Rose

14.

Pov Rose

Ik kijk verslagen naar de man die daar op de grond ligt. 'O mijn god Harry dat is Michel.' Zeg ik bang. 'Moet ik hem naar het ziekenhuis sturen?' Ik schud hevig mijn hoofd. 'Neem hem mee en laat hem dood bloeden.' Zeg ik bot.
De politieagent knikt en ik sluit de deur, waar ik me tegen laat vallen. 'Pap, wat als die politieagent niet was gekomen?' Zeg ik huilend. 'Het is goed, hij is dood.' Ik kijk hem met betraande ogen aan terwijl ik glimlach.

'Wat is er?' Niall komt met zijn slaperige hoofd uit de slaapcabines lopen. 'Michel wilde me dood schieten.' Zeg ik verslagen. Hij zakt naast me neer en omhelst mij en Harry. 'Rose, ga je weer slapen?' Ik knik en stap met een opgelucht gevoel mijn bed in.

Ik word wakker door een gewicht wat op me ligt. Een zwaar gewicht. 'Ze word wakker!' Ik doe mijn ogen open en alle 4 de jongens liggen op mij, of op mijn bed. 'Hoe laat is het en waarom liggen jullie op mij?' '2 uur en daarom.' 'Maar willen jullie nu van me af gaan?' 'Alleen als je ons een kus geeft en zegt dat we de liefste papa's van heel de wereld zijn.' Ik kijk Niall met een vieze blik aan. 'Iel. Ik ga jullie dus echt geen kus geven.' Zeg ik sarcastisch.

Hij kijkt verdrietig maar als ik hem en de rest een kus geef kijkt hij weer vrolijk. 'Jullie zijn de liefste papa's van de hele wereld.' Zeg ik met een bigsmile. 'Rose trek wat leuks aan, vanavond heb je een date.' Ik kijk Liam verbaasd aan. 'Met wie?!' 'Met Michael.' 'No! No way hij is zowat mijn broer man.' 'Het was maar een grapje, trek gewoon wat aan.' Ik knik en pak snel een setje kleding uit de kast.

'Vanavond hebben we een optreden en daarna rijden we gelijk door naar Parijs. We hebben drie concerten in Parijs, daarna drie in Spanje. Daarna hebben we er vier in Griekenland, 2 in Japan, 5 in China, 3 in Thailand, 1 in Indonesië, 3 in Australië, 1 in Nieuw-Zeeland, 1 in Groenland, 2 in Canada, 4 in Brazilië, 2 in Mexico, 3 in Brazilië, 1 in Argentinië, 1 in Groenland, 2 in Ierland-' 'IERLAND!' '1 in Noorwegen, 1 in Zweden, 1 in Finland, 1 in Italië, 1 op Ibiza en 1 op Mallorca en we sluiten af met 2 in Londen.' Ik kijk verbaasd naar Liam, die dat allemaal net even uit zijn hoofd heeft opgenoemd alsof het niks is. 'Dus dat zijn 49 concerten in totaal. Jezus.'

De jongens zijn zich aan het klaarmaken voor het concert over 4 uur en weer word alles zwart voor mijn ogen, maar deze keer gaat het niet weg. Ik voel een keer aan mijn pols en mijn hartslag is gewoon normaal. 'Gaat het Rose?' Luke tilt me op en legt me op de bank. 'Rose?!' Ik reageer niet, ik ben te moe en te zwak nu. 'Sorry Luke.' Zeg ik huilend. Waarom huil ik? 'Rose, zal ik Harry even halen?' Ik schud mijn hoofd en pak zijn hand vast. 'Hoeft niet Luke.' Ik zie hem steeds waziger worden waardoor ik in paniek raak. 'Luke, wil je mijn oogdruppels even pakken?' Hij knikt en rent weg, 2 seconden later geeft hij mij de oogdruppels.

