Catch Me If You Can (Completed)

CHAPTER 7: FAKE

Chapter 7:  Fake

TINANGGAL KO ang suot na wig at inihagis iyon sa sofa. Naupo ako sa tabi ni Mimo na maingat na tinitingnan ang Black Diamond Manifesto.

"Bilib talaga ako kay Detective Sean. Biruin mong napagtanto niyang hindi totoong dyamante ang nanakawin natin," komento ni Mimo.

"I think we've got loopholes in our plan that's why he figured it out. Huwag na muna nating isipin iyon. Ang mahalaga ay nasa atin na ang manifesto," wika ni Sa-el.

"I think we got a problem." Napatingin kami kay Mimo habang inililipat ang pahina ng manifesto.

"What?"

"This one's fake!"

"ANO?!" gulat na bulalas ko at sumugod sa kanya. Hinablot ko ang papel at tiningnan iyon ngunit gaya ng sabi ni Mimo ay peke iyon. Sa halip na 250 pages, limang pahina lamang ang may laman at sa natitirang pahina ay kung anu-anong letra na lamang ang naroon. Napatangis ang bagang ko at naiinis na tinapon ang bagay na iyon. Siya namang pagtunog ng cellphone ni Sa-el at mas lalong napakunot ang noo nito nang mabasa ang mensahe.

"It's the hacker. He said he went through the website of the public auction where the Demitriv's acquired the manifesto. He said it's a hoax," wika niya at nanghihinang napaupo. "Damn, we wasted efforts in this when it's really a fake one on the first place!"

Saglit na natahimik sina Mimo at Sa-el habang kinakalkula ang sitwasyon. Paglipas ng ilang sandali ay napatingin si Mimo sa akin at binasag ang katahimikan.

"Are you okay, V? Alam naming ito lamang ang bagay na makapagsasabi kung sino talaga ang mga magulang mo..."

Pilit na ngumiti ako sa kanya. Tama si Mimo. Ang manifesto na ipinadala ng Black Diamond ay maaring ang bagay na makapagsasabi sa akin kung sino ang tunay na mga magulang ko. Hindi lingid sa kaalaman ko na hindi ako kamag-anak ng mga Vera, ang pamilyang kinalakihan ko.

"Ayos lang ako."

"Are you sure?" paninigurado nila. Muli akong ngumiti sa kanila at kinuha ang backpack ko.

"Maghahatinggabi na. Mauuna na ako," paalam ko sa kanila at tinahak ang pinto palabas ng apartment ni Sa-el. Wala sa sarili na umuwi ako sa pamamahay ko. Isa iyong underground ng abandonadong apartment. Ilang minuto lamang ang nilakbay ko upang makarating ako sa bahay ko.

Sa aking paglaki ay nasanay na akong manirahan mag-isa. Mabait sa akin ang mga Vera ngunit hindi ko inabuso ang kabutihan nila sa akin. Sila ang nagturo sa akin na lumaki kung sino man ako ngayon. Kakaiba mang isipin ngunit ipinagpasalamat ko sa kanila ang lahat ng natutunan ko bilang magnanakaw. Ngunit ayon sa kanila ay natural na sa akin ang kakayahan kong magnakaw. Ayon sa kanila ay nasa dugo ko na iyon dahil ang mga magulang ko ay pinaghihinalaan nila na bahagi ng Black Diamond.

Tahimik na binuksan ko ang pinto at pumasok sa loob. Pagpasok ko ay agad kong inihagis ang bag ko sa sofa at muntikan na akong mapasigaw nang makitang may babaeng nakahiga sa kama ko.

Napakunot ang noo ko nang mapagtantong basa siya at nanginginig. Dali-daling sinalat ko ang noo niya at muntikan nang mapamura nang maramdaman ang temperatura niyang nag-aapoy. Napaungol siya at kung anu-ano ang lumalabas sa bibig niya.

"Je... Gray... M-math..."

Nagmamadaling kumuha ako ng maligamgam na tubig at bimpo at sinimulan siyang punasan. Siya ay si Amber, kaklase at kaibigan ni Calvin. Ilang beses ko na siyang nakausap ngunit hindi ko inaasahang bigla na lamang siyang mapapadpad dito.

Matapos siyang punasan ay pinalitan ko ng tuyong damit ang basang suot nito. Natagpuan ko rin ang sarili kong nagluluto upang kahit papaano ay mainitan siya. Nang maayos ko na ang lahat kasama ang gamot sa tray ay dinala ko iyon sa kama. Eksakto namang napamulat siya at nagtagpo ang mga mata namin.