Ruthless Game

[42] All That Matters

Helloooo. Dapat mung Valentines ko pa napost 'to, eh kaso nagkasakit po ako at hindi pa ko nakakapasok. Lubusin. Hihi.

Emegesh!! Birthday nung isang araw ni Kim soo hyun (portrayer ni aes) kyaaah. <3

P.S. Pinagsama ko nalang po ulit sila. Sorryyyy po ^__^ Hahaha! Skip nyo nalang ulit, hahaha nagiging gawain ko na dito sa watty 'to. :))) Enjoy po. Kinikilig po ako dito HAHAHAAHAH para kong tanga.

P.P.S. Sorry bitin, :) Yung moment na may sore throat ako pero kanta pa ko ng kanta. Note: Yung kantang matataas. :( Papasok na po ako bukas. </3

P.P.P.S Last na. Gravityyy. Basahin nyo po yung sequel ng 'Nine Stars' ni ate Alyloony. Yung 'Hiling' Grabe. Hindi ko kinaya. Ang sakit po talaga <///3 Sige po. Birthday ni daddy nung 16! <3

Chapter 42

"Hello, Lance?" Natigilan ako ng nakarinig ako ng boses. Boses babae, pero parang may edad na ito. Hinawakan ko ng mahigpit yung phone.

"H-hello po? Wala po si Lance eh.." sabi ko nalang.

"Ganun ba?" tapos narinig ko siyang bumuntong hininga. "Sige, pakisabi nalang tumawag ang t--" napatay ko yung phone nung narinig kong magbukas yung pinto sa cr. Pinatong ko kaagad yun sa table at humarap sakanya.

"Uy," sabi ko sabay kamot sa batok ko. Kinakabahan ako at the same time nac-curious ako kung sino yung tumawag kay Lance..

Tumingin siya sa mata ko na parang may hinahanap, tumingin na lang ako sa gilid. Aish. Di talaga ako makakapagtago kay Lance.

Tapos tumingin siya sa gilid ko. Napansin niya siguro na tinatago ko yung cellphone niya.

"Somebody....called?" tapos tumingin siya sakin. Tumingin ako sakanya at tumango. Bigla naman siyang bumuntong hininga.

"She's calling again.." sabi niya tapos kinuwa yung cellphone sa table.

"Who's she?" i asked due to curiosity.

"Eomoni." mahina niyang pagkasabi pero narinig ko parin. Korean yun at alam ko ang meaning nun. Dahil nga sa Korean siya, nagsearch ako ng few words dati.

Umupo siya sa gilid ng kama tapos tumabi ako sakanya. "Your mother?" tanong ko.

Tiningnan ko siya at parang nagulat siya sa sinabi ko. "How did you--"

"You're a Korean, i've searched few words." sabi ko at hinawakan yung kamay niya. "Alam niya ng..." tumigil ako at tumingin sakanya.

"Yes? No? I don't know." then he sighed.

"Di mo pa ba kayang tangg-"

"I don't know." mabilis na sagot niya. Matagal ko ng siyang tinatanong tungkol dito. Ngumiti ako dahil hindi 'No.' ang sagot niya.

"Just one call and you'll meet her, right?" tanong ko sakanya. Tinitigan ko siya sa mata. And i know his answer.

Haaaaaay. Lance.

**

Ohhh. Can't nobody do it like you.

Said every little thing you do.

Hey baby says stays on my mind

And i, i'm officially.

Nagulat ako nung biglang may pumasok. Napatigil tuloy ako sa pagkanta. Binaba ko yung gitara ko at tumingin sakanya. "Bakit?"

"Someone's calling." sabi niya sabay abot ng phone sakin. Kinuwa ko yun at tumayo.

"Hello?" tanong ko.