Trapped (A Ricci Rivero Fan fiction)

Kabanata 8

Athena's Point Of View

Ipinaharurot ko aking sasakyang minamaneho ko. Wala akong pake kung may speed limit man o wala.

I'm not angry at him. Galit ako sa sarili ko. Galit ako dahil bakit ko pa siya pinigilan kanina at nagmakaawang ayusin na ang sarili niya.

Pero, di parin mawala sa akin ang sakit na idinulot ng kanyang sinabi sa akin.

Ang masasabi ko lang, ang swerte ni claudia dahil iniyakan at nagmamakaawa sa kanya ang isang Ricci Rivero.

Napansin ko naman na kanina pa tumutunog ang telepono ko. Nang icheck ko ito puro lang naman missed calls mula kina kuya prince, sheed, brent at aljun.

I just turn it off nalang and i place it inside my bag.

" you just did the right thing athena " tugon ko sa sarili ko na ngayo'y lumuluha.

I just right thing naman diba? Pinigilan ko siya para ayusin ang sarili niya. Di ko pinansin ang masakit niyang sinabi para di na kami magkasagutan at upang mahabol niya pa ang mahal niya.

I decided to turn on the radio.

".... Tayo kasi kapag nagmamahal sobra sobra. Wala na tayong pake kung magmumukha tayong tanga. " sambit ng dj mula sa radyo.

Wala eh. Ganyan talaga ang pagmamahal. Bahala na kung magmukha tayong gaga basta para sa minamahal natin.

" ito pa bes, mula sa isang sender mula sa parañaque. "

" o ano raw "

" okay, we were junior highschool nung nagkakilala kami. Nung second year hs lang kami naging close dahil na rin sa naging magkaklase kami. Nung nag third year  highschool kami naging magkaklase nanaman kami sa taong iyan, diyan mistulang namuo ang feelings ko sa kanya. Sino ba ang hindi ma-fafall? Lagi kaming Sumasabay kumain ng recess at lunch lagi niya pa sinasabi 'uy kumain ka nga, di ko alam kung anong gagawin kung maano ka diyan. Alam ko naman na alam mo na ayaw kitang magkasakit, diba?'  parang nanay lang diba? Hahaha"

" ay so, date date kunware sa loob ng eskwelahan" tugon ng baklang dj.

Mataimtim akong nakikinig sa kwentong binabasa ng dj ngayon.

" pagpatuloy mo na baks "

" okay sige, nasaan na ba ako? Okay heto heto. He became my best friend, lahat ng hinanakit niya sa buhay ay naririnig ko. Pati heartache na naranasan niya kinukuwento niya. And as a best friend din, heto ako laging nagbibigay ng advices sa kanya. Habang tumatagal mas lalo akong nahuhulog sa kanya pero i just kept it sa sarili ko dahil ayaw na ayaw kong irisk ang friendship na meron kami ngayon. Isang araw dumating ako sa classroom nagtataka ako bakit punong puno ng mga ka keme ang buong classroom. At nagtataka din ako kung bakit may bitbit siyang bulalak , Teddy bear at tsokolate. Dahil pala tatanungin niya na yung nililigawan niya"

" ba't di ka pa kasi umamin ate girl, baka may chance diba? " sambit ng baklang dj.

" 'baka' at bingi ka ba? Kakabasa ko lang diba na ayaw niyang itake risk ang friendship nila ni boy? "

" ay sorry po inay, sadyang bingi lang talaga ako"

Pinagpatuloy ng dj na basahin ang kwento pero di na ako nagpipay attention on it. It was just a puppy love after all.

I turned off the engine, at di ko namalayan na nakarating na pala ako sa bahay namin. Malapit lang kasi yung venue dito sa bahay namin that's why.

Pinark ko ang sasakyan ni kuya sa tabi ng sasakyan ni dad.

Chineck ko muna kung naka off naba ang engine

Pagkatapos ay dumiretso na akong pumasok sa loob ng aming bahay.