Tale of the Vampire Princess[Trilogy] HIATUS

Chapter 17

Ah Yue's POV

Hindi ko alam kung sino sila,kung bakit sila nandito at kung anong kailangan nila.Basta nalang silang pumasok at sinakal ako.

Pero yung ginagawa niya,kapareho ng sinubukang gawin sa akin ni Romina.He stared on my eyes.At nagbago din ang kulay ng mga mata niya.

Pero ang kakaiba ay nasasaktan ako ngayon.Parang may kung anong gustong umalis sa katawan ko. Sinasabayan pa ito ng pagsakit ng ulo ko.

"Tama na!"

I saw his lips form a smile. Napahawak ako sa kamay niyang nasa leeg ko. Nararamdaman ko ang unti-unti kong pag-angat sa lupa. Hindi na ako makahinga.

"Tama na .."

His eyes grew wide. Nabitiwan niya ako at bumagsak ako sa malamig na sahig.I coughed.

"What's happening?!"

Halos gumapang ako para makalayo sa kanila. Pero hinawakan ng isang lalaki ang braso ko at sapilitan akong itinayo.

"She's powerful pero hindi magiging ganap ang kapangyarihan niya hangga't narito siya sa mundo ng mga tao."

"Anong gagawin natin?"

Hindi ko makita ang mga mukha nila. Sobrang nahihilo na ako that I just want to pass out. I can't endure this feeling anymore.

"Ibabalik natin siya."

"Pero hindi pa ito ang panahon."

"Wala akong pakialam.Ibabalik natin siya sa Dark dimension and with that,our race will rise again."

Naramdaman ko ang pag-angat ko sa lupa. Binuhat ako nito gamit ang balikat niya,knocking my breath over his shoulder.

"Saan niyo ako dadalhin?!" Sinubukan kong magpumiglas pero nanghihina ang katawan ko at hindi ako makalaban.

"Bitiwan niyo ko!"

Pero bago pa man kami makalabas ay biglang pabalyang bumukas ang pintuan. I saw a pair of feet walk inside at kilala ko ang taong yun.

"Sino ka?" Napaatras ang lalaking nagdadala sa akin at humarang ang apat na kasama nito sa harap namin.

"Where are you taking her?"

Nakita kong umatras ang isa sa kanila at bumulong sa lalaki. I didn't hear them speak pero nagulat ako nang ibaba ako nito sa sahig.

"Maibabalik ka rin namin,kahit anong mangyari." Then they just disappeared.

Napapikit nalang ako dahil sa sakit na nararamdaman ko. Am I dying?

Naramdaman ko ang paglapit sa akin ni Yuan. He took me on his lap subalit wala akong lakas para idilat ang mga mata ko. My breathing started to become ragged.

"Ah Yue open your eyes."

I can't respond. I can't open my eyes. Hindi ako makahinga.

"Dammit! Ah Yue please." I felt him cup my cheeks.

"Yuan I'm sorry,I'm sorry."

"No Ah Yue!I should be the one saying that!I'm sorry,I'm sorry. I didn't mean to leave you.I'm sorry.Please open your eyes."

Napangiti nalang ako kahit na nasasaktan ako.. He's sorry. Yuan is saying sorry. Hindi na siya galit.

"Ah Yue what's happening?"

I can't breathe. Parang unti-unting nauubos ang hangin sa katawan ko.

"Damn!Ah Yue wake up!Ano ba!Patay kana diba?!Wag mong sabihing mamamatay ka ulit?!Sige subukan mo!Darn it!"

Kahit nasasaktan ako,hindi ko napigilang mapangiti dahil sa mga sinasabi niya.Alam kong natataranta siya pero ang mga salitang yan,that will always remind me that he's Yuan Lazaro.

But I don't know,hindi ko alam. Mamamatay nga ba ulit ako? Ayoko.I want to stay. I don't want to leave Yuan.

Please?Let me live.I want to live.

Yuan's POV

This is my fault. Kung hindi ko siya iniwan,kung hindi ako nag inarte!Dammit!

"Ah Yue." I held her hand and squeezed it.Hindi ko mapigilan ang sarili ko.Nakakapeste lang kasi,diba patay na siya?Then what's this?She's going to die again?

"Ah Yue,dont leave me.Please?"

I don't want to lose you.Hindi ko pa nasasabing gusto kita. Give me a chance please? Hindi na ako mag-iinarte pa.Hindi na kita sisigawan.Hindi na ako magagalit.

Hindi ko mapigilang kabahan habang nakikita ko siyang nahihirapan.Namumutla na siya.She's sweating all over. Damn.Ano bang ginawa nila?Sino ba ang mga taong yon?

Ang alam ko lang,kaamoy nila si Ah Yue. Amoy ..bulaklak ng patay.Dammit.Ano?Multo din ba sila? Anong kailangan nila kay Ah Yue? Bakit gusto nilang kunin si Ah Yue?

Para akong tinakasan ng sarili kong dugo nang maramdaman ko ang pagbitiw ni Ah Yue sa kamay ko.

I stared at her unbelievably. "Ah Yue?"

But she didn't replied. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at bahagya ko siyang inalog pero hindi na siya gumagalaw.No,I can't believe this.

"Ah Yue wake up."

But she didn't moved.She's cold and ..

"Ah Yue!Hoy engot na multong makulit!Wake up!Ano ba!I told you,patay kana diba?Gumising kana!Kung hindi ..hahalikan kita.Ah Yue!" Frustration is killing me. Hindi pwedeng mamatay si Ah Yue!

"Ah Yue please?" I stared at her face,sa mukha niyang basang-basa na ng luha.

At hindi ko na napigilan.I cupped her face and kissed her.I don't know if I can call this kiss like I'm taking advantage.Instead,I am praying that she would open her eyes after this kiss.

Like in those of fairytales,that the princess would be waken up by a kiss from her prince.

"Ah Yue,I need you.Don't leave me."

Naramdaman ko ang mainit na liwanag mula sa mukha niya. I stopped and look at her only to see that diamond on her forehead. It's shining so bright at napatakip nalang ako ng mukha nang mas magliwanag pa ito.

Ilang segundo iyong nagtagal bago ko muling naidilat ang aking mga mata. I saw Ah Yue's body floating on air. Bats are flying around her.

Napaatras ako. Bakit ang daming paniki? Anong nangyayari?Mabilis na nagliparan ang mga ito palabas ng pinto at sinalo ko naman ang katawan ni Ah Yue.

She fell into my arms at agad kong napansing iba ang suot niyang damit. She's in a white dress again pero nararamdaman kong may kakaiba pa sa kaniya.

Pinagmasdan ko siyang mabuti at nakita kong kumikinang pa ang balat niya. Her skin felt a lot more colder at mapula ang kaniyang mga labi. She looked more beautiful and I can't help but to stare at her. It felt like she was reborn.

I just felt my heart raced when she finally opened her eyes.My lips twitched to the sides.

Ah Yue didn't left me.She's alive.

**

Vote.Comment.Follow :'>