"Kyungsoo-ya! Acele et, acele et! Çabuk, çabuk."
Kyungsoo yolu kontrol edip karşı kaldırımdan ona seslenen gence baktı ve gülümsemesini zapt edemedi. Boş yoldan koşarak karşıya geçerken ise kahkaha attığını anca onun yanına varınca fark edebilmişti.
"Acele etmeliyiz, sadece 1 saatimiz var, çabuk."
Yerinde zıplamadan duramayan, onu koluna takıp çekiştiren Jongin ile gülüşleri bir türlü kesilmiyordu. "Sakin ol." dedi gence fakat, kendisini sürükleyen Jongin'e ayak uydurmaktan başka çaresi olmadığını biliyordu.
Genç olan onu kaldırım boyunca koştururken onunla ilgilenmekten de geri kalmadı. Bir mağazanın önüne geldiklerinde onu cama döndürüp yansımalarına baktı. Arkasına geçip omuzlarından tuttuğunda yansımaları göz göze gelince sordu telaşla.
"Şu an içini göremiyorum ama, hazırsın değil mi?".
"Kat kat mont giydirmeseydin, görürdün." İma ile söylese de gülüyordu fakat, yüzünü dışarıdan görmek zordu, Jongin anlamıyordu. Giydirdiği kat kat montların şapkalarını da takmasını söylediği için buna söz etmeye hakkı yoktu tabii.
"Ama o zaman rahat rahat gezemeyiz ki, of! Neyse, hazır olduğuna eminim. Hadi, 5 dakikamız geçmiş bile."
Jongin onu tekrar koşturmaya başladı. Fazla geçmeden bir pastanenin önünde durdular ve genç olan onu elinden tuttuğu gibi içeri koşturdu.
"Bir şeyler yemiş miydin? Beraber yemek isterdim ama süremiz kısıtlı, biliyorsun değil mi? Bana kızmıyorsun, değil mi?" demişti Jongin bu seferde önüne geçmiş, ona eğilmişken.
"Süremizi en iyi şekilde idare edebilmek senin elinde değil mi? Yemek yememiz gerektiğini hesaba katman gerekirdi."
Kyungsoo yine imalı konuştu ve kollarını önünde bağlayıp Jongin'e ters dönerken yüzünün kat kat örtülü olduğuna şükretti. Jongin onun nasıl da sırıttığını göremiyordu.
"Ama Kyungsoo-ya!" diye mızmızlandı Jongin ve koluna girip ona yanaşarak sevimlilik yapmaya başlamıştı. "Başka zaman yeriz, ha?"
"Adımla seslenmesene Jongin."
"Oh, pardon! Sen burada bekle, ben hemen bir şeyler paketleteyim, tamam?"
Jongin kolundan çıkarak bir koşu kasaya gitti. Birçok şeyi paketletmiş olarak yanına döndüğünde elleri tekrar bir araya gelmiş ve Kyungsoo kendini koşarken bulmuştu.
Daha sonrasında bir binanın önündeydiler. Kyungsoo gözlerinin önünde kağıt parçaları görüyordu ve ne olduklarını anlamak için şapkaları az bir şey geriye ittirdiğinde ne olduğuna bakamadan Jongin bağırmıştı.
"Sinema, sinema!"
"Yah, Jongin! Sinemada ne işimiz var?"
"Hadi Kyungsoo-ya! Az sonra başlayacak film!"
"Daha az önce, çok az vaktimiz var diyen sen değil miydin?"
Kyungsoo kalabalığın arasında, kendi koltuklarına oturduklarında fısıldayarak kızmıştı ona. Bunun karşılığında Jongin iki elinin parmaklarını havaya kaldırarak sırıttı.
"10 dakika, sadece 10 dakika. Sen bu sırada yemeğini ye, olur mu?"
Kucağındaki poşeti açıp aldıklarını bir bir Kyungsoo'ya uzattı.
"Ben bu filmi izledim, devamını anlatırım sana."
"Beni neden izlediğin bir filme getiriyorsun? Ah, çok sıcak! Çıkartmak istiyorum şunları."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
D.O. Bank || KaiSoo
Fanfiction"Daha geçen gün donu kaybolmuştu." Ağzındaki tüm yemeği sonuna kadar gösteren bir gülüş sergileyen Chanyeol, bu durumdan büyük bir zevk alıyor olmalıydı. "Telefon kabı da kayboldu." "Dudak koruyucusu." "Tişörtleri." "Kupası." "Ceketi." "Çoraplarını...
