Ik kom aan bij zijn huis en zet mijn fiets tegen het hek aan. Je kan eigenlijk wel zeggen villa, want het is enorm groot. Ik druk op de bel van de voordeur en al snel wordt de deur door geopend door Pim. "Hey" zeg ik glimlachend. "Hey, kom binnen." We lopen gelijk door naar zijn sportruimte waar ik mijn lange broek en vest uittrek. "Zin in morgen?" Vraagt hij. "Ja zeker!" Zeg ik vrolijk.

Ik heb morgenmiddag weer een wedstrijd en ik heb er heel veel zin in. Het nieuwe seizoen is weer begonnen en ik heb na het wereldkampioenschap van twee maanden terug geen wedstrijden meer gehad.

"Ik denk dat je het makkelijk gaat winnen morgen. We hebben keihard getraind in deze twee maanden" "Of hij moet wel heel sterk zijn" zeg ik. "Je kan mij zelfs aan, laat staan de jongens van jouw leeftijd en iets ouder" Ik grinnik. "Jij laat me gewoon winnen" Zijn mond valt open. "Hoe weet je dat?!" "Dat zie ik toch" zeg ik lachend, terwijl ik hem op zijn arm sla. "Au" "Stel je niet zo aan. Nou, ik wil beginnen. Wat moet ik doen?" Vraag ik enthousiast. "Ga eerst maar even 10 rondjes rennen. Dan zet ik een paar dingen klaar" "Komt goed" Ik begin te rennen en na 10 rondjes sta ik weer voor zijn neus. "Doe maar dezelfde routine als altijd, ik ben nog niet klaar" zegt hij. Ik knik en doe mijn vaste routine: 20 push-ups. 50 sit-ups. 5 minuten planken.

Dit is om mijn spieren op te warmen op het potje kickboksen wat Pim en ik altijd doen. Dan geeft hij me tips en tricks om beter te worden.

————

Ik kom bezweet thuis en loop meteen naar boven, terwijl ik mijn ouders en broer begroet. Ze weten ondertussen al dat ik meteen ga douchen als ik Pim thuis kom.

Na het douchen trek ik iets makkelijks aan, zeg ik mijn bril op mijn neus en loop ik weer naar beneden. "Was het weer leuk?" Vraagt mijn vader. "Ja, ik heb echt zin in morgen" zeg ik enthousiast. "Ik heb vrij gekregen. We kunnen met zijn drieën komen kijken" zegt mijn moeder vrolijk. "Echt? Nu moet ik wel winnen" zeg ik. Mijn moeder moet lachen.