Karanlığımdaki Işık ( askıda )

(9) ''Bunlar bir hoşgeldin şakası falan mı ? ''

Hikayemi tekrar baştan itibaren okuduğumda bir şey fark ettim .  Bazı yerlerde kendimle çelişmişim ve küçük hatalar yapmışım. Ve androidden yazdığım için yazım hataları. Hepinizden çok ama çok özür dilerim. Acemi olduğumu söylemiştim. Kendimi yavaş yavaş geliştiriyorum. Bunda da bana en büyük destekçisi siz oluyorsunuz. Lütfen hatalarımı söyleyin, eleştirilerinizi yapın . Bu benim için oldukça önemli.Tekrardan özür dilerim, daha dikkatli olmaya çalışacağım. Bu bölümü benim hatalarımı fark etmemi sağlayan bir okuyucuya ithaf ediyorum. Teşekkürler. Resim Victoria cadısı: 'Cameron Diaz' HEPİNİZE İYİ OKUMALAR :) 

Beni ne olduğunu anlamadan birden bırakıp kapıya doğru yöneldi. Arkasından öylece baka kaldım.

Kendimi çok kötü hissediyordum oysaki ona sarılırken kendimi huzur ve güven içinde hissetmiştim.

Kapının önünde duraksadı.         

Arkasını dönmeden ‘’ Benden uzak durmanı tavsiye ediyorum. Hayatım zaten çok kalabalık yani sana yer ayıramayacağım. ‘’ dedi

Arkasını dönmediği için bunları söylerken ki yüz ifadesini bilmiyordum ama kesin sesi kadar soğuktur. Yanlış bir şey mi yapmıştım ? Kendimi kötü hissediyordum. Dudaklarım bir şey demek istercesine aralandı ama hiçbir şey diyemeden kapıyı açıp odadan cıktı. Arkasından Hazal telaşlı bir şekilde odaya daldı .

‘’Beste! Noldu ? Ne dedi? Kötü bir şey mi yaptı ? Neyin var? İyi misin ? Neden birden çekip gitti?’’

Yavaş gel be Hazal.

‘’İstediğimden başlayabiliyor muyum? ‘’ deyince gözünü devirdi.

‘’Tamam . İlk olarak iyiyim , bir şeyim yok.’’

‘’Yüzünün rengi dönmüş ama’’ deyip tek kaşını kaldırdı. Ya bir ben mi kaldıramıyorum şu tek kaşımı ?

‘’Yok bir şeyim dedim. Uzatma lütfen Hazal! ‘’ dedim oda iyi bakalım dercesine bir ifade takındı . Ben de devam ettim .

‘’ Baştan hafif tartışıyorduk . Sonra bir an annem aklıma geldi ağlamaya başlayınca sarıldı. O an kendimi bulutların üstünde gibi hissettim ama sonra… ‘

‘’Sonra ? ‘’

‘’Birden bırakıp gitti ve bana benden uzak dur falan dedi. Hiçbir şey anlamadım. ‘’

‘’Neyse ya takma . Boş ver ‘’ dedi . Bende takan kim dercesine omuz silktim.

‘’  Hadi aşağıya inelim. ‘’

‘’Tamam ‘’deyip kafamı salladım. Bu çocuk garipti ama umurumda da değildi. Kafamı onla yoramayacaktım şimdi. Aklımda zaten cevaplanmamış çok soru vardı. Babamla, annemle, o kadınla ilgili. Ama onları da bir kenara attım. Biraz kafa dinlemeli ve anı yaşamaya çalışmalıydım. Annemi şimdiden o kadar özlüyordum ki.

Hazal’ın ‘’Oo , yine daldın gittin.Hadi gelmiyor musun ? ‘’ komutuyla kendime geldim ve odadan çıktık.

Aras Çağlar’ın ağzından

Kızlar yukarı çıktığında Victoria ‘ya baktım. Çok sert görünüyordu. Ve benden acilen bir açıklama bekliyordu. Haklıydı da. Hiçbir şeyden haberi yoktu. Aslında birazından vardı.

‘’Umarım düzgün bir açıklaman vardır Aras! ‘’

Derin bir nefes verdim. Hala benden bir açıklama bekliyordu.

‘’Tamam . Anlatacağım ama bahçeye çıksak daha iyi olur . ‘’ dedim. Siniri yüzünden belli oluyordu. Beni beklemeden kapıyı açıp bahçeye çıktı. Ben de arkasında ağır bir şekilde çıktım. Bahçede iki karşılıklı hasır sandalyeden birini oturdu. Bende karşısına geçtim.