Chapter 16

1.3K 31 0
                                    

CHAPTER SIXTEEN

HILLERY'S POV

After kong umalis sa lugar kung saan ako bwinisit ng RLU BV(Basketball Varsity) dumirecho nalang ako sa dance studio. KaBV ang BV! Wala na nga ako sa mood bigla pang mangiinis.

Tama lang siguro na sa studio ako pumunta, kailangan ko irelease ang stress ko at eto ang stress reliever ko.

Ewan ko ba? Feeling ko first love ko talaga ang pagsasayaw, feeling ko hindi kumpleto yung pagkatao ko kung hindi ako natutong magsayaw.

Pero habang papunta ko sa dance studio nadaanan ko yung music room. May tumutugtog ng piano habang kumakanta, ang sarap pakingan ng boses niya kahit parang malungkot. I stayed outside the room for almost 5 minutes just to hear his voice. Kakaiba, para niya kong dinadala sa pagkanta niya.

The voice, the song, the piece he was playing. I remember someone I knew. I didn't bother to look who's inside I didn't even finish the song, I went straight to the dance studio. I don't know why but I felt pain and longing.

1st day ng College Week ngayon dapat nageenjoy ako. Pero hindi ko magawa dahil sa contest. Bawiin ko nalang siguro sa 5th day makikipagrakrakan ako sa College Concert. But for now I need to focus and practice para sa laban at performance. This is Hill, tanggalin muna sa isip ang mga problema. Fighting!!!~

KLEIN'S POV

Naabutan namin kanina sa bench si Vivien na tulala, parang ang lalim ng iniisip niya. Hindi ko naman dapat siya pagttripan pero nauna si Jerus kaya sinakyan ko nalang.

She was not the Vivien I knew for the past few weeks. Parang may problema siya, ‘yun mata niya parang may sakit na nararamdaman.

Pero wtfudge lang, ano ba tong pinagsasabi ko? kailan pa ko naging observant sa mga tao? Ahhhh Nahawa na ata ko sa kabaliwan ni Vivien. tsss

"Oh? anong itsura yan Klein?" tanong ni Poul

"Anong itsura? Pogi padin naman ako, macho, ma---"

"Yabang talaga!" pangaasar ni Jerus. bastos! di ako pinatapos sa line ko! "Tara na practice na tayo. Nanjan na si coach, captain!" singit nanaman niya mukha talaga tong singit!

"Go! 3 laps. Start now!" sabi ko sakanila halatang gusto nilang magreklamo pero wala silang magawa.

"Hoy Romer, aba di porket ikaw captain di ka kasama, 5 laps for you! Start now!" sabi ni coach.

"Eh coach naman!!!" pagangal ko. sabay sabay naman nagtawanan ang team.

"5 laps or i'll make it 10? hala sige bilis! bukas na ‘yun game magsiayos kayo!" no choice. Sinunod ko nalang si coach. Kainis naman.

After ng laps namin, nagpahinga muna kami. Syempre ako pinakapagod. Azar to si coach! Porket nauubos na yung buhok daming arte sa buhay.

"Hi Riks! Water mo oh." sabi nung isang babae na lumapit kay Riks, she's pretty yet she looks familiar.

"Hey, Le. Thank you! Kanina ka pa dito?" sagot ni Riks.

"No, not really. Kakadating ko lang, sabi mo kasi may practice kayo kaya dinalhan lang kita ng water. Actually napadaan lang ako. Aalis din ako agad, may kailangan pa ko asikasuhin eh."

"Sige sige, thank you ulit! Ingat ka." sagot ni Riks sabay kiss sa noo nung babae. tsaka ito umalis.

"Hanep!!! Loverboy!" Sigaw ng tropa sakanya.

"Tange, wala yon. Kilala niyo naman ako. Hahahaha." oo kilala ka namin bilang playboy, ay lahat pala kami. he he he

"Ohhh. Ano pang inuupo-upo niyo dyan? Move!" sigaw ni Coach.

"Yes coach." sagot namin, panira talaga tong si coach. kumabaga sa babae parang menopause na kaya laging iritable. Tss.

Mukhang maghapon kaming magpapractice. Goodluck nalang sa game namin bukas!

JERUS' POV

I saw her again. I was shocked! I didn't expect that I would see her in this kind of place. I was about to greet her when she talked to him. I was taken aback. Do they know each other? Is there something going on between them?

Her eyes can tell how happy she is. This was only the second time I saw her. Yet I don't know what kind of feeling is this. I'm not familiar.

I look at her once again, she's smiling sweetly. I saw how she blushed before she left.

Something in my chest starts to ache. What is this? Is this the thing they called love? Can a player experience this?

Now what? A player turns to a good boy just for the sake of love? Too mainstream, too cliche yet could it really be possible?

If there would be a thing I can promise to her is that, I'll take care of her. Can I? I need take care of her, for her not to get hurt. Because I know my friend. I know how he plays.

She likes him, that's for sure. I can see it. I can feel it. I know she can't be mine but can I just look at her from afar? Can I? 

When The Player Meets The Game ChangerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon