A/N:
Hii! Omegash! Ang tagal kong walang pagka-paramdam. Namiss ko kayo. Pasensya na po kayo. Napasarap lang po ang bakasyon ko. Irregular updates muna. Starting June 2, regular updates na po talaga. Pramis. Love you all! Comment po kayo pls. Hindi ko alam paano ko itutuloy. Wala kasing matinong plot ang story ko eh :( Labyu labyu
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
--Harvee's POV--
It's been months and the time has come. Liz finished her practicum and even graduated. Ngayon na ang delivery niya. Triple ang kaba ko ngayon because her pregnancy wasn't that good kasi medyo mahina ang kapit ni baby boy namin. Yes. It's a boy.
Itinakbo ko siya sa emergency room but the doctors blocked me. Pinaghintay ako sa labas. Asar! Fck! Pero finally a doctor came out of the room.
"Sir, I'm sorry to say this but..." sabi niya and sinamaan ko siya ng tingin
"What?!" sigaw ko sa kaniya.
"You should choose between the two. It's either Ms. Fuentes or your son." sabi ng doctor kaya hinila ko yung collar ng damit niya.
"YAH! ARE YOU OUT OF YOUR MIND?! OF COURSE THE BOTH OF THEM! PLEASE DO EVERYTHING! PLEASE! SAVE THE TWO OF THEM. I'M BEGGING YOU. PUTANGINA!" sabi ko sa kaniya at tumango siya at pumasok ulit ng room. Hindi ako mapakali kaya paikot ikot ako sa waiting area.
"Pinoy ka?" tanong ng lalaki sa akin.
"Oo. Bakit?" sabi ko calmly.
"Pre sorry sa pag-eavesdrop pero alam mo, nangyari sa akin yan noon. Pinapili ako ng doktor. Pinili ko ang asawa ko." sabi niya
"Anong klaseng ama ka?!" I shouted on him and he smiled bitterly
"Yan ang eksaktong mga salitang narinig ko sa asawa ko at sa pamilya namin." sabi niya
"Why did you do that?" I asked him
"I-I don't know."
"You deserve a punch, bro." sabi ko sa kaniya at sinuntok ko siya ng malakas sa braso.
"Yeah. But it happened the other way. My wife passed away and our son survived." sabi niya kaya napatingin ako sa kaniya
"C-condolence."
"And now I'm here at the hospital again waiting for my son. Mahina ang puso ng anak ko kaya I'm waiting here. Inatake siya kanina." sabi niya at may lumabas na doktor ulit sa room.
"Mr. Sandoval?" sabi ng doktor. Tumayo naman yung katabi kong lalaki
"What's happening?" tanong niya
"I'm sorry sir, We did everything but... Your son didn't survive. Time of death: 11:27 PM. Our deepest sympathy, Mr. Sandoval." sabi ng doktor at nagbow tapos muling pumasok sa room. Yung lalaki kanina hindi makagalaw sa pwesto niya. Humarap siya sa akin at nakita ko ang luha niya na patuloy na bumubuhos. Maya-maya pa ay sinuntok niya yung wall at nagsimula na siyang magbreakdown at magwala. Nilapitan ko siya at pinat ang likod niya.
"M-Mr. Sandoval... Condolence." sabi ko at hinintay kong tumahan siya.
"Pre, salamat sa lahat. Siya nga pala, Zyros Sandoval. You are?" sabi niya sa akin
