Rose

37.

Pov Rose

Ik gris mijn krukken van het podium af en probeer zo snel mogelijk weg te komen. Huilend laat ik me op de bank zakken, het doet gewoon zoveel pijn. Mijn enkel, maar ook al het andere erom heen. Alle haat die ik dagelijks krijg omdat ik samen zoenend ben gespot met Ashton, terwijl we nog geen eens officieel zijn. Net werd het me gewoon teveel. Er was iemand die keihard tijdens een stilte schreeuwde dat ik dood neer moest vallen, ik kan hier niet meer tegen. Alsof de haat op Twitter nog niet genoeg is. Misschien moet ik ook maar dood neervallen, dan is iedereen gelukkig. Ik pak snel een handvol medicijnen die ik uit het niets achterover gooi. Ik zie dat het paracetamol is, dat gaat dus mooi niet werken. Ik zucht en ga op de bank zitten, misschien dat een potje NASCAR me opvrolijkt. Ik begin te spelen en begin zachtjes mee te zingen met het nummer wat de jongens nu spelen. Ik kijk in mijn ooghoek en zie dat Luke zijn andere gitaar heeft meegenomen. Niet die van mij.

Ik pak hem voorzichtig van de standaard af en leg hem op mijn schoot. Ik ga voorzichtig met mijn vingers over de ingegraveerde rozen. 'Paul! Hoe lang hebben de jongens nog?' '50 minuten!' Ik knik en strompel voorzichtig naar de rand van het podium, waar ik ongezien op plaatsneem. Ik sluit snel de gitaar aan en check mijn microfoon nog een keer. Net wanneer de jongens willen beginnen met een vraagronde begin ik te spelen. Ze kijken verbaasd op en de fans beginnen te joelen. Een luide boe klinkt erdoor heen waardoor de hele zaal stilvalt. 'Hou je mond tegen haar dicht, ze is geweldig.' Zegt een ander. Ik glimlach en speel geconcentreerd verder. Fans beginnen mee te zingen waardoor ik nog meer glimlach. 'ROSE!' Schreeuwen 2 meisjes. Ik glimlach en ze gooien iets naar me. Ik zie dat het een shirt is met een foto van mij en Ashton, super lief. 'Bedankt!' Schreeuw ik door het zingen door.

Ik laat me uitgeput op de bank vallen, ik ga zo naar het ziekenhuis met Ashton. Hopelijk komen we erachter wat er nou echt aan de hand is, want de pijn is onverdraaglijk. Het shirt van mij en Ashton is een mannenshirt in maat XL, ik trek hem lachend aan. Die foto is echt schattig. De jongens moeten nog een halfuur dus moet ik nog even wachten. Ik ga liggen op de bank en al snel stromen de tranen over mijn wangen. Ik heb gewoon veel pijn. Heel veel pijn. 'Louise, wil je even wat medicijnen pakken?' Ze knikt en even later komt ze terug met 2 medicijnen. 'Zonder water innemen.' Zegt ze. Ik knik en neem de medicijnen in. Ik voel de pijn er weer doorheen steken, dit is zo irritant. 'Laat Ashton alsjeblieft snel komen.' Mompel ik. Tranen vliegen in mijn ogen en ik kan er niet meer tegen. Ik sta op en pak mijn krukken, ik ga alvast bij het podium staan en Ashton kijkt opzij naar me. Ik glimlach, hij is zo schattig.

———

'De enkelband van Rose is inderdaad gescheurd, maar dat is niet het enige. De pees in je voet is gescheurd en helaas kan dat niet worden geheeld door middel van gips. Je moet met een gescheurde pees veel rusten, het gips halen we er zo af en dan doen we een brace erom heen. Die brace zit zo stevig dat je er niet op kan lopen, dus dat word in een rolstoel, of krukken.' Ik voel tranen prikken in mijn ogen. 'Kan een pees weer helen?' Vraagt Ashton voorzichtig. 'Ja, maar dat duurt heel lang. Je mag met geen enkele mogelijkheid op je voet steunen, heb je dat afgelopen weken gedaan?' Ik knik voorzichtig. 'Maar als ik mijn voet liet zakken deed het pijn.' Hij knikt en wijst naar een stoel, waar ik mijn voet op leg. 'We gaan nu met een zaag je gips open zagen.' Ik knik en hij zaagt met zo'n wielding mijn gips open. Meteen wordt de pijn erger, alle steun is weg. Hij doet de brace erom heen en hij pakt een rolstoel. 'Lukt het babe?' Ik knik en ga behendig in de rolstoel zitten. 'Tot ziens, veel succes met uw voet.' Ik bedank de dokter en samen verlaten we het ziekenhuis.

