Story of A Campus Girl

Chapter 53: Marius' Weakness

FYI: Para sa kaalaman ng ilan, ako po ay magpapalit ng username. From "mnemonics1591" to "Mnemonicss". Kung bakit ko pinalitan? Ang sagot ay wala lang. Haha! Baka kasi minamalas nako sa mga numerong nasa hulihan ng writer's name ko. Kaya madalas akong mawriwriter block. At pag binasa po ito, "Em-nemonicss" po. Hindi "menemonics", "nemonics" at mas lalong hindi "demonics" -_- jusmiyo! Ang layo naman na di hamak nun haha. Kaya pag shinare nyo ang story na to at tinanong ang pangalan ng makupad na author nito, ito po ang sabihin. "Mnemonicss"

Yun lang. Enjoy the chapter.

-----------

Chapter 53: Marius' Weakness

Xander's POV

" Anong ibig sabihin nito?"

Nakaramdam ako ng matinding kaba nang marinig ko ang panimulang sinabi ni Christian Jimenez. Nakatitig siya na matatalim ang mga mata habang sa mga oras na to ay pinaglalaruan nya ang sulat na hawak nya.

Habang pinapanood ko ang paglamukos ng papel sa kamay nya, dalawang katanungan ang bumabagabag sa isipan ko.

P-Papaanong napunta sa kanya ang sulat na yan?

At paano siya nakapasok dito sa actor's lounge ng walang pahintulot sa amin?

"Walang magsasalita?"

Nag-smirk siya sa kinauupuan nya at mas tumindi ang pagkaseryoso nya. Nagsimula siyang tumayo at pagkatapos..

"Sinabi ng anong ibig sabihin nito eh!"

Bigla siyang sumigaw at galit na hinagis sa harapan namin ang papel na hawak nya.

Nagulat kaming tatlo sa ginawa nya. Dahil sa pagsigaw nya, sisimulan ko na sana ang pagsasalita nang biglang..

"Ako ang may kagagawan nyan!"

Nagsalita si Jacob at humakbang ng paharap. "Kaya kung ibubuhos mo man ang galit mo, sa akin nalang. Walang kasalanan si Xa--"

"Jake"

Bago nya ituloy ang sinasabi nya ay agad ko siyang pinigilan. Tinapik ko ang balikat nya at humakbang na rin paharap. Habang nanatiling..

..nakatingin kay Christian Jimenez.

"Ako na magpapaliwanag. Kaya kung maari..

..lumabas muna kayo ni Joseph"

"WHAT?!" gulat na reaction ng dalawa.

"F*ck pre! Di ka namin pwedeng iwan dito! Alam mo naman ang ginawa ng lalaking yan sayo diba?! Ayaw naming mangyari ulit sayo yun!"

"Oo nga president! Di ka namin pwedeng iwan dito! Ako naman ang nakaisip nito diba? Kaya kung may dapat managot, ako dapat yun! Wag mong solohin ang lahat!"

"Wag kayong mag-alala" agad kong sinabi at tumingin sa kanila. "Basta ako na ang bahala"

"Pero Xander/Pero President!"

"Besides" dagdag ko pa at tumingin ako sa mga mata nila. "Mag isa siya at mag-isa lang ako. Problema namin to. Kaya kung may dapat mag usap tungkol sa bagay na 'to, kaming dalawa yun" at tumingin akopabalik kay Christian Jimenez. "Kaya makakaalis na kayo"

"Pero Xa--"

"It's an order.. from the president of this Acting Club"pagsabat na sabi ko at naging seryoso ang pananalita ko.