'Rose, gaat het wel?' Ik kijk om en zie wazig een figuur, maar aan zijn stem te horen is het Calum. 'Ja, het gaat.' De vlekken worden steeds groter. 'Ik weet niet wat er mis is.' Zeg ik zacht. Calum rent weg en even later hoor ik een onbekende stem. 'Rose, kan je mij zien?' Ik kijk om en zie een schim staan. 'Welke kleur hebben mijn ogen?' 'Zwart, alles is zwart.' Zeg ik zacht. 'Sorry, we moeten je even meenemen naar het ziekenhuis voor controle. Dit kan ernstig zijn.'

'Rose, zie je alweer wat?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee. Ik zie nu helemaal niks.' 'Echt niks?' 'Niks.' 'Dokter, kan ze blind worden?' 'Nee, dat kan niet.' Ik zucht opgelucht. 'Spoedgeval.' Hoor ik haar in het Nederlands zeggen. 'Mevrouw Styles?' 'Ja.' 'Kan je Nederlands?' 'Ja, wat gaan jullie doen?' 'We gaan even kijken of ze toevallig druk heeft op haar ogen, als dat zo is, moeten we een operatie uitvoeren aan de hersenen om die druk weg te halen. Er is wel een nadeel aan. Ze kan verlamd raken.'

'We doen het.' Zeg ik. De dokter knikt. 'Je hebt inderdaad druk op je ogen, weet je zeker of je de operatie wil?' 'Ja, ik weet het zeker.' De dokter knikt en ik geef de jongens allemaal een kus. 'Succes Rose.'

Pov Harry

De operatie is nu al 2 uur bezig, wat nou als ze verlamd raakt? We zijn op tour en dat zou zeer klote zijn. Niet alleen voor haar, maar ook voor ons. Niet stom bedoeld maar wij zijn dan super druk met haar bezig en ik wil de fans niet teleurstellen. 'Jullie mogen naar Rose, de operatie is klaar. Alles is goed verlopen, de vraag is alleen of ze niet verlamd is geraakt. Maar dat komen jullie snel genoeg te weten.'

Ik ren naar haar kamer en ik omhels haar. 'Hey papa.' 'Hey Rose.' Ik knijp in haar been. Normaal springt ze omhoog omdat ze daar niet tegen kan, maar nu geeft ze geen kik. Ik knijp nog een keer en weer niks. 'Rose, probeer is te staan.' Ze wil bewegen maar haar benen werken niet mee. 'Rose, ik denk dat je verlamd bent.' Tranen springen in onze ogen, de dokter komt binnen. 'Rose, we hebben gekeken naar je hersenactiviteit, maar je bent inderdaad verlamd.' 'Meneer, is ze voor altijd verlamd?' 'Helaas wel, het spijt me.' 'Laat dit alsjeblieft een vreselijke droom zijn.' Zeg ik zacht. 'Pap, we komen hier wel doorheen.' Ik knik. 'Ik hoop het Rose.'

Pov Luke

De jongens zijn eindelijk terug en Rose zit in een rolstoel. 'Wacht, waarom zit ze in een rolstoel?' Vraag ik geschrokken. 'Ik ben verlamd Luke.' Zegt ze zacht. Ik omhels haar en tranen stromen over mijn wangen. 'Niet huilen Luke.' 'Kan ik het helpen?' 'Nee. Tuurlijk niet, kom hier.' Ze omhelst mij waardoor ik glimlach. 'Jongens jullie zijn net op tijd! Jezus ik was geschrokken, gaat het Rose?' Ik kijk van Paul naar Rose. 'Ja, ik ben verlamd maar het gaat.' Ik glimlach, ze weet altijd vrolijk te zijn op dit soort momenten.

Na het concert zie ik Rose op krukken door de kamer lopen. 'Mijn benen deden pijn.' Zegt ze schouderophalend. 'Jezus Rose, voor dat je verlamd bent doe je het prima.' Zegt Paul. Weer haalt ze haar schouders op en gaat op topsnelheid naar de jongens toe. 'Jezus Rose.' Zeggen ze te gelijk. Ze pakken haar krukken af, nu moet ze wel lopen. Ik ondersteun haar en ze zet een paar stappen. 'Rose!' Schreeuw ik en til haar op. 'Die dokter lult maar wat.' Zegt ze, waardoor ik glimlach.