Pregnant by my Boss

Chapter 9

Warning; Spg

“Ako na ang maghuhugas.” pagpresinta ko. Sumulyap siya sa'kin saglit bago magpatuloy sa pagkain. “Ako na, ah? Diretso pahinga ka na pagkatapos mong kumain.” sabay ngiti ko sa kanya. Kahit ang paghuhugas lang ng pinggan ang gawin ko ngayong gabi. Nakakahiya na sa kanya kapag wala pa akong ginawa.

“Gawin mo ang gusto mo.” anito.

“Salamat, Ken.” and I grinned.

Kumain na ulit ako habang siya ay umiinom na ng tubig. Nauna siyang matapos kumain kaysa akin pero imbis na lumabas na ng kusina ay nanatili siyang nakaupo at hinihintay akong matapos kumain.

“Ang bagal mong kumain.” pagkomento niya.

I rolled my eyes in the air. “Mabagal sadya ako kumain.” nagugustuhan ko pang tikman ang luto niya. 'Di ko akalain na masarap siyang magluto.

“Pakibilisan ng kaunti.”

“Bakit?” pagtatanong ko. “Pwede mo naman na akong iwan dito. Tapos ka naman na kumain.”

“You may look lonely kung iwan agad kita rito.”

“Hindi naman.”

“Basta kumain ka na lang dyan. Bilisan mo lang.”

“Paano kung mabulunan ako?”

“Kung mabulunan ka man eh may baso at may tubig na. Isa pa, nandito ako.”

“Eh, ayaw kong bilisan! Nag-eenjoy pa akong kumain. Masarap kaya ang luto mo.”

Tumaas ang kanyang isang kilay at mangha akong tinignan. “Really?”

“Yup! Kaya h'wag mo akong utusan na bilisan ko ang pagkain ko. 'Di rin ako sanay.”

“Okay.” he simply replied.

Inaasahan ko na iiwan na niya ako rito pero nanatili pa siyang nakaupo, nakatingin sa'kin. Hindi tuloy ako makakain nang maayos..

“Ken, h'wag mo akong tignan. 'Di ako makakain ng maayos.”

Umiling siya sa sinabi ko at napahawak sa kanyang batok. Tila namula ang kanyang tainga. “I'm sorry. It's just that... you look cute while you are eating so I can't help but to stare.”

Cute?  Hindi naman ako cute kapag kumakain. Mukha pa nga akong ewan. May diperensya na ata ang mga mata ng lalaking 'to, ah.

“May sira na ata mga mata mo.” at tumawa ako. “Hindi ako cute, Ken.”

Sinamaan niya ako ng tingin kaya napatigil ako sa pagtawa. Sumimangot na lamang ako bago magpatuloy sa pagkain. Nanatili siyang nakatingin sa'kin. This time, his eyes are now soft not like kanina na para akong papatayin. Masama ba ang tumawa at sabihin ang totoo?

Kahit awkward sa'kin ang kumain ng may nakatingin ay pinilit kong ubusin ang aking pagkain kasi nakakahiya kung 'di ko uubusin dahil lamang sa kanyang tingin, 'di ba? Dapat pa nga 'di ako magpaapekto sa tingin niya, eh.

Nang matapos na ako ay do'n na nga lang siya tumayo.

“Matutulog ka na?” pagtatanong ko sa kanya. Tumayo na rin ako't nilagay na ang aming pinagkainan sa lababo.

“Hindi pa.”

Lumingon ako, nakitang nakasandal na siya sa may pintuan. His hands are on the pocket of his sweat pants. His face and body take my breath away. I'm in trouble. Kapag naka-topless siyang matulog mamaya, baka ma-rape ko siya bigla. Chos lang.

“Bakit?”

“Sabay na tayong matulog.”

I gulp. The red flag is waving at me right now. Gusto ko na siyang maunang matulog para kapag nabaliw ako, hindi niya makikita agad!