'Nou wat heeft ze?' Vraagt Michael bezorgd. We zitten in de tourbus en zijn onderweg naar München, wat super lang rijden is, daarom overnachten we halverwege in Nederland. 'Mijn pees in de voet is gescheurd, ik mag er niet meer op lopen.' Michael knikt en wil me omhelzen maar wordt aan de kant gedrukt door Calum. 'Ik haar eerst knuffelen.' Zegt hij kinderachtig, waardoor ik in de lach schiet. Even later zitten we in een groepsknuffel, dit voelt vertrouwd. 'Wat voor medicijnen moet je ook al weer slikken?' Vraagt Ashton. 'Maximaal 4 paracetamol, 1 ibuprofen en 1 tramadol.' Hij knikt en zet een glas water met ibuprofen voor mijn neus. 'Thanks babe.'

———

'Ik zit er gewoon mee, ik wilde je mee op date nemen maar nu zit je in een rolstoel en kan je-' 'Ash, rustig. Dan jagen we de andere jongens gewoon weg en gaan we hier wat doen, toch?' Zijn ogen glimmen en hij knikt. 'Goed idee.' Ik glimlach en hij komt dichterbij. Even later rusten zijn lippen op die van mij waardoor ik een raar gevoel krijg in mijn buik. 'Ik- sorry'. Stamelt hij. 'Ash, wees nou niet zo onzeker. Je bent geweldig.' Hij glimlacht en bloost. Hij is zo schattig.

'Welke film wil je zien?' 'Geen idee, kies jij maar.' Hij juicht kort, ik kies namelijk altijd de films. 'Zullen we Finding Dory kijken?' Zegt hij met een grote glimlach. 'Tuurlijk.' Ik ga iets dichter tegen hem aan liggen en hij slaat zijn arm om me heen. 'Doet je voet nog pijn?' Ik schud snel mijn hoofd. 'Als ik bij jou ben niet.' Hij bloost en ik glimlach. Hij kijkt me aan en ik druk mijn lippen op die van hem. 'Teken genoeg dat ik van je houd?' Hij knikt en ik grinnik. 'Laten we ons nu maar focussen op de film.' Mompelt hij. Ik grinnik en focus op de film.

'Volgende film?' Hij knikt en pakt nog snel een bakje popcorn voor ons beide. 'Wat is dit?' Ik zie wat glinsteren tussen de popcorn en kijk verbaasd naar Ashton. Ik haal de glinstering tussen de popcorn vandaan en kijk mijn ogen uit als ik zie wat het is. 'Een ring? Ga je mij nu ten huwelijk vragen?' Hij grinnikt en schud zijn hoofd. 'Daar wachten we nog even mee, ik wilde je wat anders vragen.' Hij schuift wat dichter naar me toe en ik laat mijn hoofd rusten op zijn schouder. 'Ash, ik wil je ook wat vragen.' 'We vragen het te gelijk. 3.2.1.' 'Wil je verkering met me?' Vragen we in koor.

'Ja, heel graag.' Zeg ik en druk mijn lippen op die van hem. Hij glimlacht en ik hoor een deur opengaan. 'Oh sorry.' Ik kijk verschrikt op en kijk recht in de ogen van Michael. 'Zo zo, is het gelukt Ash?' Ashton knikt en bloost. 'Was je dit al lang van plan?' Hij knikt beschamend. 'Super schattig stel.' Grinnikt Calum. 'Thanks Cal.' Hij omhelst me en glimlacht. 'Ik wil ook een knuffel.' Mokt Michael, waardoor ik hem omhels. Luke glimlacht ook en ik wenk hem, al snel omhelst hij me. 'Ik ben blij voor je Rose, het spijt me zo erg.' 'Het geeft niet.'