CANIMIN İÇİ(Duzenleniyor)

7.bölüm

Eve gittigimde herkes odasına çekilmişti sesizce odama çıkıyordum kuzenim odasından çıktı.

"eylül abla bu gece seninle uyuyabilirmiyim korkuyorum"dedi

Ona tebessüm ettim ve tabikide dedim.

Dışarıda yavaş yavaş hızlanan yağmurdan ve çakan simseklerden korkmus olmalıydı.

Oda doğru ilerlerken elimi tutuyordu.Bakışları ne kadarda masumdu

Nisayi yatağa yatırdım.Bende yanına uzandım hemen uyudu bende öyle.

.....

gece saat ıki gibi uyandım nedense Birdaha yatmak istmedi Canim.Ceketimi alıp terasa çıktım.Teras büyük ve huzur vericiydi.Bir sürü çiçek vardi denizdle bakan köşede koltuklar vardi bahçenin terasin biraz daha arkasında dört kişilik bir masa vardi.Koltuklardan birine oturdum ve denizi izlemeye basladim hava soğuktu ve yağmur yağıyordu.Ceketime daha cok sarıldım ve ellerimi cebime soktum.Cebimdeki kağıt parçasına elim deydi.Bu annemin bana ölmeden önce bıraktigi mektuptu.Ben Lise birinci sınıfatayken ölmüştü.Bundan insanlara bahsetmeyi sevmiyordum bana aciyacaklar gibi geliyordu.Cebimden mektubu çıkardım onu daha öncede sadece bir defa okumuştum bana annemi hatırlatmasını sevmiyordum bana daha önce hiç yasamadığım duyguları anımsatiyordu.Ama bu gece o mektubu tekrar okumaya karar verdim.Ellerim titriyordu.Gozlerimde yanma hisstettim.

Benim Küçük Melegim

Biliyorum seni cok erken terk ettim.Artık yanında olmaya bilirim ama bilki seni hep izliyo olacağım.Senden derslerine çalışıp ıyi bir hayata sahip olmanı istiyorum. bugüne kadar yaptığım hersey senin içindi.Kalbinden asla silimiycek bir anı bıraktigim icin ozurdilerim.Sana hak ettiğin sevgiyi veremediğim icin özürdilerim.Seni böyle yaşamaya terk ettiğim icin özürdilerim.Beni affet melegim.

Okurken kendimi tutamamistim ağlamaya başlamıştım annemi ozluyordum.Annem hastaydi olmeden once birkacgun once yazmis bana babam vermisti.ben bunlari dusunurken  teyzem içeri girdi bana üzgün gozlerle baktı onun icinde cok zordu ablasiydi

Yanıma oturdu ve saçlarımı oksamaya başladı annemin gittiği yerde huzurlu oldugunu söyledi.Ben bunlarla avutukacak yaşta değildim neyin ne oldugunu cok ıyi biliyordum.Teyzemin ne demek istediğini anliyordum.Annem cennette gidecekti bunu biliyordum.

Teyzem ayağa kalktı ve onunla gelmemi söyledi nereye gittigimizi bilmiyordum daha önce hiç görmediğim bir odanın kapısının önünde durduk.Teyzem konuşmaya başlı;"bu oda annenindı bu odaya değerli bulduğu herşeyi koyardı manevi olarak değerli olan herşeyi koyardı."

Odaya teyzemle beraber girdik duvarda benim ve babamın resimleri çoğunluktaydı bir baska kısımda benim oyuncak ayılarimdan biri ve birsuru takı vardı.Takılarin oldugu yere dogru ilerledim teyzem tekrar konuşmaya başladı;"burada gördüğün kolyelet,yüzükler...bilezikler bunların hepsini anneme baban hediye etmişti.Az ileride duran dolabı açtım icinde benim bebeklik kıyafetlerim ve annemin küçükken giydiği bir sürü kiyafet vardi.

Teyzemin sesiyle irkildim

"bu geceyi annenin odasında geçirmek istermisin?"

Teyzemin bu sorusu üzerine gözlerim parladı ve kafa salladım.

Teyzem odadan gulumseyerek çıktı.Teyzem gidince yatağa uzandım,annemin yastıklara sinmiş kokusunu içime çekerek uyudum.