CANIMIN İÇİ(Duzenleniyor)

30.Bölüm

"Evet cocuklar karsimda opusmenize kızamam ve Uzay sendende ozurdilerim dün gece o kadar üstüne gitmemeliydim ama ileride bir cocugun oldugunda beni anlarsın ve kizim sendende özürdilerim sen benim o çıkışıma bakma ben hala senin o tanıdığın bildiğin güvendiğin babanım."babama sıkıca sarıldım.Babamda bana sarıldı.Uzaya baktım ve oda gülümsüyordu."Siz ne zaman istanbula dönuyorsunuz?"diye sordu babam."Bu gece yola çıkarız."diye karşılık verdi Uzay."Ben birkaç gün daha buradayım gailba."dedi berk.

.....

"Görüşüruz baba."dedim ve sıkıca sarildim babama."Hoşçakalın çocuklar."tekrardan el salladım ve arabaya bindim."Neden gece çıktık yola."diye sordum Uzaya sonuçta gündüz ciksak öğlen olmadan istanbulda olabilirdik."Gece araba sürmeyi seviyorum."Dedi sonra dusundu ve bana dondu."Senin ehliyetin varmı?"diye sordu.

"Hayir Yok."dedim Onsekizime bastığımda üniversite işleriyle uğraşıyorduk ve pek zaman bulamamistim her ne kadar babam gitmem gerektigini söylesede okulumu ön planda tutmak istemiştim."Peki merakın varmi sürmeye?"

"Ehliyetim olsun isterdim."diye karşılık verdim."O zaman yarin ilk iş bir kursa yazilmak olacak."dedi ve gaza daha cok yüklendi.Otobandaydik bundan dolayı hızlı sürüyordu ama geceydi ve yinede teklikeliydi."Dikkatli ol Uzay"diye ikaz ettim."İstanbulda bu kadar hızlı sürebilmek icin pek fazla alan yok izin verde burda arabanin hakkını verelim."dedi ve göz kırptı ve gülümsedi.Hani yakışıklı bir erkek gördüğünuzde içiniz erir de sonra birde gülümseyince bayılacak gibi olursunuzya Iste oyle bir sey yasadim ve Uzay gülmeye başladı."Cok mu yakışıkliyim yoksa sevgilim?"diye sordu."hayır hiç degilsin."dedim Ve ikinizde güldük."Cok yalancısınız küçükhanım."dedi.Sonra yavaş yavaş arabanın hızını düşürdü."Neden yavasladin?"diye sordum Bunun için dedi.Sonra eğilip beni öptü.Kendimi çekip'yola bak'dedim.Dudaklarını yalayıp önüne döndü.O beni cezbediyordu her hareketi küçücük mimikleri o mukkemmeldi."Ne kadar yolumuz kaldi?"diye sordum."2 saat var daha uyu sen istersen."dedi."Ne zaman yolculuk yapsak uyuya kalıyorum zaten bu sefer seninle birlikte olmak istiyorum hem ben uyuyunca senin canın sıkılır."dedim dönüp bana baktı çok içten bir sekilde gulumsedi bir elini direksiyondan cekip benim elimin ustune koydu."Düşünüyorumda Eylül ben seni nasıl fark edememişim.O kadar farklısınki ve çok güzelsin.Birde bana neden aşık olduğunu anlayamıyorum orta okulda yakışıklı degildim."

