Pov. Louis
"Lou we moeten gaan." " Zeg tegen Harry dat ik me niet goed voel." Niall komt naast me zitten en pakt mijn beide handen vast. "Ook al zitten we niet bij elkaar in de klas ik waak over je." " Wat als alles opnieuw gebeurd. Wat als ik opnieuw gepest wordt, dat ik geslagen wordt, dat mensen zeggen dat ik dik en lelijk ben." "Dat gebeurt niet en anders zeg je het tegen me en vooral tegen Harry. Hij kan je helpen en ik zal jee beschermen. En over dat dik en lelijk is totaal niet waar. Lelijk ben je totaal niet. Je bent de mooiste jongen die ik ooit heb gezien. Je blauwe ogen, je kleine neusje, je lippen, alles van jou is perfect." Hij kust me zacht. "En dik ben je totaal niet. Je lichaam wordt met de dag mooier. Elke dag als ik wakker wordt en jou zie slapen kan je mij de gelukkigste persoon op de wereld noemen. Je ligt zo vredig te slapen en dan je haar die door de war ligt, je wimpers en die kleine glimlach op je gezicht. Alles maakt mijn dag goed." Ik glimlach terwijl ik hem omhels. "Waar heb ik jou aan verdiend." mompel ik. "Ik hou van je Lou, zo ongelooflijk veel." Ik kijk hem aan en hij glimlacht. Een paar tranen vielen er over mijn wangen. Hij kust ze weg waardoor ik glimlach. "Ik hou van je." zeg ik en hij kijkt me weer aan. Mijn hand leg ik in zijn nek en druk mijn lippen zacht op die van hem. Zijn handen gaan over mijn rug naar mijn heupen. Zijn tong tikt tegen mijn onderlip. Ik geef hem toestemming.
Pov. Niall
"Jongens jullie moeten nu echt komen." Roept Harry. We laten elkaar los en kijken naar de deur. Harry staat niet bij de deur, gelukkig. "We komen, Haz." Ik pak mijn rugzak en daarna zijn hand. Ik kus hem nog zacht en daarna gaat de deur open. "Jongens." We laten los en Louis grinnikt. "Nu weet ik waarom jullie niet kwamen." Zucht hij. "Jullie zien elkaar weer in de pauze." "Je weet dat ik bang ben." Mompelt Louis. Harry knikt en opent zijn armen. Ik laat Louis zijn hand los en hij loopt naar Harry. Harry slaat zijn armen om hem heen. Louis verstoot zijn hoofd in Harry's nekholte, iets wat hij altijd doet. "Ik weer dat je niet wilt." Harry wrijft over Louis zijn rug terwijl ik hier sta toe te kijken. Ik hoor Louis praten, maar ik versta niet wat."dat gaat niet gebeuren, Lou. Ik beloof het je." Ik haat het dat we niet in dezelfde klas zitten, ik kan Louis minder beschermen. Wat er op zijn school is gebeurd zal nu niet gebeuren, toch? Hij zal hier niet geslagen worden, toch? Wat als het wel gebeurt?
"Ni." Ik kijk op en zie Louis voor me staan. Hoelang staat hij daar al? Hij haalt een pluk voor mijn ogen weg terwijl onze ogen elkaar niet verlaten. "Ik ga proberen dat er niks gaat gebeuren met je." mijn vinger gaar over zijn arm. "we zijn bij elkaar als we geen lessen hebben, toch?" ik knik. "Ik laat je niet alleen en ik zal je brengen naar je klas." mijn hand gaat naar zijn wang. "je hebt je eigen lessen." "maakt me niet uit, ik breng je naar je klas." Ik wrijf over zijn wang, waardoor ik een paar tranen weg veeg. "Ik hou van je." zegt hij zacht. Zijn stem kraakte en ik krijg tranen in mijn ogen. "Ik hou ook van jou." Ik omhels hem stevig terwijl er een paar tranen mijn ogen verlaten. Ik haat het om Louis zo te zien. Ik kijk hem weer aan. Weer rollen er tranen over zijn wangen. "don't cry Love." een klein lachje komt uit zijn mond. "Jij huilt ook." "ja." zeg ik zacht. Hij veegt mijn tranen weg ookal komen er nieuwe. Het enige wat door mijn gedachten gaat is: wat als er wat met Louis gebeurt? Zacht druk ik mijn lippen op die van hem. Onze tranen mengen zich samen. Mijn handen gaan om zijn middel. Ik de kus los en plaats mijn voorhoofd tegen de zijne. Onze ogen ontmoeten elkaar weer. "Ik bescherm je voor alles en iedereen." "dat kan niet altijd." "zo veel mogelijk. De enige tijd dat ik je niet zie is in je klas, maar ik breng je naar elke klas. Als je niet bij me bent dan ben je bij Harry. Ik bescherm je zoveel mogelijk ik kan." "ik bescherm jou." "we beschermen elkaar." weer kus ik hem zacht.
Als we loslaten kijkt Louis achter zich en daarna weer naar mij. "heb jij Harry horen weg gaan?" ik kijk achter Louis waar Harry niet meer staat. "nee." "ik denk dat we moeten gaan." zegt hij zacht. Ik knik. "Ik bescherm je." Ik kus zijn voorhoofd en pak zijn hand. Onze vingers verstrengelen elkaar. We pakken onze tassen en lopen de gang op. Als we de deur openen zien we Harry voor de deur. Hij glimlacht zwak. "kom." we lopen achter hem aan terwijl ik over Louis zijn knokkels wrijf. "Ik heb jullie rooster gekeken." we kijken allebei Harry aan. "jullie zijn elke keer dezelfde tijd uit behalve donderdag en vrijdag. Vrijdag ben jij Niall ieder uit en donderdag is Louis eerder uit, omdat wij dan samen een gesprek hebben en donderdag heb jij een tussenuur Lou ." "tussenuur." Louis kijkt me aan de angst is van zijn gezicht af te lezen. "je zit bij Liam in de klas, Lou." Louis kijkt Harry aan. "echt?" Hij knikt.
Liam...
Louis vertrouwt Liam en hij heeft iemand die hij nu al kent, maar zoals ik al ooit had gezegd: ik vertrouw die Liam niet helemaal. Misschien ben ik jaloers misschien niet. "nu kan jij ook optijd komen bij je lessen Ni." Ik knik. "maar wie zegt dat ik je niet ga wegbrengen." Ik kus zijn wang en hij glimlacht. "waarom doe je dit allemaal voor mij?" "omdat ik van je hou met heel mijn hart." Hij glimlacht en kus me. Ik zou nooit klaar zijn met die lippen, ik zou die voor altijd elke dag willen voelen.
HAPPY BIRTHDAY TO MY DARLING!!!
GEFELICITEERD ANS💕💕💕💕💕❤️❤️❤️❤️❤️
![](https://img.wattpad.com/cover/114924082-288-k251799.jpg)
JE LEEST
Kliniek ~ Nouis/Larry
ФанфикHarry werkt al ongeveer een twee jaar in het kliniek . Hij bots tegen iemand aan en ziet dan zijn eigen broertje staan. Louis. Hij mocht geen contact meer met zijn kleinere broertje, maar nu hij hier is beschermd harry zijn broertje voor alles en ie...