Rose

13.

Pov Rose

'Rose ga van Niall af!' Ik grinnik en leun met nog wat meer gewicht op Niall. 'Geef mijn koekje terug.' 'Nee.' 'Niall.' Snel propt hij het koekje in zijn mond waardoor ik verslagen van hem af ga. 'Mijn koekje.' Niall lacht en ik klim weer bovenop hem. 'Oké, jij hebt mijn koekje opgegeten en nu mag ik jouw cupcake.' Ik ren snel naar zijn voedselvoorraad en pak een cupcake die ik gulzig opeet. 'Nou! Mijn cupcake!'

Ik word opgetild en daarna op de bank gelegd. 'Als je begint met kietelen weet je wat er van komt.' Zijn gezicht vertrekt meteen, waardoor ik lach. 'Was je dat van plan Ms. Horan?' Hij knikt verslagen en hij klimt van mij af.
'Zijn we er bijna?' 'Duurt nog wel even.' Ik knik en doe mijn oordopjes in.

Na een uurtje muziek te hebben geluisterd ben ik klaar met de verbaasde gezichten van de jongens. 'Wat kijken jullie?!' Snauw ik. 'Sorry, je hebt gewoon best wel een mooie stem.' 'En hoe weten jullie dat?' 'Je zong mee.' Ik bloos en richt mijn blik naar de grond. Ik heb zojuist allemaal liedjes van 5sos, Shawn Mendes en Imagine Dragons meegezongen.

'Ben je fan van Shawn?' Ik knik hevig. 'Heel erg, ik ben al best wel lang fan.'
'Oké, wacht ik bel hem even.' Ik kijk verbaasd naar Harry, die zijn mobiel pakt. Hij zet hem op luidspreker en al snel wordt er opgenomen. 'Hey Shawn!' 'Hey Harry, wat is er? Heb je het een beetje leuk op tour?' Ik wil gillen maar houd me in. 'Het gaat goed, ik ben met Rose en ze is superlang en supergroot fan. Hier heb je haar even.' Voordat ik kan protesteren krijg ik de telefoon in mijn handen gedrukt.

'Hey Rose! Ik heb veel over je gehoord.' 'Omg hey Shawn. Positief mag ik hopen.' 'Ja, altijd.' We praten nog over van alles en nog wat, ik ga hem vanavond gewoon zien! We hebben afgesproken bij de Starbucks, samen met de jongens.

~~~~~

We zijn in Antwerpen en ik maak me gelijk klaar voor vanavond. We gaan eerst naar de Starbucks en daarna gaan we wat eten bij een restaurant. 'Jongens omg ik ga Shawn ontmoeten!' 'Wat doe je aan?' Ik haal mijn schouders op en pak een Tommy Hilfiger sweater dress uit mijn koffer, met een bijpassende beanie. 'Is dit oké?' Ze knikken allemaal en ik ren naar de badkamer.

'Oké, hij zou hier moeten zijn.' We stappen de Starbucks in en al snel komt er een jongen met zonnebril op ons aflopen. De hele Starbucks is leeg. 'Shawn!' De jongens omhelzen hem en ik sta er ongemakkelijk bij. 'Rose!' Hij komt op me afrennen en omhelst me. 'Omg.' Hij laat me los en glimlacht. 'Mag ik een foto?' Hij knikt en we maken een selfie. 'Wat wil je drinken?' 'Uhm een White Chocolate Mocha.' Hij knikt en bestelt de drankjes.

'Een White Chocolate Mocha voor Princess?' Ik kijk Shawn verbaasd aan en loop naar de balie. 'Bedankt.' Ik loop terug en Harry zit boos naar de grond te staren, o nee. 'Wat de fuck Shawn?' Hij grinnikt en ik neem plaats naast hem. 'Harry, wil je even komen?' Hij knikt en ik trek hem mee naar de andere kant.

'We hebben hier over gepraat pap.' 'Ik weet het, maar ik kan het niet laten. Jij bent mijn prinses en niet die van iemand anders.' Ik omhels hem en hij glimlacht. 'Je weet dat Shawn te oud is he?' Hij knikt alweer. 'Alsnog.' 'Kom.' Ik pak zijn hand vast en we lopen terug naar de rest.

Ik neem weer plaats naast Shawn en ik neem een slok van mijn drankje. 'Guys, ik wil wat vertellen.' Ze kijken mij afwachtend aan. 'Ik ben jullie zo dankbaar. Het is misschien niet het goede moment om te zeggen maar ik kan me niet bedenken hoe mijn leven zou zijn als ik nog bij Michel had gewoond. Ik zie jullie als mijn echte vaders en ik hou van jullie.' 'Wij ook van jou Rose.'

~~~~~

Eenmaal terug bij de tourbus zie ik vanaf buiten een gedaante zitten. Ik loop naar binnen en tref Micheal aan. 'Rot op.' Sis ik. De jongens komen ook binnen en ze kijken boos naar Micheal. 'Rot nu op uit deze bus Micheal.' Zeg ik nu wat bozer. 'Rose, laat me het uitleggen.' 'Nee! Ik hoef je excuses niet. Rot nu op of ik laat je oprotten.' Bij deze woorden kijken de jongens mij trots aan. 'Nee. Rose als je mij het niet laat uitleg-' verder komt hij niet, want ik pak hem bij zijn arm en draai hem ruw op zijn rug. Ik trap hem in zijn knieholte zodat hij op de grond ligt.

'Rot nu op.' Sis ik. Hij krabbelt omhoog en rent de bus uit. 'Doei babe!' Schreeuw ik schijnheilig. De jongens klappen en ik maak een kleine buiging. 'Wat deed hij in eerste instantie hier?' Vraag ik. 'Geen idee.' Zegt Niall schouderophalend. 'Ik weet wel dat ik een filmmarathon ga houden.' Zeg ik glimlachend.

Na 4 films te hebben gekeken lig ik op bed, de jongens slapen al. Ik kan niet slapen. Ik mis thuis gewoon. Ik ben wel blij dat ik dat gezeur niet meer heb van de rest, maar ik mis onze vriendschap wel. Ineens hoor ik een schot van buiten en ik verstijf. Nog een schot, gevolgd door gegil en gehuil. Ik kijk voorzichtig uit mijn raampje en zie dat een man gewoon iemand heeft neergeschoten. Wacht, Harry had een pistool liggen ergens.

Zonder er bij na te denken pak ik het pistool en ik verstijf als ik gerommel aan het slot hoor. Het is dezelfde man. 'Jongens. Jongens help!' Ik leg het pistool terug en ren naar de jongens. 'Jongens er staat een man met een pistool.' Harry deinst voorover en rent naar de plek waar ik net nog het pistool aanraakte. Hij pakt het en sluipt naar de deur. Voordat de man kan reageren wordt er geschoten vanaf een andere kant. Een politieman doemt op en laat het pistool zakken. 'Bedankt meneer.' Ik kijk eens goed naar de man. 'O mijn god Harry. Dat is...'