Always the Bestfriend, Never the Girlfriend

Chapter Eighteen

"Wake up Crystal!!" I groaned. Inaantok pa ako eh.

"Gumising ka na! Uuwi na tayo" mabilis pa sa alas tres akong bumangon. Yes! Uuwi na kami. It has been 3 days already. 3 boring days na nakulong ako dito sa Hospital.

"Yes! Makaka uwi narin ako" masigla kong sabi.

Natawa lang sila Mommy habang nakatingin sa akin. Maraming tao ang nandito ngayon sa Room ko. Sina Venice, Clarrence, my london friends and ang pamilya ko. Naalala niyo pa ba si Christian? Yung pinsan ko na ayaw na ayaw talaga kay Clarrence? Nandito din siya ngayon! Buti nalang at malaki tong room nato. Eh tinanghali ako ng gising at kanina pa pala sila nandito kaya nakakahiya talaga.

"When we get home, I have a surprise for you" nakangiting sabi ni Mommy. Wala nanaman si daddy. Nasaan kaya siya? Tsaka yung narinig ko kagabi. Ano nga ba ang dapat kong malaman? Ugh! Nahihilo nanaman ako kakaisip nun!

"Yey! I love surprises" nakangiti kong sabi. Eh halata namang peke. Ewan ko ba! Nakaka bother na talaga yung sekreto nila.

"Labas muna ako Crys ah? I'll just talk to your doctor" Pagpapa-alam ni Mommy. Kasama niya naman si Christian. Tumango nalang ako.

"Yow! Are you sure your okay?" Nag-aalalang tanong ni Ralph.

"Yes. I'm okay" sagot ko nalang. Lumapit sa akin si Clarrence and hinawakan ang kamay ko. He smiled at me and kissed me on my forehead

"Grabe akong nag-alala sayo Crystal" he said. Nagtama ang aming mga mata and I knew that he was sincere.

"Sorry kung pinag-alala kita. But don't worry. Okay na ako ngayon" sagot ko sa kanya. He smiled and nodded.

"Bruhang to! Buti nalang uuwi kana" Venice said. Tong babaeng to talaga! Nawala lang ako ng ilang buwan eh pag balik ko naging bungangera na :3

"Ano ba naman kayo! Ok nga lang ako. You don't have to worry about me" sagot ko sa kanila. I gave them an assuring smile.

Those flashbacks. Those men. Those voices. I know na nangyari na yun noon. Alam ko yun. I just dont know when. Or why.

Bumalik na sila mommy sa loob and the doctor did his thing. Pagka labas ko sa Hospital ay naamoy ko agad ang polluted na hangin dito sa Maynila. Saklap. Parang gusto ko nang pumunta sa Tagaytay.

"Oh kids. Punta kayo mamaya sa bahay ah?" Mommy said to my friends. Tumango naman sila. Ano ba kasing meron!?

"So um. Una na kami ah? See you later Tita! See you later Crystal. Pahinga ka muna ah?" Venice said amd umalis na kasama sina Jasmine at Ken. Naiwan naman si Christian, Ralph, Kurt and Clarrence. Ohh~

Nagpaalam muna si Mommy kasi tatawagan niya pa raw si daddy at pupunta narin siya sa Parking lot para kunin yung sasakyan namin. Duh!

"Oh! I have to go! I'll see you guys later. Bye Crystal. Take care sugar lumps. Okay?" Ralph said and kissed my cheeks. Nagmamadali ba yun? And what's with sugar lumps? Ang corny :3

"Tss" bulong ni Clarrence pero narinig ko naman. Magkatabi lang kaya kami.

"Jelly ace" bigla namang sabi ni Christian. Tinignan namin siya. Nakangiti lamang siya ng nakakaloko. Problema nito? Tumawa naman si Kurt.

