They Don't Know About Us

Part 38 | help me! i'm gonna drive crazy!!

Merhabalaaaar! Benim bu can sıkıntımı ne yapacağız hiç bilmiyorum! -.- canım sıkıldıkça yeni bölüm yazıyorum -.- yani bunda birazda yazılıların olmamasının payıda var ama neyse. Neyse çok uzatmak istemiyorum. İyi okumalaaaar.

@feyzan0501 : yorumunu kemiririm :D (ne biçim fanteziyse artık asdsafds iyice Alisa oldum .s.s.s) teşekkür ederiiiim. <3

Öptüm çook.

Hatırlatma:

''Hayır! Dinlemek istemiyorum! Ben sana ne yapmak istediğimi aylardır söylüyorum! Git artık!''

''Bak bana hala Sebastian olayından dolayı sinirlisin biliyorum. Ama bunlar geçecek hayatım.''

''Kapa çeneni! Sesini duymak istemiyorum! Yüzünü görmek istemiyorum! Hayatımdan çık artık! Bıktım! Anladın mı?! Sı - kıl - dım!''

''Yapamam! Hayatından çıkamam!''

''Neden?! Seni istemiyorum Perrie! İstemiyorum!''

''Hayatından çıkamam! Çünkü - ''

Zayn onun sözünü kesti.

''Çünkü ne?!''

''Çünkü ben hamileyim Zayn!''

-------------------------

Duyduklarım karşısında bütün oteli inletecek bir kahkaha attım.

Bu çok komikti! Yani Perrie'nin hamile olması. Çok saçma ve çok komikti. Onun anne olduğunu düşünsenize! Hayır böyle bir şey imkansızdı. Perrie hamile olamazdı. Olmamalıydı. Zayn'i tamamen kaybederdim.

Kahkaham herkesin bana dönmesine sebep olmuştu. Perrie hariç. O hala Zayn'e bakıyordu. Zayn'in bakışları bendeydi ve hala sinirliydi. Hem de çok. Bayağı çok.

''Böyle bir şey imkansız! Biz korunuyoruz!'' dedi Zayn Perrie'ye bakarken.

''Sarhoş olduğun geceyi hatırlıyor musun? Üç ay önce. O gece korunmamıştık Zayn.'' dedi Perrie sesi yalvarıyor gibiydi.

''Lanet olsun! Üç ay mı?! Neden daha önce söylemedin aptal!'' Zayn'in gözleri dolmaya başlamıştı. Ama sinirden. Yumruklarını sıktı ve kafasına birkaç kez vurdu.

''Yapma Zayn.'' dedi Perrie ve uzanıp Zayn'in ellerini tutup kendine vurmasını engelledi.

''Dokunma bana!'' diye gürledi Zayn sertçe kollarını geri çekti. Perrie irkildi ve geri sendeledi.

''O bebeği aldıracaksın, anladın mı? Onu istemiyorum!''

''O benim bebeğim Zayn. Onu öldüremem. Bunu benden nasıl istersin?''

''Onun babası ben olamam! Seni hamile bırakan ben olamam. Git ve o çocuğun babasına anlat bunları!''

''Ben seninle nişanlıyım Zayn! Beğensen de beğenmesen de bu çocuk senin!'' Perrie cesurca işaret parmağını Zayn'in göğsüne vuruyordu.

Tabi ki o çocuk senindi Zayn. Perrie sana sadıktı, o senin nişanlındı. Senden başkasıyla olmazdı. O senin gibi değildi ki. Sen nişanlı olmana rağmen benimle yattın. Ah, ben de suçluydun! Kendimi sana sundum! Hem de nişanlı olmana rağmen! Neden sadece seni suçluyordun ki? Ben senden daha hatalıydım. Sana gelmemeliydim. Hangi kafayla sana doğum günü hediyesi olarak kendimi verdim ki? Aptaldım. Neye dayanarak böyle bir iğrençlik yaptım? O benimle değildi ki?! Neden sadece buradan siktir olup gidip herkesi rahat bırakmıyordum?! Bu intikam saçmalığına neden başladım ki?! Her şeyi neden güzel bir anı olarak bırakmadım? Aptaldım. Aptaldım, çünkü aşıktım.