Ang Boyfriend kong Manly [COMPLETED]

18. Creepy 2.0: Friends

A/N:

Guys heuheuheu napakalame ko talaga mag-UD pero i gave my best dito hahahaha. Medyo corny. I mean, super corny yata. Salamats nga pala sa comments niyo and votes. Labidabs <3

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

--Harvee's POV--

"I'm really sorry... I hope mapatawad mo ko." sabi ni Mariah

"Alam mo bang naghiwalay kami nang dahil sa kagagahan mo?!" sabi ko sa kaniya 

"What do I need to do para makabawi?" sabi niya

"THEN BE A PART OF MY PLAN." sabi ko.

--Lizette's POV-

Akmang lalapitan ko sila pero biglang namatay ang lahat ng ilaw. I stayed still. Baka mamaya bigla nalang akong barilin dito. O baka saktan nila ang anak ko. Maya-maya, bumukas ang spotlight na nakatapat sa akin at sa lalaking nakamask na nakaluhod.

"Lizette. Will you marry me-- again?" tanong ng lalaking nakaluhod. Bumukas ang lahat ng ilaw kaya hinablot ko ang mask na suot niya. Pagkakita ko sa mukha niya, automatic na lumanding ang kamay ko sa pisngi niya.

"How dare you!" sigaw ko at nilapitan si Haruki

"Baby, let's go home." sabi ko kay haruki

"But m-mommy..." sabi ni Haruki

"Haruki, let's go now. If you want to stay here, magpahatid ka kay Heaven." sabi ko sa kaniya pero sumama parin siya sa akin. Hinawakan ni Harvee ang wrist ko.

"W-wala bang Happy Birthday diyan?" tanong niya habang umiiyak. Seriously, I hate seeing him like this.

"H-happy Birthday. Happy ka na?" tanong ko.

"Wala bang thank you diyan? Kahit para lang sa effort?" tanong niya 

"Thanks. Pwede na ba kaming umalis?" tanong ko

"Let's talk in private. Not here." sabi niya

"Wala na akong oras. Speak." sabi ko

"I still love you. Please... nahihirapan na ako." sabi niya

"Hindi lang ikaw ang nahihirapan, Harvee." sabi ko

"Sana kung tayong dalawa lang ang nahihirapan. Si Haruki... I'm thinking about Haruki." sabi niya

"You know, hindi naman na ako galit sa ginawa mo eh. Napatawad na kita. Pero yung ginawa niyong set up ngayon, pinakaba niyo ako! Alam niyo ba yung pakiramdam na nag-aalala ako para kay Haruki? Tinakot niyo ako." sabi ko sa kaniya

"I'm sorry." sabi niya

"Fine. Isang sorry lang naman, ayos na ako eh. Hindi ako nagkikimkim. Pwede na ba akong umalis?" sabi ko at nagpatuloy na kami sa paglalakad ni Haruki.

"Honeystars..." sabi niya kaya napahinto ako sa paglalakad at bumuhos ang luha ko.

"Don't leave. Utang na loob. I'm willing to win your heart back... Mahal kita honeystars. I love you. I really do." sabi niya

"Harvee, mahirap... Masakit... Hindi ko alam kung kaya kitang pagbigyan sa gusto mong mangyari." sabi ko

"Ano ba ang problema bakit ayaw mong makipagbalikan sa akin?" tanong niya.