เช้า
"เฮ้ย บาส ตื่นไปกินข้าวจะได้ไปกินยา"
อ้อออ รำคาญจัง ผมรู้สึกได้ว่ามีนิ้วของใครบางคนมาจิ้มๆแก้มของผม
ด้วยความรำคาญ ผมจึงยอมลืมตาอย่างช่วยไม่ได้
"โอ้ยย ปวดหลังอะ"
ทันทีที่ผมขยับตัว ความเจ็บปวดก็พล่านเข้ามา
"เจ็บมากเลยเหรอพี่ชายย"
มันอมยิ้มนิดๆ มองดูผมด้วยสายตาขบขัน
"ไรวะที่กูเป็นแบบนี้ก็เพราะมึง!"
ผมปาหมอนใส่มันอย่างอดไม่ได้
"โอ้ย เชี้ยย เจ็บ"
เจ็บสะโพกชิหายเลยย
บูมนิ่งไปสักพัก มองผมด้วยสายตาจริงจัง
"เอางี้..วันนี้กูจะอยู่เป็นเพื่อนมึงเอง"
"จะดีเหร...."
พูดไม่ทันจบไอน้องแฟดที่ตัวใหญ่กว่าผมก็อุ้มผมเข้าห้องน้ำ
แหมมันน่าน้อยใจทั้งๆที่ผมเป็นพี่แท้ๆแต่กลับตัวเล็กกว่า ถึงเราจะเหมือนกัน
แต่ก็มีส่วนแตกต่างกันอยู่บาง จริงๆเราต่างกันเยอะเลยเเหละ เช่น ความสูง บุคลิก บรรยากาศ บูมจะดูนิ่ง เย็นชากว่าผมมาก มันมีความเป็นผู้ใหญ่กว่าและมีความเป็นผู้นำกว่า
แต่ตอนมันอยู่กับผม ถึงมันจะขี้แกล้งไปหน่อยก็เหอะ
เพื่อนๆบางคน บอกว่าไอบูมควรเป็นพี่ผมมากกว่าด้วยซ้ำ!! ไอบูม ไอ้น้องเวร ไอแย่งสารอาหาร!!
"ทำไมวันนี้มึงใจดีแท้วะ"
ผมพูดขึ้น ทั้งๆดีปกติจะชอบแกล้งผม อ้ออ มันอาจรู้สึกผิดก็ได้ ที่ทำผมได้ขนาดนี้ นี่ครั้งแรกของกูนะเว้ยยยย
"เอ้า ถ้ามึงไม่รีบๆหายกูจะได้เอามึงอีกเหรอวะ"
อ่าวเวรหมดกันความซึ้งใจกู ถึงมันจะพูดเหมือนหยอกๆก็เหอะ แต่ผมเริ่มไม่พอใจแล้วแฮะ
คนกำลังเจ็บๆอยู่ มากวนตีนอยู่ได้ หึ!
"เออ มึงออกไปก่อน"
ผมพูดพร้อมหันไปมองค้อนมัน
"มึงจะอายไรวะ เมื่อคืนก็เห็นหมดละ"
ยัง ยัง ยังไม่หยุดกวนตีน
"..."
"เป็นไรเนี้ย"
บูมพูดยิ้มๆ แล้วหยิกแก้มผมเบาๆ
YOU ARE READING
กูรักมึงนะไอแฝดหื่น ( yaoi ) จบแล้ว
Randomเมื่อผมโดนบอกเลิกในวันครบรอบ1ปี เลยไปฉลองให้กับความโสดของผมกับน้องชาย จนเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น
