Always the Bestfriend, Never the Girlfriend

Chapter One

CRYSTAL'S POV

"CRYSTAL JADE PARKEEEEEEEER" sigaw ng magaling kong ate. nagalit agad eh hiniram ko lang naman ang cellphone niya, ang OA lang.

"ANOOOOOO?" sigaw ko rin. wala eh, hobby namin ang sumigaw. Pero seriously, I like annoying my sister. Numumula kasi yung tenga eh. And fine, she's kinda cute when she's mad. Reminds me of fur balls and cotton candies, nagutom ako bigla ah.

"Ano ang nakita mo sa phone ko?" tanong ni ate sabay pasok niya sa room ko. Without even knocking. The Parker way, I rolled my eyes, wala talaga kaming privacy dito sa bahay.

"hmm..ano nga ba? ahh, pictures niyo ni kuya Thunder, ehh nakiki text lang naman ako eh" sabi ko kay ate. True, pero kulang pa yung sinabi ko. To be honest, nabasa ko yung messages nila ni Kuya Thunder. Pero hindi ko sasabihin kay ate yun ah because she'll surely kill me. And I think it's cute kasi ate is usually blunt and cold, kay kuya Thyrone lang siya sweet and corny. Yucks!

"Wala kabang load?" Naiinis niyang tanong. I just shrugged. I just want to know her corny and yucky lovely dovey side! 

"Meron naman. Mas trip ko kasi gamitin ang phone mo eh" sabi ko tsaka ngumiti. She gave me her deadliest glare which sent gossbumps all over my body. Geeez! OA talaga.

"Promise me na yun lang talaga ang nakita mo sa phone ko" sabi ni ate at tinignan ako mata sa mata. Umm. I aint gonna promise. Bahala ka.

"ehh ate naman ehh.. Oo na!!! sige umalis kana dito sa kwarto ko. I've got tons of work to do. Shooopiii" pagtataboy ko sa ate ko and pushed her out of my room, I heard her groan and stomped her feet. may nudes kaya yon? parang galit na galit eh.

"Hey! hindi ka pa nag promise eh" sabi ni ate kaya tinulak ko na siya pinalabas sa kwarto ko. Tsk. Baka mabuking ako. Mahirap na.

Oh. Hi, ako nga pala si Crystal Jade Parker. 22 years of age, taking up Vet Med. Graduating narin. Finally. Mayaman? Well, my mom is a fashion designer at may fashion industry siya sa ibat ibang dako ng mundo, de joke lang. Sa Asia lang. Ang dad ko naman, business man siya at may ari rin ng tatlong cruise ship. Of course may resort and hotels din siya. My dad is one of the richest businessman in the world. I am damn proud of him. But I am proud to say na we grew up na hindi maarte or what.My sister is taking up law since gusto niya yun. Hindi naman kasi kami pine-pressure ng parents namin eh. Her name is Stephanie Abigail pala.

I'm also into the showbiz world. Hindi nga lang ako artista. I hate acting. Model lang ako. At nagmo-model lang ako sa mga clothes na shini-showcase ni mommy sa fashion industry niya or sa bench and penshoppe since gusto ko yung mga designs nila dun. Pang teens kasi eh. Eh teenager pa naman ako ah? I have a younger brother, si Mark Thyrone Parker. Grade five palang. But nandun siya sa London at dun na nag-aaral. He's a gifted child kasi at sobrang talino niya that's why my parents decided to take him there. Nag bo-boarding school din naman siya don. And if ever may emergency eh nandon naman si Nana, my grandma, para sunduin siya. I miss that lil kiddo nanga eh.but may nahay naman kami sa London, mas maganda kasi ang trainidng dun sa boarding schools nilay kaya my parents decided na doon si Thyrone. He doesn't mind though, he has lots of friends there and naka adjust na sha sa London.

May bestfriend ako na uber sa kagwapuhan at kasungitan. Childhoon enemy but eventually ay naging best friend ko. Masungit si Renz dahil pag hindi kayo close, hindi ka niya papansinin. Pero sa akin, sus naman, under yan sakin. And Renz is also a model. Para mapakinabangan naman niya yung mukha at katawan niya. It sound so wrooong. But to tell you honestly, gwapo talaga si Renz, mayaman, mabait minsan, sweet at matalino. Such a boyfriend material. Kaya swerte yung girlfriend niya na si Jessie.

Lovelife? wala ako non. Hopeless romantic nga raw ako eh sabi ng magaling kong bestfriend na si Clarrence Matt Lim.

*take away your things and go--* speaking of the devil. Agad ko namang sinagot yung tawag niya.