"Wala. Gusto kong kumain ng jelly ace" sabi niya at nag-grin. Weirdo

"Umuwi ka na nga! Epal ka eh" sabi ko sa kanya. Hinawakan niya yung dibdib niya. Kunwaring nasasaktan

"Aray pinsan! Pinapaalis mo na ako? Tinataboy mo na ako?" He said and humagulgol. OA naman. I rolled my eyes while smiling

"Isip bata" sabi naman ni Clarrence. Tumango ako. Totoo ngang isip bata tong pinsan ko.

"Crys. Aalis na rin ako. May bibilhin pa kasi ako para sa baby sister ko. Is it okay?" Awwe. Ang sweet talaga ni Kurt.

Mahal na mahal niya kasi talaga yung kapatid niya. And mind you, 14 years old na ang kapatid niya. So, Grade 8 yun. Nandito kasi sa Pinas ang kapatid ni Kurt. Sumama sa kanya. Eh dito naman nakatira ang lola nila kaya pumayag ang parents nila na dito muna tumira. Tumango nalang ako at ngumiti sa kanya. He hugged me and nag paalam narin kina Clarrence at Christian.

"Ikaw? Hindi ka pa ba aalis?" Tanong ko kay Clarrence? Ba't kaya ang tahimik niya ngayon?

"Huh? Bakit? Pinapa-alis mo na ako?" Tanong niya pero nakangiti naman. I nodded. Umalis ka nalang.

"Huh? Bakit naman?" Naguguluhan niyang tanong. I just shrugged

"Oooooh~ umalis ka na raw pare" I glared at Christian. Sarap niyang suntukin talaga!

Christian, being crazy and weird ay tumawa lang. Langya!

"Hi babe" Christian stopped laughing and I stared at the girl namely Jessie. Oh. Sila pa pala ni Clarrence. Babe raw eh

"What are you doing here, Jessie?" Tanong ni Clarrence. Wow. Isn't he happy seeing his girlfriend?

"I'm going to visit Crystal sana. But nakalabas na pala siya. Hi Crystal" she said and showed me her FAKE smile. What a btch.

"Hey" I answered and rolled my eyes. Yes. I just don't like her.

"Oh, your here din pala Christian. Hi" Christian just nodded.

"So babe...." Hindi na niya natapos ang sasabihin niya sana kasi she was cut off by Clarrence.

"Ano ba Jessie! Stop calling me babe! Wala nang tayo!" Clarrence said. Galit na si bossing.

Wala na pala sila? Bakit naman? Jessie started crying. Nataranta naman si Clarrence but he kept his cool.

"I'm trying to change Renz! Please lang! Parawarin mo na ako!" She begged. Tinignan ko si Clarrence. Halatang naguguluhan siya. Halatang may gusto pa siya kay Jessie. But something is stopping him.

"I thought I know you Jessie. Akala ko iba ka. But para ka lang rin naman pala ng iba diyan" Clarrence said which made Jessie cry harder and louder. Pinag titinginan nanga kami dito eh.

"STOP IT CLARRENCE! I'll make you regret this! Bakit? Ano ba sa tingin mo si Crystal!? Mabait?what does she have that I don't have?" tahimik lang ako. If Clarrence really is my best friend, he knows what the truth is. And noon ko pa iyon na realize.

"What does she have the you don't have? Well, she's not you" deretsong sagot ni Clarrence and smiled. Jessie stormed away with tears rolling down from her eyes.

"Boom" we got back to our senses when Christian said that.

"I am willing to protect you always. Crystal. Always" he said and kissed my forehead.

Bumilis ang tibok ng puso ko. Sobrang bilis. What did he just say?
"What does she have the you don't have? Well, she's not you"

"What does she have the you don't have? Well, she's not you"

Aasa nanaman ako. Aasana nanaman. Kahit na alam kong best friend lang ang tingin niya sa akin. Ayaw ko na talagang masaktan! Gosh! Ang hirap! Ang hirap mahalin ng best friend mo.