Kliniek ~ Nouis/Larry

°14°

Pov. Niall

"blijf hier staan na je les, oké." Hij knikt en ik glimlach. Hij heeft een map voor zijn mond en neus en ik weet waarom, hij verschuilt zich. Ik pak zijn map en ik zie dat hij op zijn lip bijt. Ik leg mijn tas op de grond met zijn map erboven op. Ik neem hem in mijn armen en hou hem stevig vast. Hij trilt heel erg. "alles komt goed oké. Ik ben de hele tijd bij je. Harry heeft tegen al mijn leraren gezegd dat ik elke keer iets later ben, omdat ik jou weg breng. Ik laat je niet alleen lopen." Ik wrijf over zijn rug terwijl hij een zacht knikje geeft. Zacht druk ik een paar kusjes in zijn nek. Ik voel hem kalmeren, maar als ik stop is het na een paar seconde weer terug. Hij gaat uit mijn armen en doet daarna een paar stappen achteruit." Louis." zijn ogen staan angstig en hij hij ademt heel snel. Ik doe stappen naar hem toe, maar meteen begint hij te schreeuwen. "KOM NIET BIJ ME IN DE BUURT." schreeuwt hij. Tranen rollen over zijn wangen. Veel mensen kijken naar ons. "Louis, alsjeblieft." zeg ik zacht, maar hij schud zijn hoofd. Het verbaast me dat hij hier blijft staan. Hij kijkt om zich heen en al snel kijkt hij naar mij. Hij rent naar me toe en doet zijn armen om me heen. Ik sla mijn armen voorzichtig over hem heen." kan iemand Harry halen."

"het komt goed oké." "Laat me niet los." snikte hij. "Ik heb je vast en ik laat je niet meer los." Hij houdt me nog steviger vast. Op dit soort momenten weet ik echt niet wat ik moet doen. Ik weet niet of ik hier moet blijven of weg moet, ik weet niet wat het beste is voor Louis. Louis die wilt hier sowieso weg, maar ik weet niet wat hij gaat doen.

" Louis, Niall." Ik kijk opzij en zie Harry, godzijdank. "Louis, Harry is hier." Ik streel even door zijn haar en hij knikt. Ik wrijf nog snel over zijn heup en laat hem dan los. "nee! Niall, laat me niet los." Hij begint weer harder te huilen en ik die mijn armen weer om hem heen. Ik kijk Harry aan die met ons bezorgd aan kijkt. "Hey Louis, ik ben hier, Harry." zegt hij als hij bij ons staat. Ik voel Louis knikken. "zullen we even naar jullie kamer gaan?" Hij knikt weer en ik laat hem weer langzaam los. "kan je lopen Lou?" vraagt Harry zacht. Hij schud zijn hoofd. "Laat me heel even los, Boo. Ik ga je optillen." Hij laat me los en ik til hem op. Hij doet zijn sent weer om mijn nek en legt zijn hoofd op mijn schouder.

Als we in onze kamer zijn ga ik op onze bed zitten met Louis op mijn schoot. Hij ondertussen gestopt met huilen. " wat is er gebeurd? " " Louis raakte in paniek in de gang waar zijn klas zat. Ik zei dat hij na de les daar moest wachten zodat ik hem kon ophalen. Hij had de hele tijd zijn map voor zijn mond en hij praatte ook niet het enige wat hij deed was knikken en zijn hoofd schudden. Ik omhelsde hem en probeerde hem rustig te maken en dat lukte. Alleen toen ik hem een stukje losliet begon hij weer in paniek te raken en hij liet mij los en deed stappen achteruit. Hij begon tegen me te schreeuwen toen ik dichterbij wou komen. " " sorry. " Ik kijk Louis aan en druk een kus tegen zijn neus. "Je hoeft geen sorry te zeggen, Boo. " " Louis had hier vroeger ook last van toen hij naar school moest." " maar wat daar gebeurde kan hier toch niet gebeuren?" "nee, tijdens de school-tijden lopen er overal leraren." "hoor je dat, Lou." Hij knikt zacht. "Ik heb tegen je docenten geregeld dat je twee minuten eerder van je les weg mag om Louis op te halen en weg te brengen, maar maakt er geen misbruik van." Ik schud mijn hoofd. "Ik zal Louis altijd brengen ookal zou hij het niet willen." Harry glimlacht en legt zijn hand op mijn been. "Ik ben blij dat je zo beschermend bent over Louis." "Hij betekent veel voor me." "Jij voor mij." zegt Louis zacht. Ik kijk hem aan en glimlach. Zijn ogen zijn half dicht en ik druk zacht een kus op zijn voorhoofd. "ga maar slapen Lou." zegt Harry terwijl hij door Louis haar streelt. Louis mompelt wat, iets wat wij niet kunnen verstaan.

"Niall ik weet dat je het niet wilt, maar jij moet naar je les." "en louis?" "die gaat ook vandaag, maar ik blijf vandaag bij hem in de les." "Moet je niet met andere mensen praten?" Hij schud zijn hoofd. "vanavond met Louis." Ik knik en kijk naar Louis. "waneer is zijn les? Ik kan hem dan ophalen en brengen." Ik zal het tegen je leraar zeggen dan. " Ik knik en wrijf over Louis zijn wang. " tot straks. " zeg ik zacht. Ik druk zacht een kus tegen zijn lippen en leg hem daarna op mijn bed. " haz, mijn tas ligt daar nog." "Die heb ik meegenomen." "oh." Ik lach zacht. "veel succes, Niall en denk niet te veel aan Lou het komt goed met hem." Ik knik en omhels hem kort. "geen zorgen oké." "ik kan wel zeggen dat ik dat niet doe, maar jij weet ook beter." Ik laat hem los. "wees vanavond wel in deze kamer, want ik ga proberen wat uit Louis te krijgen." "mag ik weten waarover?" "wat er gebeurde op school." o God. "Ik ben in mijn kamer, ik beloof het je." Hij glimlacht. "Ik hoop dat jij en Louis lang gelukkig kunnen blijven." Ik knik en kijk naar mijn schoot. Louis die gaat waarschijnlijk naar Australië en dan hebben we een afstands relatie. Gaat dat ons wel goed doen? "waar denk je nu aan?" ik kijk naar Harry en bijt op mijn lip. "denk je dat je het voor elkaar kan krijgen dat je Louis kan adopteren?" "ik doe alles wat ik kan, maar die mensen zijn niet zo makkelijk." "ik wil niet dat hij naar Australië gaat." zijn armen gaan om me heen en hij wrijft over mijn arm. "Ik ook niet, maar ik beloof het je hij mag hier voorlopig nog niet uit en ik doe alles wat ik kan op hem te adopteren."