Leven van een hoer.

018 ( HERSCHREVEN )

Twee maanden later.

Bezweet zit ik in de auto van Younes. Ik lig te huilen en hij sust me en rijdt ondertussen naar 't ziekenhuis want me vliezen zijn gebroken en de weeen zijn begonnen, ik had zo een hevige pijn. Na 10 minuten waren we er. Younes tilde me op en schreeuwde om hulp. Al snel werd ik op een brancard gezet door een paar zusters. Later kwam ik in een kamer en zag ik de dokter die me zou helpen met bevallen en de zusters. De dokter deed testen en het bleek dat ik pas op 4 Cm ontsluiting was. Ik kon ondanks deze pijn niet bevallen, kanker zooi. De dokter zei dat het beter was als ik een paar dagen bleef, het zou niet handig zijn als ik naar huis ging. Ik vroeg de dokter of mijn broer de kamer al binnen mocht komen. Hij knikte en na een paar minuten was younes er al om me te steunen door al deze pijn. Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd en knuffelde me stevig. "Yas over een paar uurtjes is Nouara er al!" zei Youn Ik knikte met tranen in me ogen en keek trots voor me uit. "Zou ze trots op me zijn als ze er was Younes"  Vroeg ik hem opeens "Wie?" vroeg Younes verbaast . "Yemma" zei ik bedroefd. Hij knikte " Ze zou blij zijn om je te zien en ze zou nog blijer zijn als ze haar kleindochtertje zag, geloof me ze zou zooo trots zijn" zei Younes blij. Ik knikte en pakte m'n telefoon en keek naar een foto van mij Younes en m'n moeder. Op de achtergrond van de foto zie je m'n vader met onze neef Adam in zijn handen, we waren gelukkig. M'n moeder zei altijd dat adem net onze broer was en dat Younes en ik altijd aardig tegen adam moesten doen, hahaa meskin Younes en ik waren vroeger gemeen tegen hem. "Younes bel Adam en vraag of hij ook gelijk wilt komen". Hij knikte en liep naar de gang en ging bellen naar Adam.

POV Adam

Hoe ga ik ze de waarheid vertellen? Hoe ga ik hun vertellen dat ik eigenlijk hun broer ben? Mijn moeder Nouara had het Yasmine en Younes nooit verteld. Ze was bang voor hun reactie en of ze haar een slechte moeder zouden vinden. Mijn moeder was jong toen ze mij kreeg en deed me weg, mijn vader wou me niet graag. Ze liet me wonen bij een tante in Marokko. Voordat haatte ik haar. Tot ze op een dag kwam en zei dat ze het wou proberen samen met mij en mijn broertje en zusje. Ik liet 't toe, ik was zo gelukkig! Ik zou weer wonen bij mijn familie en zelfs Yasmine en Younes. Mijn vader was er tegen, hij noemde me altijd de fout. "Adam zie je niet? sinds jij bent gekomen is het hier onrust". Door hem huilde ik elke dag, mijn moeder wist van niks en ze probeerde me altijd maar te troosten, denkend dat ik gepest werd.Maar op een dag vroeg ik m'n moeder of ik terug mocht naar m'n tante in Marokko. Ze liet het toe dus ik ging een week later terug naar Marokko en jaren later toen ik 17 was kwamen ik en m'n tante hier wonen in Nederland. Ik deed alsof ik hun neef was. M'n tante begreep me verhaal en zei "Ooit komt het goed adam .... Ooit ga jij ze de waarheid vertellen en de brief laten zien". M'n moeder liet voor haar dood een brief achter bij mij. Om aan yasmine en younes te geven. Ik las de brief weer... ik lees hem elke dag want t voelt dan alsof ze bij me is, mijn moeder begreep me als geen ander.

Yasmine en Younes

Als jullie dit lezen weten jullie dat Adam jullie broer is, ik heb veel spijt dat ik hem aan tante Salima heb weggegeven. Dat hoorde ik nooit te doen! Ik stond nooit achter me keuze en had iedere dag pijn. Ik had spijt en huilde dagenlang en na jaren liet ik hem bij ons wonen. Hij bleef bij ons voor een paar maandjes en ging daarna weg. Jullie vader haatte adam, hij smeekte me om abortus te plegen, maar ik kon het niet en later kwam Adam mijn prachtige zoon op aarde. En wat deed ik? Ik liet mijn prachtige zoontje van me afnemen, Ik hoop dat jullie me vergeven en me een kans zouden geven en Adam ook, hij houdt van jullie maar jullie vader wou niet dat hij iets tegen jullie zou zeggen, hij wou nooit jullie band verpesten. Ik hou van jullie Adam, Yasmine,  Younes.

22 stemmen !