Royal Kingdom Academy

Chapter 45: Intruder

SCARLETTE POINT OF VIEW

"Welcome back, Madam" they greeted me in unison.

"She's in her room?" I give him my cape.

"Yes, Madam... nais mo bang gisingin ko siya upang ipaalam sa kanya ang inyong pagbisita?" Mr. Butler asked, I shook my head at dumiretso patungo sa grand stair case.

"No, don't wake her up" I don't want to disturb her, sisilipin ko na lamang siya bago ako umalis.

"Is there any letter na dumating para sa akin?" I asked. One of the maids greeted me nang makasalubong niya ako. I give her a nod bago siya nilagpasan.

"Tanging mga invitation mula sa iba't ibang pamilya... gusto nilang imbitahan sa isang prestigious ball ang Head ng Mansion ito" he said, hindi ko naman mapigilang mapa singhal.

"Like we always do... send them a message and reject all the invitations" I said seriously.

Hindi pa rin talaga sila tumitigil, halos ilang beses na namin tinanggihan ang kanilang mga sulat ngunit patuloy pa rin sila sa pagpapadala ng invitation dito sa Mansion. I blow a loud breath bago humakbang papasok ng office room.

"How about in the Palace... is there any news? May sulat ba na dumating mula sa kanila?" I asked, may sulat akong inaasahan mula sa palasyo. The butler shook his head.

"Patawad, Madam... ngunit walang sulat na dumating mula sa Palasyo" bahagya naman akong napatigil sa pagbuklat ng papeles, blangkong napatingin sa kanya.

"Ang pasaway na yun" sinabihan ko na siyang dalhan ako nang sulat, hindi nakikinig.

"Madam?" I immediately shook my head.

"You can now leave" dismissing him, he give me a curtsy bago humakbang palabas ng opisina.

PAGPATAK NG ALA SAIS NG UMAGA, SIYA NAMANG pagdating ko sa Cabin. Hindi pa gaano sumisikat ang araw, kaya wala pa niisa sa Elemental Royalties ang gising. Maingat akong umakyat ng hagdan patungo sa pangalawang palapag at tahimik na pumasok ng kwarto.

I saw Kaizer sleeping soundly, hindi ko naman mapigilang mapangiti bago tahimik na lumapit at dahan dahang umupo sa gilid ng kama. I silently watched him sleeping, while softly brushing his hair. Si Kaizer ang unang taong nagparamdam sa akin kung paano magmahal at mahalin.

Kaizer loves me because of who I am, not what I am. Inaalagaan niya ako na parang isang mamahalin at babasaging porcelain vase, he reached me every time I wanted to be alone. Si Kaizer yung tipo nang tao hindi kayang pabayaan at saktan ang kanyang minamahal. He surely wants me to feel kung gaano niya ako kamahal.

Bahagya naman akong napahikab, I'm already sleepy, hindi ako masyadong nakatulog sa Mansion. After I was done working, I straightly went to her bed room, balak ko lang sana sumilip at tahimik magpaalam but suddenly she woke up and saw me. She called me desperatley, so, I don't have a choice but to stay and lay beside her.

I didn't even have a wink to sleep, kahit inaantok sa pagbabantay, kailangan ko pa rin maging gising lalo na't hindi ako pwede magtagal sa Mansion. I still need to come back to Cabin. That's why, here I am, feeling sleepy and tired. Maingat naman akong humiga sa tabi ni Kaizer at sumiksik sa kanya. Paglapat pa lamang ng aking ulo sa malambot na unan, agad na akong hinila nang antok and everything went blank.