Igrzyska [WOLNO PISANE]

Rozdział 3.2

Katniss

Nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że to wszystko jest zupełnie nie tak, jak powinno. Przecież to jest bez sensu, skoro 8 z nas już nie żyje, a gra rozpoczyna się dzisiaj, to dlaczego oni nie żyją? I co on miał na myśli mówiąc, że wielu nie wie, co tu się dzieje? Przecież każdy wie, czym są Głodowe Igrzyska!

Znowu spałam na drzewie. Byłam już niemal przyzwyczajona do Igrzysk, chociaż wcale mi się to nie podobało. To są już moje trzecie!

Miałam ochotę zaszyć się gdzieś i wpaść w depresję. Dzięki temu moje życie było łatwiejsze w trzynastce. Ale tutaj za takie coś bym była łatwym celem.

Idąc przed siebie mimowolnie myślałam o moim wczorajnym strachu. Bałam się, że zobaczę na niebie, że ktoś ode mnie nie żyje... Że Peeta nie żyje... Ale nadal nie wiem, czy on tu w ogóle jest. To wszystko jest bardzo dziwne. Wszystko jest inaczej, niż w poprzednich razach. Te igrzyska będą jeszcze gorsze. Czegoś takiego mogę się spodziewać.

Jedno jest jednak pewne. Moim mentorem jest Haymitch. Wiem również, że on wie, co robi. Nawet, jeżeli wszystko dookoła się wali. On jest człowiekiem, który zawsze wie, co trzeba zrobić, aby stanąć na nogi.

Idę pomiędzy drzewami w górę areny. Muszę znaleźć wodę, a z drzewa widziałam, ze jest tam jakaś kolejna polana. Może na niej być znowu jakaś niespodzianka, albo strumyk. Potrzebuję wody, bo bez niej zginę.

Nie pokonuje jednak nawet połowy drogi, kiedy z mojej prawej strony słyszę jakiś hałas. Patrzę w tamtą stronę i szykuję się do obrony jednocześnie rozglądając się za bronią. Nie mogę być bezbronna. To się równa ze śmiercią.

Nie spodziewałam się jednak, że ten ktoś lub to coś to liczba mnoga, która mnie otoczy...

Tymczasem Haymitch oglądał monitor ze swoimi podopiecznymi. Wiedział, że wie więcej, niż jego towarzysze, a jednocześnie jest tak samo zagubiony. Każdy z nich ma jakieś swoje tajemnice. A jednak nie potrafią się dogadać. Są bardziej odseparowani. Boją się zaufać sobie nawzajem.

Tymczasem obraz na monitorach nie przedstawiał się kolorowo. Każdy miał jakieś kłopoty, a gra się rozpoczęła. Tylko nie wiadomo, o co gra się toczy i jakie są jej zasady.