ขอโทษ

3.3K 60 4
                                    

[บาส]

"ทำไมมันร้อนอย่างนี้เนี้ย!"
น่าฝนเนี้ยแม่งโครตร้อนเลยโว้ยยย

"เฮ้อ ไปเซเว่นปะละ"
ไอเดียแจ่ม

"ไป ไป"

เซเว่น

ผมเดินเลือกซื้อของซักพักก่อนที่จะฝากบูมไปคิดเงินกับพนักงานหญิงสาวสวยคนหนึ่ง

หน่อยย..ยัยพนักงานนั่นจ้องน้องชายผมตาไม่กระพริบเลย ก็รู้นะว่ามันหล่อแต่ต้องจ้องขนาดนั้นมะ

"โอกาสหน้ามาใหม่นะคะ"
พนักงานพูด เกิดมาพันปีเพิ่งเคยเจอพนักงานเซเว่นพูดแบบนี้ ก็วันนี้แหละ

เมื่อบูมคิดเงินเสร็จเราก็เดินกลับบ้านด้วยกัน มันเหลือบมามองผมที่กำลังกอดอกหน้าบูดอยู่....

หึงครับ ใช่ครับผมหึงมัน

"เป็นไรอีกเนี่ย"
บูมพูด

"ป๊าวว"
ทำไมกูเสียงสูงวะ

"อย่างี้เง่าดิ"
มึงควรจะง้อกูไม่ใช่เรอะ

"เออ!..กูมันงี้เง่าเองแหละ"
ผมเดินนำหน้ามัน แล้วบ่นเสียงเบา

"..."
บูมไม่ได้พูดอะไร แต่มันกลับเดินมาจับมือผม

"ขอโทษ"
มันพูดเสียงเรียบสไตล์มัน

"..."
ผมมองหน้ามันให้มันพูดต่อเพราะปรกติมันไม่จอโทษใครง่ายท่ามันไม่ผิดจริง

"กูแค่ไม่อยากใหเราผิดใจกัน"

"ทำไมล่ะ"

"กูไม่อยากให้มึงงอนกูเหมือนตอนนั้น"

"ตอนนั้น?"

"ก็ตอนที่มึงงอนกูจนต้องหนีไปนอนห้องแม่อะ...กูไม่ชอบแบบนั้นเลย"

อ้อตอนนั้นเองตอนที่มันด่าผมแรงมากจนผมงอน

พอรู้ว่ามันคิดแบบนี้ แม่งงเอยน่ารักว่ะ

"หึ..ถ้ากูงอนมึงก็ง้อดิ"
บูมพยักหน้ารับ ดูไปดูมาแม่งเหมือนหมาฮักกี้เหมือนกันนะ

"บูม..มึงรู้ไหมว่ากูงอนไรมึง"
ผมพูดต่อ บูมหันหน้ามามอง
เชิงถาม

"ก็พนักงานเซเว่นคนนั้น..จ้องนายเหมือนจะกินนายอยู่แล้วนะ!"

มันชะงักไปแปป

"โอ้ย!"
มันดีดหน้าผากผมอย่างแรง

"หึ..ที่แท้ก็หึงนี่เอง"
มันยิ้มมุมปาก เห็นมันยิ้มอย่างงี้แล้วหน้าร้อนทันที

"มึงหน้าแดง"
มันเอานิ้วจิ้มแก้มผม

"เงียบน่า.."

ผมก้มหน้าตาเขินอาย

-----
ความเงียบปกคลุมอีกครั้งระหว่างทางเดินกลับบ้าน ผมไม่ชอบความเงีบยแบบนี้เลย ผมค่อยเตะที่มือมัน

มันหันมามองแล้วยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่จะกุมมือผมเอาไว้

รู้สึกดีจัง..เราเดินจับมือกันกลับบ้านบอกตรงๆ ผมโครตมีความสุขเลย.......

กูรักมึงนะไอแฝดหื่น ( yaoi ) จบแล้วDove le storie prendono vita. Scoprilo ora