Til Death Do us Part [Under Construction]

Chapter 28

"Nag-Enjoy ho ba kayong lahat?" tanong ni Denisse sa kanila. Sumigaw naman ang lahat ng oo. Well.. Sino ba ang hindii? Maski ako Mag-eenjoy kung nasa Audience ako ngayon. At siguro kasama ko yung Tropa ko kung hindi lang ako kakanta. Sayang nga yung binili na ticket ni Orlando para sana sakin eh. Naiinis lang talaga ako sa sarili ko at hindi ako maka-hindi sa Direktor namin sa play. Parang tatay ko na rin kasi siya sa grupo.

"Ako rin eh. Kakapagod." dagdag ni Denisse. "Kaya iiwan ko muna kayo sa Pinakamagandang Babae na nakilala ko. At ang Walang kakupas-kupas na Singer namin dati.. Any Idea?" sigaw lang ng sigaw yung mga tao na hindi mo naman maintindihan. "Wag na nating Patagalin. Let's all welcome. Miss JAZMYN LIM." 

Parang nabigla na naexcite naman yung mga tao don. Basta nanahimik yung iba. Yung iba eh nagsisisigaw. Kinuha ko yung Mic sa Stand. Nanginginig pa nga yung kamay ko non eh. Akaa ko pagkuha ko ng mic eh mag-s-start na yung music pero wala. Kinabahan naman ako at baka nagka-Tech Prob sila. Naku wag sana sakin.

Nilingon ko naman si Direk sa likod at nasa gilid ng stage lang.. nag-sign siya na makipag-usap daw muna ako sa audience.

"Uh-- Good Evening po!!" Ang demure-demure ko non eh. "Shock po kayo no? Kumakanta pala ako. Ako rin nga eh.. Well.. Sa banyo lang kasi ako kumakanta."

"JAZMYN!!!" nilingon ko yung sumisigaw sa right ko. Ayun! Sila Andrei kumakaway at may dala-dala pang karatola na nakasulat ang pangalan ko. Kung wala lang ako sa stage ngayon malamang pinagsisigawan ko na yung mga yun.

Narinig ko naman na nagstart na yung first song ko.. tapos biglang nagbago.

Lovestory?? Akala ko ba December yung kakantahin ko saka yung White Horse? Bakit biglang nag-iba? Napansin din yata nong Stage Manager na nakasimangot ako kaya nag-sign siya na ngumiti.

Nasa stage nga pala ako. Kung kinakabahan ko hindi dapat na ipahalata ko. Dapat relax lang. Pero paano ba ako makakapagrelax sa kaba, sa dami ng tao, at higit sa lahat sa sudden change ng kakantahin ko? Hindi naman problema kung na-memorize ko. Kabisado ko naman eh. Kaya lang Hindi ko to pinractice kaya. Alam mo yun?

Sa Park lang nga pala hinel yung Concert nila. Marami ding tao. Halos na puno yung park din eh. Minsan din lang kasi may dumayo na gani-ganito dito. Nakatayo lang din yung mga tao. Tinugtug na nila uli yung intro at nagsign na sila na magsisimula na kaya umayos na naman na ako.

"We were both young when I first saw you.

I close my eyes and the flashback starts:

I'm standing there on a balcony in summer air.

See the lights, see the party, the ball gowns.

See you make your way through the crowd

And say, "Hello,"

Little did I know..."

Sumigaw sigaw naman yung mga tao. Nakakagana nga na kumanta eh.

"That you were Romeo, you were throwing pebbles,

And my daddy said, "Stay away from Juliet"

And I was crying on the staircase

Begging you, "Please don't go"

And I said...

Romeo, take me somewhere we can be alone.

I'll be waiting; all that's left to do is run.