Ruthless Game

[47] Chance

Saengil chukhahamnida Byun Baekhyun! Happy birthday bacoon. Siya po ang aking ultimate bias wrecker. Silang dalawa ni Chanyeolita huhuhu. Lol. Nakakainlove boses niya promise. Swear. Lol. Eto na~ hahahaha.

Chapter 47

Chinna's Point of View

Nagpatulong sakin si Alex na tulungan ko daw siya para sa surprise niya kay Sab. At tsaka birthday naman daw niya at yun nalang daw ang regalo ko sakanya.

Kinuntsaba ko din sila Lance, Lee, Yannie, at madami pang iba. Para dun sa Luneta, yung mga madaming tao.

At nagsuccess naman yung surprise namin sakanya. After nun nagpunta kami sa restaurant at nagkainan then pumunta kami sa Wasted.

I really can't believe Sab. Nakalimutan niya talaga yung birthday ng boyfriend niya?!

Ewan ko kung anong nangyari sakanila, pero kwento lang sakin ni Sab, Cliff helped her to choose what gift she will give to Alex. And she even said that it is so so so so special. -_-

Tumingin ako kay Lance na nakatingin lang sa dagat. "Hubbyyy, are you okay?" tanong ko sakanya at kumapit sa braso niya.

"Yeah. Why?" sagot niya at huminga siya ng malalim. Probably thinking about her mother.

"You don't look fine hubby." Sabi ko at humarap sakanya. Iniwas niya lang yung tingin niya. Sabi na e. "Are you going to call her?" tanong ko ulit sakanya. After kasi nung nangyari, hindi na namin ulit napagusapan yun.

"Do you want to swim?" pagiiwas niyang tanong. Huminga lang ako at tumingin sakanya.

"Do you?"

"Do you want to?"

"Do you?"

"Yah!" sigaw ko sakanya. Tumawa lang kaming pareho. Hinawakan nya yung kamay ko at naglakad kami.

"I don't really know what to do." Sabi niya out of the blue. Hinigpitan ko yung paghawak ko sa kamay niya. Para di siya masyado matense. Tumango ako sakanya. "Sabi ko sa sarili ko, i will never forgive them. Because they left me, they abandoned me. But now, naguguluhan na ako. I want to see them but i dont want to see them too." Paliwanag niya.

Kung ako ang nasa lagay niya, syempre magagalit din ako sa kanila. Sino ba naman kasing matutuwa na abandonahin ka nalang kung saan saan ng sarili mong ina. Pero, sakin i want to see them. To know why did they left me? Diba? Ayan yung lagi kong sinasabi sakanya. Na, wag siyang magtanim ng magtanim ng galit sa puso niya. I know, may dahilan ang nanay niya.

"They said, everything happens for a reason." Humarap ako sakanya at ngumiti. "Matagal ko ng sinasabi sayo diba? You need to listen to their explanations." Hinawakan niya ng mahigpit yung kamay ko.

Huminga siya ng malalim at ngumiti. "Maybe, give me some time?" Tinaasan ko siya ng kilay at ginulo yung buhok niya. Ngumisi ako sakanya. Ayaw na ayaw niya kasing ginugulo yung buhok niya.

"Yah! Aish." Sabi niya nalang at inayos yung buhok niya. Kumapit ako sa braso niya.

"Your new hair suits you." Bulong niya sakin kaya namula ako.

Inirapan ko siya. "Yeah. Whatever. Pakulay ka na ulit ng buhok? Tingnan mo yung buhok mo oh, ang panget na." Ngumisi ulit ako sakanya at ginulo yung buhok niya. Nakabusangot siya habang ginugulo ko yung buhok niya.

Hinawakan niya yung kamay kong nasa buhok niya at hinila ako palapit sakanya. Bigla niya akong yinakap ng mahigpit. "I don't know what to do if you're not here. Thank you babe." He said and kissed the top of my head.

Ngumiti nalang ako sakanya at yinakap din siya.

Kakadating lang namin galing sa Balete tree at sa Mother Falls. Sobrang ganda talaga dun. At ang nakakainis, muntik ng matangay nung ilog yung tsinelas ko. Tong si Sab naman, tinawanan lang ako.