YAKAMOZ

⚜Bölüm 14⚜

     Gece yarısı olmuştu. Yatağıma uzanmış düşünüyordum. Kamp konusunda ısrar etmemeleri benim açımdan iyi olmuştu.
Peki emre nereden biliyordu ben bile unutmuştum o olayı. Evet ona güvenmemeliyim, aslına bakarsan kime güveneceğimi bilmiyorum.
Biranda Komodinin üstünde duran telefonum titredi. İlk umursamadım, sonra merakıma yenik düştüm hemen baktım ışıktan rahatsız olan gözlerim mesajın kimden geldiği görünce bir anda yerlerinde fırladı.

Gönderen:Kağan
fazla düşünmek iyi değildir. Uyu artık 😉 iyi geceler..

Gönderen: Arya
odama gizli kamera yerleştirdin de,  benim mi haberim yok?

Gönderen: Kağan
Sadece lambanı açık bırakmışsın arya ama güzel fikir 😉

*********

      Güneş ışınlarının gözüme hücum etmesi yetmezmiş gibi birde alarmın sesi eklenince mecburen yataktan kalkmak zorunda kaldım. Kahvaltı yaptıktan sonra hemen otobüse yetişmek için koştum ama yetişemedim. Tam o sırada kurtarıcımın arabayla bana doğru geldiğini gördüm.
"mira gerçekten hızır gibi yetiştin"
"Aslında seni alıp almama konusunda kararsız kaldım, ben almasam belki beyaz atlı prensin alır dedim "
"Mira çok kötüsün onun uykusundan uyana bildiğini bile sanmıyorum "
"Aryacık yakalandın..."
"Yoo ben genelleme yaptım bu bahsettiğimiz herhangi biri olabilir mira "
"O halde sana birini yakıştırdığımı itiraf etmeliyim bu kişi kesinlikle "K"harfi içermiyor!"
"Kağan mı? Gerçekten sana inanamıyorum mira inan bana kağan ve ben farklıyız"
"Ben bakınca bir farklılık görmüyorum ikiniz de insansınız"                                                                               "Mira bu konuyu senle tartışmayacağım "                                                                                                                   "Aşk farklılıkları sever arya bu yüzden imkansız diye bir şey yoktur sevmekten bu kadar korkma "

"Bana söyleyene de bir bakın orta okuldan beri aynı çocuğu sevip, ama cesaret edipte karşısına çıkamayan mira, ha bu çocuğun baş harfi kesinlikle "G" harfi içermiyor"
"Evet her neyse sen kazandın tamam pes ediyorum hadi çok sevdiğimiz okulumuza da geldik "
Arabadan inip okula doğru yürümeye başladık. Tam o sırada mira ve spor hocamız çarpıştılar. Mira mahcup bir şekilde yere saçılan kitapları toplamaya başladı. Bende yardım ettim tam o sırada deneyler hakkında bir kitap gördüm mirayla ben gülmeye başladık. Kitabi uzatım "Hocam hiç vazgeçmeyeceksiniz değil mi ? "
"Birincisi hoca değil koç . İkincisi Asla ve bu aramızda kalacak kimyacı bir sevgiliniz olsaydı anlardınız beni  "
Mirayla kafamızı salladık. "Bu arada kampa gidenler için şimdi kısa bir toplantı yapılacak kapalı spor salonunda kaçırmayın hadi bakalım "
"Tamam hocam. Arya sen istersen sınıfa gidebilirsin beni boşuna bekleme"
"Sorun yok birlikte gideriz "
"Arya... İçimden bir ses eğer bu kampa gelmezsen çok şey kaçıracağını söylüyor"
"Benim içimde ki ses de artık çok geç diyor"
       Spor salonu baya kalabalıktı ve Herkes heyecanlıydı. Miranın biranda yanımda olmadığını fark ettim. Baya geride kalmıştım uzaktan ona seslendim tam karşısındaydım ama beni görmüyordu. Tam o sırada basket topu neredeyse miranın kafasına geliyordu görkem kolundan tutup çekmeseydi. Hemen yanlarına gittim.
" Aman Allah'ım mira iyi misin sana seslendim duymadın"
"Lenslerimi takmayı unutmuşum" gülerek miranın kulağına yaklaştım
"Neyse ki kurtarıcın yanında" Bu cümlem onu daha da heyecanlandırmıştı.
Görkemle selamlaştık. Yanında kağan yoktu sormakta istemedim o benim sormama gerek kalmadan "kağan uyuya kalmıştır muhtemelen zaten bu güne kadar bir kere bile ilk derse geldiğini görmedim." dedi. Güldüm geçtim. Koç elinde ki mikrofonla bir komedyen gibi espriler yapmaya başladı,   Kimsenin gülmediğini fark edince espri yapmayı bıraktı. Sonrasında kampa neler getirilmeli vs bir sürü şey sıraladıktan sonra, sıra gideceklerin tam listesini okumaya geldi. Koç sanki şarkı söyleyecekmişçesine sesini kontrol ederek