Leven van een hoer.

012 ( HERSCHREVEN ).

-POV Yassine

Said en ik waren bezig met een klant terwijl we onze zaken deden. Denk waarschijnlijk dat jullie wel weten wat voor zaken, ewa ja ik moet ook aan mijn brood komen toch? Terwijl Said en ik bezig waren werd ik gebeld door Souhaila, ik keek raar naar Said en toen naar mijn telefoon en toen weer terug naar Said.

Ik: Said, je vrouwtje belt me?

Said: Neem op, als ze het vraagt dan ben ik niet met jou oke.

Ik knikte en nam op.

Souhaila: Y-Y-Yassine kom aub hierheen.

Ik: Wat is er?

Souhaila: Yasmine ligt in t ziekenhuis...

Ik: IK KOM NU EN BLIJF WAAR JE KANKER BENT!

Ik rende snel naar m'n auto en reed naar t ziekenhuis, Na enkele minuten was ik der en rende ik naar de balie toe.

Ik: Waar is Yasmine (...)

Mevr: Die zit op de 2e verdieping, Helemaal achter aan de gang kamer 104

Ik liep snel naar de lift. Ik liep naar de kamer van Yasmine in haast, toen ik daar was zag ik dat de deur dicht was en ik hoorde niks. Ik besloot gewoon naar binnen te gaan. Ik zag Yasmine liggen volgens mij lag ze te slapen. Ik pakte de stoel en schoof hem naast haar bed en ging zitten, ik keek haar dromerig aan. Ik wou gewoon dat ze wakker werd. 

Ik: Yasmine? Yasmine?

Opeens hoorde ik de deur opengaan, ik zag Younes binnenkomen. Hij zag me en keek me vies aan en liep naar z'n zusje toe Hij ging naast der op bed zitten, hij hield haar hand even vast en verstopte vervolgens zijn gezicht in zijn handen. Voor even leek het alsof hij spijt had.  

-

1 uurtje later kwam er een dokter binnen. Hij keek Yasmine terwijl hij wat documenten in z'n hand had. Hij bekeek haar goed en keek niet bezorgd dus dat was een goed teken. 

Dktr: Hallo heren, ik neem aan dat jullie familie zijn van Yasmine (........), Dus de klap die tegen haar buik aan kwam was het puntje en ze brak door. Maar het gaat wel goed met haar en de baby. Jullie kunnen haar beter laten rusten de komende dagen, Ze kan wel ieder moment wakker worden.

Younes: Oke, dank u wel.

De dokter knikte aardig en liep weg, hij sloot nog de deur achter zich. Ik ging weer zitten in de stoel naast Yasmine. Ik keek naar Younes die in z'n eigen wereld zat.

Younes: Hou je van haar?

Ik: Wie? Yasmine ?

Younes: Wie anders broer?

Ik: Wat denk je zelf, Ze is de eerste waarvan ik echt hou. Ik geloof zelfs dat ik verliefd ben.

Younes: Gewoon dat je 't weet, Ik weet dat je niet echt van haar houdt! Je hebt der al geneukt saff, kan je haar nu met rust laten. Ga weg. 

ik: Younes, ik hou echt veel van jou zusje. In al deze dagen heb ik haar echt leren kennen en ik heb mij beseft dat ze nooit een hoer was. Ze was gebroken en nooit begrepen en zocht vader aandacht bij andere mannen. Zij heeft haar moeder zo jong verloren, ze heeft me altijd verteld hoe goed ze met haar moeder was en dat jij jullie moeders tweeling bent en dat zij daarom zoveel meer van je hield toen ze doodging. Ohja en haar vader? hij speelt dood en wij moeten het altijd maar geheim houden voor haar eigen kanker veiligheid. En dan haar broer... jij bent de grootste grap. Jij blijft je zusje maar wegduwen en uit huis gooien. Jij maakt haar ook tot wie ze is. Het enige wat ze altijd al heeft geprobeerd is je trots maken, jij beseft je niks.

Younes: .........

Ik:  Ze doet alles voor jou, ze probeert 't echt. Je geeft haar geen kansen en je bent er nooit voor je zusje. nooit...

Younes: Broer ik mis me moeder gewoon, jij begrijpt het niet. Ze zegt ik ben mijn moeders tweeling maar Yasmine lijkt zoveel op haar, koppig, slim, mooi en... ik wil haar niet kwijt .

Ik: Geef je zusje dan een kan , Hier door breek je haar broer.

Ik liep de kamer uit en besloot kleren van huis mee te nemen voor Yasmine. Ik ben van plan gelijk weer terug te komen. Ik moet blijven weten hoe het met haar gaat.