Vampir Sevgili

Welcome to heaven Isabelle... ( Episode 24 )

Hatırlatma

"Austin yavasl-" Austin in gülen yüzü gulmediği zaman artık bir asfaltın üzerinde değil,  havanın üzerinde olduğumuzu fark ettim.Tum hayatım gözlerimin önünden geçerken son kez Tanrı'ya Justin'i koruması için dua ettim. Hayatımda ilk kez bir uçurumdan uçuyordum ve yanımda kurtarıcım yoktu.Yanimdaki Justin değildi. En çok acı veren de buydu....

" Buyukanne?  Tanrım inanmıyorum!  Burası çok güzel...Buyukanne çok güzelsin... Neredeyiz biz? " buyukannem bana bakıp gulumserken "Yanima hoşgeldin Isabelle Mary Sunshine... Cennete hoş geldin... "

Justin'in Ağzından;

İçeriye birden bire doktorlar koşmaya başladı. Elektrikli Cihazlar cikarttilar. Kalbine götürdüler. O öldü mü? Benim meleğim ölmüş müydü?  Yanımda sadece kolu kırılan Austin'e baktım.Yakasindan tuttuğum gibi duvara dayayıp "Kurtarsana şimdi onu?! Hani guvendeydi! Hepinizin derdi sadece vücudu değil mi?! Mezardayken de vucuduyla sevisirsin Austin! " diyip yumruk attım. Tanrı biliyor onu şu anda öldürebilirim ama hastanedeyiz ve hoş olmaz.  Kulagimi iyice icerideki doktorun  dediğine odakladim. Dediği şey " Ölüm saati 7.58 " dediği an yıkılmıştım. Hayır o ölemezdi... Buna asla izin vermezdim. Gerekirse ölü olurdu ama yaşardı. Önemli olan yasamasiydi.  Kapıyı kirarcasina içeri girdim. Tüm doktorları dışarı cikarttim. Kan akışı durmadan bunu ona yapmaliydim. Bogazindaki damarı ısırıp ağzına serumdaki kanı verdim. Dönüşümü hızlı olmuştu belki ama dönüşmüş ve yaşıyordu. Doktorlara bir şey söylemeden onu alıp hastaneden çıkarttım.  Bizi gören sadece Austin'di ve o da sorun cikartmazdi. Cikartamazdi yoksa boynunu kopartirdim.

Aradan iki hafta geçmişti ve hala bir kıpırdama yoktu.

Isabelle'nin ağzından

Uyandigim zaman başımda bir Bieber vardı. Bana bakıp sadece gulumsuyordu. Bir dakika! Bir dakika ben az önce uyandigimda mi dedim? Uyanmak?  E ben - ben öldüm.  Kafamı direk Justin'e çevirdiğim zaman "B- ben öldüm. Justin ben öldüm! " dedim. Gulumsuyordu. "Lanet olsun sana bir soru sordum Bieber! " diye bagirdigim zaman lamba patladı. Justin ise oldukça sakin bir şekilde "Sen bana soru sormadin ki. Ayrıca sinirlenince gözlerin kırmızı oluyor. " dedi oldukça sakin bir şekilde. " J-Justin ben şey miyim? dedim sessizce. Justin ise kahkaha atmaya başladı sonra durup gözlerini açıp dalga gecercesine benim gibi fisildayip " Sen şeysin " dedi ve daha cok güldü.  Yıkıldım. Resmen Yıkıldım.  Ailemin ölümünü görecektim. Hep 20 yaşında gibi gorunecektim. Belki çocuğum bile olmayacaktı. Ama ben bir çocuk çok istiyordum "Justin..." Efendim Isabelle?  " " Justin benim... Benim hiç çocuğum olmayacak değil mi?" bu dediğime tekrar gülmeye başladı " Eğer şimdi  istiyorsan yukarı çıkıp bir bebek vampir dünyaya getirebilirsiz. " dedi parmağıyla yukarıyi gösterip. Rahatlamistim. Her zaman 20 yaşında kalacağıma göre beklemeye gerek yok diye düşündüm. Dudagimi isirarak konuştum "Aslında istemediğim şey değil " dedim ve o gulumsemeyi yerlestirdim. Justin önce afaladi ama belli etmedi. Justin'in kucağına oturup onu öpmeye başladığım zaman ayaklarım yerden kesildi çünkü onun beline dolamistim. O da kalktı ve yukarıya doğru çıkmaya başladik. Ayaklarım onun beline kenetliyken hiçbir şeyi dert etmiyordum. Ne kadar değişmiştim . Eski Isabelle olsa utanctan onun yüzüne bakamazdi. Ben bunları düşünürken soğuk rüzgar çıplak vucuduma çarptı ama titrememe neden olmadı. Zaten soğuk vucutlarimiz vardı.  Bunu da sevmiştim.  Vucudumda eğer hala kan varsa şu an kesinlikle dudaklarim morarmis veya kanamis durumdaydi.Ellerimi onun boynuna bağladım ve kendime daha çok çektim...

   Uyandigim zaman ( aslında sadece dinlenmek için yatıyordum  ) yanımdaki Justin'i gördüm. Saçlarıyla oynamaya başladım. Saçları çok güzeldi. Dağınık... Öyle saçlarını hep sevmiştim. Kalktım ve Aynadaki yansimama baktım. Ayniydim sadece biraz beyazlamistim. Kapı çalinca ister istemez aşağı indim.Kapiyi açtım. Şaşkınlığımi gizleyememis olmalıyım ki  " Bizi gördüğüne sevinmedin mi Isabelle? " dedi...