selam :) bu bölümler biraz kısa oluyor ama inanın bana uzata bildiğim kadar uzaticam
Odamda hiçbir şey yapmadan oturuyordum yokluğu canimi yakiyordu. Gitmemiş olsaydı da yanımda olmayacaktı ama onu yarın okulda göreceğimi biliyor olacaktım okulda olmasa da bir ihtimal yollarda...
Neden onu bu kadar çok sevmiştim ki kendime acı çektirmekten başka bir işe yaramamıştı. Bu duygulardan ve düşüncelerden ne kadar uzaklaşmak istesem de yapamıyordum beni içine çekiyordu Emre’nin hala bir yerlerle olduğunu bilmek beni rahatlatıyordu ama ona başkasının sahip olmuş olabileceği duygusu beni üzüyordu. Ben benim olmayanı kıskanıyordum.
Neden sana her şeyi itiraf etmemiştim ki sanki bu kadar acıya değer miydi ? diye düşünüyorum ama sonra diyorum ki etseydin ne değişirdi sanki ister miydi seni belki de kaçardı benden o zaman daha mı iyi olurdu ? Kendimi tutamadım ağlamaya başladım ben ne kadar da güçsüzmüşüm ne kadar çaresiz ne kadar aşık...
Şarkılar vardı simdi yanımda Cem Adrian dinliyordum belki daha kötü olacaktım ama en azından şarkıları gerçekleri yansıtıyordu beni ifade edebiliyordu şarkıyı mırıldanmaya başladım
“Ben seni çok sevdim ben seni çok sevdim belki zordur anlaması sessizliğimden
ben seni çok sevdim ben seni çok sevdim
sen oku kelimeleri gözelerimden...
.....
kim daha çok severse o daha çok acırmış kim daha çok özlerse o daha yalnız kalırmış..
....
sırayla çalan şarkıları dinlerken sevdiğim kısımları bir kağıta not ettim.
Mantığıma göre mi hareket etmeliydim yoksa duygularına göre mi mantığım dirense de duygularım ağır basıyordu galiba. Asla ona gönderemeyeceğimi bildiğim bir mektup yazmaya karar verdim beni biraz olsun içime attığım duygulardan sıyırıp hafifletirdi belki.
Masaya doğru gidip bir kağıt ve kalem aldım üstüme ceketimi alıp balkona çıktım yıldızlara bakarak yazmak daha kolay olurdu belki yazmaya başladım
Seni çok uzun zamandır tanıyorum nasıl oldu bilmiyorum ama sana aşık oldum beni hatirlarmisin bilmiyorum ama senle doğru düzgün bir sohbetimiz olmadı yakınlaşmak için ne fedakârlıklar yaptım bilemezsin çünkü hiçbir zaman buna dikkat etmedin seninle okulun bahçesinde göz göze geldiğimiz günleri hatırlar mısın ? Onuda bilmiyorum sana ne hissettirdi Bilmiyorum ama bana çok acı çektirdi bide bana umut verdi biliyor musun gülüşün hiç gitmedi aklımdan sana daha yakın olmak isterdim. Seni çok özlüyorum Emre sen gittikten sonra Çok dağıldım kolay değil ki birini çok seviyorsun sonra hayatının bir parçası haline geliyor ve sonra gidiyor bana varlığın gibi yokluğunda acı çektiriyor...
yazmaya devam etmek için bekledim çünkü gerçekler bana acı veriyordu ölmek isterdim ama daha beni bekleyen bir yaşam gerçekleşmesi gereken hayaller vardı
gideceğini bilseydim kal derdim gitme seni çok seviyorum Der tutardım seni ağlardım yine Ama senin omuzunda. sana söylemek anlatmak istediğim bir sürü şey var Ama kağitlara sığmaz her gecen gün daha da artan duygularım...
daha fazla devam edemedim mektubu da üç nokta ile bitirdim devamı da gelir diye.
Ayağa kalkıp korkuluklara doğru yürümeye başladım bağırmak istediyordum boşluğa. Büyüdükçe mutluluk nedir unutuyorsunuz ve kimseye derdinizi anlatamaz oluyorsunuz. Acıları kalbinizde büyütüyorsunuz bazen tek başınıza nice zorluklara göğüs geriyorsunuz .
Mektubu defterimin arasına bıraktım ve yatmaya gittim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CANIMIN İÇİ(Duzenleniyor)
Novela Juvenil"Cok mu zor?" dedi nerden bilebilirdiki yıllarca beklemek ne demekti. gözlerimi sıkıca kapadım ağlamak istemiyordum,onun gözlerinin içine bakmaya korkuyordum. kısık çıkan sesimle sadece zor dedim cok zor gözlerinden akan yaslara engel olamiyordum...
