Shy girl don't care 2

Ψέμα

Κοντοστεκομαι για λίγο, συνειδητοποιώντας τη βλακεία που έκανα και ύστερα αρχίζω να τρέχω από πίσω της. Είναι γρήγορη. Πολύ γρήγορη. Στρίβει απότομα στη γωνία και κοντεύω να γλιστρίσω σε μία λακκούβα με νερό. Επιταχύνω νιώθοντας τα πνευμόνια μου να τσούζουν από την έλλειψη οξυγόνου. Ξαφνικά τη βλέπω να μπαίνει μέσα στο δασάκι και σκάω ένα χαμόγελο. Ξέρω, αυτό το μέρος από έξω και ανακατωτά. Πιάστηκε στη φάκα. Στρίβω και δεν μπαίνω μέσα κατευθείαν. Πηγαίνω γύρω γύρω και φτάνω ακριβώς στο σημείο από το οποίο πιστεύω ότι θα εμφανιστεί. Κρύβομαι πίσω από κάτι ξεροχορτα και περιμένω.
Πράγματι, σε πέντε λεπτά τη βλέπω να ξετρυπώνει επιφυλακτικά, εξουθενωμένη από το τρέξιμο. Δίχως να το σκεφτώ πηδάω πάνω της και την ρίχνω κάτω. Μου ρίχνει μπουνιά στο μάγουλο και ήδη νιώθω τη μελάνια να απλώνεται. Της πιάνω τους καρπούς και την ακινητοποιω όσο μπορώ.
-Τι στο διάβολο θέλεις και με ακολουθείς; Ουρλιάζει.
-Δεν είμαι κλέφτρα, την προλαβαίνω, θέλω να μάθω γιατί το έκανες αυτό στον Αχιλλέα.
Κρατάει την ανάσα της για λίγα δευτερόλεπτα και ύστερα κάνει την αδιάφορη.
-Δεν ξέρω για τι πράγμα μιλάς, αποκρίνεται σκληρά.
-Ω έλα τώρα. Είσαι η Άρτεμης Νικοπούλου, η κοπέλα του Αχιλλέα που τον κατηγόρησες για βιασμό και έκανες τη ζωή του μαρτύριο, φωνάζω.
Νιώθω τον εκνευρισμό να σκίζει το δέρμα μου και να θέλει να την τυλίξει βίαια. Πόσο κακιά πρέπει να είναι για να συμπεριφέρεται έτσι;
Προς έκπληξη μου, χαμογελάει.
-Είσαι το νέο του αμόρε; Δεν περίμενα κάτι περισσότερο από τον Αχιλλέα. Είχε την τάση να διαλέγει απροστάτευτα κοριτσάκια. Εκτός από εμένα, φυσικά, λέει.
Οι παλάμες μου και θέλω τόσο πολύ να την χτυπήσω.
-Είσαι τρελή, λέω τελικά.
Πετάγεται από κάτω μου και σηκώνεται όρθια.
-Μπορεί και να είμαι. Αλλά πραγματικά, θέλω να μάθω τι σου είπε για τον λόγο που το έκανα, λέει και χαμογελάει ξανά.
Συνειδητοποιώ πως τη μισώ περισσότερο από ότι θα μπορούσα. Με περιφρονεί και μεγαλώνει μέσα μου ένα άσχημο συναίσθημα που δεν θέλω να το αφήσω να με κυριεύσει. Και όμως το κάνω.
-Τι εννοείς; Ζήλευες μία φίλη του και το έκανες για εκδίκηση.
Το χαμόγελο της πλαταίνει.
-Τελικά σε ήξερε πολύ καλά ο Φίλιππος, λέει και νιώθω να πέφτω στο σκοτάδι και να πνίγομαι.
-Τι; Καταφέρνω να αρθρώσω πριν αρχίσω να τρέμω.
-Ξέρεις ποιον λέω. Τον μορφονιο που σε παράτησε πριν λίγους μήνες για να φύγει με τους γονείς του. Είναι αδερφός μου. Ο καλός σου ο Αχιλλέας δεν του φέρθηκε ευγενικά στο παρελθόν.
Βάζει το χέρι της στη μέση και με κοιτάει υποτιμητικά.