The Falling Of Unfazed Hell Angel

37. The Revelation :

Chapter 37: The Revelation:
Meet the Queen and the Hidden King.

Jack Pov

Nasa daan na ako papuntang meeting nang gangvill ,Ang top 3 lang nang gang ang pwedeng umattend dahil may mahalga kaming mission upang malaman ang kung nasa kanila ang mga tao na handang sumira nang gangvill at agawin ang titulo nang pagiging Rank 1 ng Purple Eye Archer.

Mabilis kong ipinark ang kotse ko,dahil alam kong sa ano mang oras darating na si Psyxia at ang mga itinalagang mataas na opisyal na bumuo naman nang gangvill upang maipadala dito sa Pilipinas.

Naglakad ako patungo sa may entrance na madadaan nang lobby ,ngunit sa di inaasahan may bumanggang bata sa akin ,lalaki siya . Siguro nasa edad 7 pataas ang bata ,

Agad ko siyang tinulungan na makatayo at mukhang nagkamayroon pa ito nang gasgas sa kaniyang mga tuhod .

"Are you okay? "
Tanong ko sa kaniya at unti-unting tumingin ang batang nasa harapan ko . Pakiramdam ko ang gaan -gaan nang loob ko sa kaniya .

"Yes sir , Im sorry "
Sabi nito at muli nang nag-lakad kaya pinigilan ko siya .

Dahil sa batang ito ,pakiramdam ko matagal ko na siyang kilala at pamilyar ang itsura niya .

"Wait, ".. pigil ko . Tumigil naman siya at muling humarap sa akin . Nakita ko ang buong mukha niya at ang mapupungay niyang mata . Pamilyar talaga siya, pero di ko matandaan kung saan ko siya huling nakita  "Gusto ko lang malaman kung may kasama ka ? Baka sakaling naliligaw ka or nawawala?" Concern na tanong ko ,kahit ni minsan wala akong pakialam sa mga taong nasa paligid ko .

"May kasama po ako pero di ko po makita ang Mommy ko, Actually Nandito po kami upang makipagkita sa Tito ko po"
Nagsalita itong lumapit sa akin ,at tila talagang kawawang bata sa tono nang pananalita niya .

"Ah ganun ba ? Gusto mo bang Samahan muna kita dito para maintay ang mommy mo? Iyon kung okay lang sayo"
Nakatitig lang ang bata sa akin na tila nag aalinlangan pa . "Don't worry, mabait ako ,hindi ako masamang tao"
Dugtong ko . Muli namang napangiti ang bata saka ito tumango-tango sa akin .

Kaya sinamahan ko siya at naglakad patungo sa waiting area ..

Habang naglalakad biglang may sumigaw na babae sa likuran ...

"Ustine Clark.."
Nabigla ako sa boses ng babae ,

Hanggang di ko namalayan na nawala na pala sa tabi ko ang batang kasama ko . Humarap na ako. Sa kanila at sa hindi inaasahan si Kiara Stella na ang nasa harapan ko . Kayakap niya ang bata tila alalang -alala ang itsura niya ..

"Are you hurt or something? Di ba sabi ko sa'yo wag kang lalayo  sa akin "
Untag niya at muli siyang niyakap nang bata ..

"Mommy don't worry ,someone help me ,that's why Im okay " ngumiti ang bata , samantalang ako'y nakatingin sa di kalayuan sa kanila ..

Siya ang anak ko ..

"Sino siya? Did you thank him because he help you?"
Ngumiti si kiara at inayos ang buhok nang aming anak

"Hindi pa po mommy ,wait po"
Nagtatakbo ang bata ,na ngayon ay nasa harap ko na sumilay ang dimple nito dahil sa kaniyang pag-ngiti. Napangiti na rin ako dahil sa simpleng ginawa niya .
"Sir Its my pleasure to meet you. And thank you for helping me , I know you have a good heart" ani nang anak ko . Pumantay ako sa kaniya at niyakap siya

"Don't call me sir Im Jack Ferrer your---

Naputol ang sasabihin ko nang biglang magsalita si Kiara