CHAPTER TWENTY ONE
HILLERY'S POV
Medyo napaaga ako ng pasok sa RLU dahil maaga akong nagising. Hindi ko alam kung bakit mas nauna pa kong nagising kesa sa alarm clock ko kahit late na ko nakatulog dahil sa pagiisip.
I was walking along the corridors heading to our room having a slightly good mood when I saw him, there. Making out with a random girl. What the freakin fish Klein? Sa school pa talaga. So gross. Eww.
"Get a room. Will you?" I said pagkadaan ko sakanila bigla naman silang napahinto sa ginagawa nila. Nairita ko sa nakita ko and I don't know why. Tinignan ko yung babae, daig pa niya nirape sa itsura niya. Gosh!
"Why? Inggit ka? Gusto mo ikaw next kay Klein? Ok lang naman sakin." the girl said at inirapan pa ko habang si Monggi pangisi ngisi lang at hawak hawak ang baba niya.
"Kung maiinggit din lang naman ako dun nalang sa mas maganda at sa karespe-respetong babae." I said at naglakad na ulit paalis pero hindi pa ko nakakalayo ng may humatak ng buhok ko. "What the fuck?" I murmured.
"So sinasabi mong hindi ako karespe-respeto?" pagalit na tanong niya atsaka naman ako humarap sakanya na parang patay malisya.
"I didn't say anything like that. Ang sakin lang may matino bang babaeng makikipaghalikan sa lalaking hindi naman niya boyfriend?" she was taken aback with what I have said and then walked out. I don't fucking care kung naoffend siya sa sinabi ko. I don't have to say sorry for being honest. She's guilty if that would be the case. Sorry not sorry.
As she walks out, umalis nadin ako at iniwan si Klein. Buti nalang walang masyadong tao dito. Sabagay bat nga ba sila pipili ng lugar na maraming tao eh gumagawa sila ng milagro. Dun ko lang din narealize na pag napapalapit ako kay Klein lagi nalang may eskandalong nangyayari. First sa mall, second sa room nung first day, third nung date kuno and now this? tsss.
"Vivien, wait lang." said someone. I turn around to see who's calling me, si Klein lang pala.
"Bakit?"
"I just wanna say sorry sa nakita mo. Wala lang yun."
"Bakit kailangan mo magsorry sakin? Ako ba yung babaeng hinalikan mo? Ako ba yung ginugood time at pinaglalaruan mo? Alam mo Klein kung balak mo din akong isunod sa mga babaeng pinaglalaruan mo, tigilan mo na. Iba nalang Klein, wag na ako."
"Wow! Grabe ka naman magsalita. As if may alam ka sakin. As if kilala mo ko." he said and he's mad. I swear. Kita mo sa itsura niyang galit siya at nakakatakot siya. "Hindi mo ko kilala Hillery. Wala kang alam kung bakit nagkakaganito ko."
Pinilit kong wag ipakitang natatakot ako sakanya walang patutunguhan to kung matatakot ako 'coz deep inside me I want to help him.
"Hindi ko alam dahil hindi tayo close. Hindi tayo close dahil puro sakit ng ulo binibigay mo sakin. Hindi kita kilala ayaw mong magpakilala bilang ikaw. Klein, sa mga sinabi mo alam kong may dahilan kung bakit ka nagkakaganyan." pagpapaliwanag ko sakanya and he just gave me a death glare halata sa mukha niyang galit parin siya.
"Ohhh. Hillery Klein anong problema? nagaaway ba kayo?" napalingon naman ako sa kung saan nanggaling yung epal na boses, si Jerus pala.
"Ahhh-ehh. Hindi. Wala naguusap lang." pagpapalusot ko, si Klein naman biglang nagwalkout.
"Anong problema non?" tanong ni Jerus. "May nangyari ba?"
There's no point in lying to him, after all he's a close friend of mine.
"I saw him making out with a random girl tapos sabi ko sakanila they should get a room then ayun. Nagsorry siya sakin, sorry daw dahil nakita ko yun wala lang daw yun. Eh wala naman siyang dapat ikasorry sakin di naman ako yung pinaglalaruan niya tsaka sabi ko sakanya na kung may balak siyang isama ko sa listahan ng paglalaruan niya tigilan niya ko." nanlaki yung mga mata ni Jerus sa sinabi ko. "Why?"
BINABASA MO ANG
When The Player Meets The Game Changer
General Fiction[ON-GOING] Kung ikaw si Hillery makikipagbalikan ka pa ba sa taong minsan ka ng iniwan o hahayaan mo na lang maging masaya sa piling ng iba? Pero paano kung sa pagbalik ng taong minahal mo kasama nito ang isang masakit na karanasan, handa ka bang su...