"oh ano problema mo ngayon sungit?" tanong ko. I grinned. Maiinis nanaman to sa'kin. Ayaw na ayaw niya kasinghindi ako nag he-hello or hi sa kanya kapag tumatawag siya. Arte right?

"Kapag tumatawag ako may problema na agad? Ouch. And masungit? Ako masungit?!" See? Masungit talaga siya diba? And madaling mainis. But wag kayo, mahal ko yan.

"Eh bakit mo ba ako tinatawagan?" tanong ko. Matutulog sana ako eh. Psh. Wala kaya akong tulog kagabi kasi nanuod pa ako ng The Heirs. Ang gwapo kasi ni Lee Min Ho. My geeed! Kim Tan.

"Wala akong magawa eh" bored niyang sagot. Aba! Anong tingin niya sa akin? Entertainer? Clown?

"Ahh ganun? So kapag wala kang magawa ako agad ang tatawagan mo?"

"hindi naman sa ganun. eto talaga, ang moody mo! punta ako diyan. maghanda ka, susunduin kita. Mall tayo. 5 minutes nandyan na ako. Sige byeee" Hindi man lang ako pinasagot. Paano kung sabihin kong "ayaw ko"? But hindi rin naman ako aayaw, nababagot narin kasi ako dito sa bahay.

"huuu---*toot..tooot*" walangya, binabaan pa ako. tss. Lagot talaga sa akin yun mamaya!

Nagbihis nalang ako kasi tapos naman na akong naligo then habang nagsusuklay ako, nabigla ako nang may bigla nalang pumasok sa kwarto ko. Hindi talaga uso kumatok ano? Wala talaga akong privacy dito

"kanina pa ang 5 minutes. ang bagal mo talaga" sabi niya at humiga sa kama ko. 

"whatever. tayo nanga" sabi ko at hinila siya palabas ng kwarto ko. Swerte siya at hindi nagagalit si mommy na pumapasok siya sa kwarto ko, basta lang the door is wide open, kahit close kami lalaki parin siya at babae ako.

"kaka-higa ko lang eh" reklamo naman ni sungit. I rolled my eyes and hinila ulit siya. Ang bigat talaga.

"Sige na! Eh mag ma-mall tayo diba? tara lets" sabi ko at tinulak siya palabas ng kwarto ko. Wala siyang choice. I'm the boss.

Nag-drive na siya at ako naman kumakanta lang. mahilig ako kumanta since my mom loved singing.

"JUST GIVE ME A REASON, JUST A LITT--" nabigla naman ako ng in-off ni Clarence yung radio. Ang bastos ah! I glared at him and he just rolled his eyes.

"bakit mo inoff? eh chorus nayun eh" sabi ko sabay pout. tinignan niya ako tsaka ngumiti

"nababasag na kasi ang eardrums ko best eh." sabi niya at tumawa ng napakalakas! ANG SAMA! Ininsulto ba naman ako! Porket maganda yung boses niya. 

"best mo mukha mo. sakit nun ah" sabi ko at nag cross arms, kunwari nagtatampo ako.

"best naman, eto talaga, sige kumanta kana" sabi niya at in-on ang radio. Bahala ka diyan.

"nawalan na ako ng gana" sabi ko and stared out the window. Ini-stop niya yung sasakyan tsaka humarap sa akin.

"nakuuu! nagtatampo ang mahal kong prinsesa. Sige na best. kumanta kana. ang ganda kaya ng *ehem* boses mo" sabi niya at kiniliti ako. Sinuntok ko siya nang mahina sa braso niya at nag groan naman siya. Ang OA!

"mag- drive kana lang" tinalikuran ko siya at ipinaslak ang earphones sa tenga ko.

"best naman eh" tsaka niya ako binack-hug. Sweet na sana eh. Kaso, si Renz yan! Kabahan kana!

"Renz, mag-drive kana nga lang" sabi ko sa kanya at ngumiti ng napaka-lapad. Gusto ko lang naman kasing lambingin niya ako eh. Nawawalan na kaya siya nang oras para sa akin. Too busy dahil kay Jessie. If I know--bahala nanga. WHat am I even talking about? ano naman kung busy siya kay Jessie?

"talaga? hindi ka galit?" tanong niya at nag-pout. What a cute human being. I shook my head.

"Hindi naman" pag-aasure ko sa kanya. Huminga siya nang malalim before nodding.

He started the engine and nag-drive na. Tinanggal ko na yung earphones ko at kinausap siya. We talked about many things hanggang sa hindi namin namalayan na nakarating na kami sa mall. Well, this is going to be a long day. I forgot my shades and cap! Hay. Pero whatever, I came here to have fun with my best friend. No stress. No problems. No disguise. And definitely NO JESSIE.