"Bende ortaokulda guzel değildim en azından simdi biraz daha iyiyim ama aşk dış görünüşten etkilenipte birini sevmek değildir bence ben senin zekana hayran kaldım Uzay birde sen benim gözümde çok mukkemmeldin."dedim eski günler aklıma geldi o bakmaktan utandigim Uzayın gözleri ve kusursuz yüzü geldi aklima istemsizce ağzımdan bir hıçkırık kaçtı."Neden ağlıyorsun Eylül?"diye sordu çıkan en ince ve pürüzsüz sesiyle eli elimi okşadı."Eskiler geldi aklıma seni uzaktan izlediğim günler geldi gözlerin gözlerimi buldugunda utandigim o zamanlar."Uzay arabayı sağa çekti "Kucağıma otururmusun?"diye sordu Uzay bir an afalladim.Gözlerini gözlerime sabitledi.Koltuğunu geri çekti ve geçmem için bana yer açtı.Kendi koltuğumdan Uzayın kucağına geçtim sırtım direksiyona degiyordu.Beni biraz daha kendine çekip"Rahatmisin?"diye sordu hafifçe başımı salladim.İlk defa Uzayin kucağına oturmuştum ve ilk defa bir erkeğin kucağına oturuyordum.Cok garip gelmisti."Eylül"dedi başımı kaldırıp ona baktım."Aglama bak ben yanindayim."dedi bir eliyle yanağımi okşuyor diğer eliyle belimi tutuyordu."Sana hiçbir zaman sahip olamama fikri beni öldürüyordu Uzay senin başkasını sevecek olman ve en kötüsüde neydi biliyormusun sana o kadar yakinken çok uzak olmak ve ben sana o kadar asikken senin benden habersiz olmandi ben bir daha kimseyi sevmiyecektim Uzay hep sen kalacaktın benim için hani seninle üniversitede ilk karşılaştığımız Gunun gecesiydi ben taksi beklerken sen gelmistin o gün senin ne kadar çok emreye benzedigini dusundum sonra çok yakışıklıydın sana aşık olabilirdim ama ben emreyi seviyorum demiştim kendi kendime."

" Ne kadar zor olmdugunu tahmin edebiliyorum Eylül senin nasıl bir şok geçirmiş olabileceğini gercekleri öğrenince ama artık bunların bir önemi yok biz önümüze bakalım sen yine hep beni sev bende seni seveyim birtanem."dedi sonra burnunu burnuma sürttü ve titrek bir nefes verdi dışarı."Birde hep seninle cocuklarimiz olmasını hayal ettim Eylül bir erkek bir kiz birlikte büyütecektik onlari ve onlar bize hiç benzemeyecekti guzel bir çocukluk geçireceklerdi."dedi."Senin hastanede Kaanı sevdigin zaman ne kadar iyi bir baba olabilecegini hayal etmiştim."

"Sende çok guzel bir anne olacaksın Eylül."dedi sonra bir anlık duraksadi ve devam etti."Sana suan evlenme teklifi etmiyor cunku sevgili olmanın yeri cok ayri ve bence biraz daha böyle kalmaliyiz

en azindan üniversitenin son yılına kadar."dedi."Bencede öylesi daha iyi olur"dedim ve Uzaya sarıldım.Belimi sımsıkı tutuyordu başı omzumda duruyordu.Başını boynuma doğru kaydırıp kokumu icine çekti.Sonra başını kaldırıp Bana baktı.Belimde duran ellerini vücudumun kıvrımlarında gezdirdi sonra yüzümü avuçlarının içine aldı."Sana dokunmaya kıyamıyorum Eylül.Senin duduaklarini öpmeyi belini tutmayı hatta bu bir ilk olsada kucagimda oturmani ne kadar çok seviyorum ve istiyorum bilmessin Eylül.Ama bir o kadarda sana dokunmak istemiyorum cunku çoğu konuda ilkin oluyorum ve ben senin kirlenmenden çok korkuyorum ve bunu ben yapiyorum düşünüyor bazen  acaba ben istiyorum diyemi beni opuyorsun yada sana dokunmamdan rahatsız oluyormusun?"

"Hayır Uzay olmuyorum bende seni öpmeyi seviyorum sen bana dokunduğunda rahatsız olmuyorum hatta hoşuma gidiyor çünku sen beni sevdiğin icin bunlari yapıyorsun.Biliyorum."dedim bu geceden sonra Uzayla aramız daha yakın olacaktı sanki öyle hissediyordum tüm bu yaşananlar belkide bizim için iyi bir seydi.

Bölüm çok kısa oldu biliyorum ama kimseden yorum dahi gelmiyorum kimin ne dusundugunu hikayemi veya karakterleri sevip sevmedigini Bilmiyorim o yüzden nasıl yapacağımida biliyorum sizler bana destek olursanız cok sevinirim