YAKAMOZ

⚜Bölüm 12⚜

       Bizimkileri evden yolladıktan sonra anneannemle birlikte yemek yedik.
Akşam üzeri anneannem bir telefon geldi. Sanırım sattığı evlerden birinde sorun çıkmıştı. Hâl böyle olunca evden apar topar çıktı. Evde yalnız kalmıştım, Aslında bu bir ilk değil ama içimde tuhaf bir his vardı.
Saat on iki  olmuştu ve uykuma yavaş yavaş yenilmeye başladım. en sonunda pes ettim ön kapıyı kilitledikten sonra odama çıktım. Odanın kapısını kapatıp dişlerimi fırçalamak için banyoya girdiğim de aşağıdan garip sesler duydum. pencereyi falan açık unutmuştuk sanırım .Yüzümü yıkarken biranda banyonun kapısı kilitlendi. Ne yapacağımı bilemedim, o anda gözüme duş perdesinin demirleri takıldı, hemen birini çıkartıp elime aldım.
Odamın içinden sesler geliyordu. muhtemelen hırsızdı ve bir şeyler arıyordu, bense bir şey yapamıyordum. Kendime gelerek bir kaç kere kapıyı açmaya çalıştım ama nafile ben kapıyı açmaya çalıştıkça, içeride her kim varsa daha da hızlı bir şekilde eşyalarımı karıştırıyordu ,en son çare kapının gözüne eğildim, belki bir şeyler Göre bilirim diye. Baktığımda anahtar yerinde yoktu. yine de Pek fazla bir şey gözükmüyordu, kapının gözüne daha da yakınlaştım tam o sırada kapının gözünden bir gözünde beni izlediğini gördüm bir anda çığlık attım ve kapının arkasına saklandım . Bir süre sonra ses kesildi. Sadece kalbimin hızlı atışlarını duyuyordum. Telefon yanımda değildi evde kimse yoktu ve ben ne yapacağını bilmiyordum.
Resmen donmuştum ve birinin beni çözmesini bekliyordum. Ses gelmiyordu ama bu gittiği anlamına da gelmiyordu. Daha ne kadar süre böyle kalacağımı bilmiyordum, vücudum hareket etmiyordu kalbimse yerinden fırlayacakmış gibi atıyordu.
    Tam o sırada merdivenler den ses geldi. Hızlı bir şekilde odama doğru girdi ve ben hala hareket edemiyordum.
Biranda kağanın sesini duydum bana sesleniyordu .Onun sesini duymamla yerimden fırlamam bir oldu "kağan ben buradayım"
"Arya! "
" kapı kilitli!"
"Tamam sen geri çekil "Kapıyı var gücüyle yüklenip açtı. Kapı açılır açılmaz ona sarıldım. Bana baktı ve "Bir şeyin var mı? bağırdığını duydum, ben evde birini gördüm yani senin odanda  ama kim olduğunu göremedim "
"iyiyim ben Bende göremedim  "odam resmen darmadağın olmuştu. Hemen diğer odaları kontrol ettim. Benim odamdan başka hiçbir oda dağılmamıştı. ''arya nereye? ''

"Kağan çok tuhaf laptop televizyon her şey yerinde neden benim odam? " derken kağanla göz göze geldik. Odama koştum giysi dolabımı açtım ve elbisenin parçalarını aradım, elbise yerinde yoktu. Biranda kendimi yerde otururken buldum.

  "Onu almışlar değil mi? Arya bittik biz "
" Kağan anlamıyorum dördümüzden başka kimse bilmiyordu  "

"Demek ki biliyorlarmış"

"Ne yani ben mi söyledim ? Hem senin söylemediğin ne malum !"

"Arya inan bana ikimizde ayni gemideyiz, eğer batarsak birlikte batarız artık olan oldu, Önemli olan sensin sana bir şey olmasın, neden evde sizinkiler yok ?"

"İkisinin de işleri var muhtemelen sabaha kadar gelmeyecekler"

"Anladım ,sence polise haber vermeli miyiz?"

"Hayır aynı gemideyiz unuttun mu bu olaydan kimsenin haberi olmamalı özellikle bizimkilerin"

"Peki O halde odanı eski haline getirelim, belki ondan sonra benim odamı da toplarız "

"Ya sana inanamıyorum bu halde bile espri yapa biliyorsun ya "

"Hayat takılacak kadar uzun değil arya amada gülümse "Bu halde bile gülümsetmişti beni...

   Her şeyi eski haline getirdik. Saatte epey geç olmuştu, Aslında yanımda kalsa fena olmazdı ama bu bencilik olurdu. Belki eve gitmek istiyordur biran önce diye düşündüm .

" Her şey için teşekkür ederim kağan bundan sonrasını ben hallederim  "

"Rica ederim tamam o zaman iyi geceler"
"Sana da "dedikten sonra kapıyı kapattım. Koca evde yalnız kalmıştım keşke gitmeseydi diye düşündüm, tam o sırada kapı çaldı, biranda irkildim gözden baktığımda kağandı Hemen kapıyı  açtım

 " Arya ben seni yalnız bırakamam bu olanlardan sonra  hem uykum da kaçtı buradan gidelim ne dersin ?"
"Nereye ?"
"Nereye olursa "
"Peki tamam " düşündüğümde iyi bir fikir gibi geldi bu evde bugün yalnız kalamazdım. Kağanla birlikte arabaya bindik ve evden uzaklaştık . Yol boyunca hiç konuşmadık Uykusuzluğun verdiği yorgunluk ve yaşadıklarımı düşünürken göz kapaklarımı daha fazla açık tutamadım.

⚜