[บาส]
"ทำไมมันร้อนอย่างนี้เนี้ย!"
น่าฝนเนี้ยแม่งโครตร้อนเลยโว้ยยย
"เฮ้อ ไปเซเว่นปะละ"
ไอเดียแจ่ม
"ไป ไป"
เซเว่น
ผมเดินเลือกซื้อของซักพักก่อนที่จะฝากบูมไปคิดเงินกับพนักงานหญิงสาวสวยคนหนึ่ง
หน่อยย..ยัยพนักงานนั่นจ้องน้องชายผมตาไม่กระพริบเลย ก็รู้นะว่ามันหล่อแต่ต้องจ้องขนาดนั้นมะ
"โอกาสหน้ามาใหม่นะคะ"
พนักงานพูด เกิดมาพันปีเพิ่งเคยเจอพนักงานเซเว่นพูดแบบนี้ ก็วันนี้แหละ
เมื่อบูมคิดเงินเสร็จเราก็เดินกลับบ้านด้วยกัน มันเหลือบมามองผมที่กำลังกอดอกหน้าบูดอยู่....
หึงครับ ใช่ครับผมหึงมัน
"เป็นไรอีกเนี่ย"
บูมพูด
"ป๊าวว"
ทำไมกูเสียงสูงวะ
"อย่างี้เง่าดิ"
มึงควรจะง้อกูไม่ใช่เรอะ
"เออ!..กูมันงี้เง่าเองแหละ"
ผมเดินนำหน้ามัน แล้วบ่นเสียงเบา
"..."
บูมไม่ได้พูดอะไร แต่มันกลับเดินมาจับมือผม
"ขอโทษ"
มันพูดเสียงเรียบสไตล์มัน
"..."
ผมมองหน้ามันให้มันพูดต่อเพราะปรกติมันไม่จอโทษใครง่ายท่ามันไม่ผิดจริง
"กูแค่ไม่อยากใหเราผิดใจกัน"
"ทำไมล่ะ"
"กูไม่อยากให้มึงงอนกูเหมือนตอนนั้น"
"ตอนนั้น?"
"ก็ตอนที่มึงงอนกูจนต้องหนีไปนอนห้องแม่อะ...กูไม่ชอบแบบนั้นเลย"
อ้อตอนนั้นเองตอนที่มันด่าผมแรงมากจนผมงอน
พอรู้ว่ามันคิดแบบนี้ แม่งงเอยน่ารักว่ะ
"หึ..ถ้ากูงอนมึงก็ง้อดิ"
บูมพยักหน้ารับ ดูไปดูมาแม่งเหมือนหมาฮักกี้เหมือนกันนะ
"บูม..มึงรู้ไหมว่ากูงอนไรมึง"
ผมพูดต่อ บูมหันหน้ามามอง
เชิงถาม
"ก็พนักงานเซเว่นคนนั้น..จ้องนายเหมือนจะกินนายอยู่แล้วนะ!"
มันชะงักไปแปป
"โอ้ย!"
มันดีดหน้าผากผมอย่างแรง
"หึ..ที่แท้ก็หึงนี่เอง"
มันยิ้มมุมปาก เห็นมันยิ้มอย่างงี้แล้วหน้าร้อนทันที
"มึงหน้าแดง"
มันเอานิ้วจิ้มแก้มผม
"เงียบน่า.."
ผมก้มหน้าตาเขินอาย
-----
ความเงียบปกคลุมอีกครั้งระหว่างทางเดินกลับบ้าน ผมไม่ชอบความเงีบยแบบนี้เลย ผมค่อยเตะที่มือมัน
มันหันมามองแล้วยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่จะกุมมือผมเอาไว้
รู้สึกดีจัง..เราเดินจับมือกันกลับบ้านบอกตรงๆ ผมโครตมีความสุขเลย.......
YOU ARE READING
กูรักมึงนะไอแฝดหื่น ( yaoi ) จบแล้ว
Randomเมื่อผมโดนบอกเลิกในวันครบรอบ1ปี เลยไปฉลองให้กับความโสดของผมกับน้องชาย จนเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น
