"อะ..ไอคิงมึงจะทำอะไร"
น้ำตาไหลอย่างห้ามไม่อยู่ตัวผมสั่นระริก
มองหน้าไอคิงด้วยแววตาตัดพ้อ ไอคิงชะงักไป แล้วมันมามองหน้าผม
"คือ..กูขอโทษ"
ตามันเบิกกว้างเมื่อเห็นผมร้องไห้ แล้วเอือมมือมาเช็ดน้ำตาให้ผม
"..คินคือ.."
แอ๊ดดดดด
เสียงประตูจากห้องข้างดังขึ้น
ปัง ปัง
และผมก็ต้องสะดุ้งเมื่อมีคนมาเคาะประตูห้องผม
"เดียวกูไปเองมึงรออยู่นี่แหละ"
ไอคิงบอกผมแล้วให้ผมซ่อนหลังประตูแล้วมันก็เดินไปหาไอบูม
-คิง-
ผมเดินตามไอบูมมาเรื่อยๆคิดว่าไกลจากห้องน้ำพอควรแล้ว
"ไอบูมมึงมีอะไรจะพูดกะกูไหม"
ผมถามมัน มันนิ่งไปแล้วหันหน้ามาสบตากับผมนิ่ง
"หึ..มึงไม่รู้?"
ไอบูมเอียงหน้าถามด้วยความกวนตีนล้วนๆ ผมละอยากเอาส้นตีนก้ายหน้าผากมันจริง
และผมพอรู้ว่าไอบูมกะไอบาสมันมีซัมติงกันแบบที่พี่น้องทั่วไปเขาไม่ทำกัน
"รู้..แล้วป้าเจนรู้เรื่องนี้รึยัง"
ผมถามด้วยแววตาเรียบนิ่ง ป้าเจนคือผู้ปกครองคนเดียวของพวกมัน ผมคิดว่าท่านจะรับได้เหรอ
"ยัง แต่อีกไม่นานหรอกรอให้ทั้งกูและไอบาสพร้อมก่อนด้วยกูจะบอกเขาเอง"
มันว่าน้ำเสียงจริงจัง
"อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดละว่ะ...จะทำไรก็รีบทะก่อนจะสายไป"
ผมว่าเสียงจริงจังเช่นกัน และผมเตือนมันด้วยความหวังดี มันพยักหน้าแล้วเดินไปหาไอบาสที่หลับอยู่บนโตะใต้ต้นไม้ของโรงเรียน แล้วจัดการอุ้มไอบาสขี่หลังแล้วเดินจากไป
ผมเดินกลับมาที่ห้องน้ำที่ทิ้งให้ไอคินรอ
แต่เดินเขาไปในห้องน้ำก็ไม่เจอใคนเลยซักคน
ใจผมกระตุกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก
ผมรีบวิ่งออกมาจากห้องน้ำก็เห็นไอ
คินมันวิ่งขึ้นรถของใครไม่รู้ ผมอยากจะวิ่งตามแต่กลัวแผลที่ท้องของผมฉีกขาด เลยไม่สามารถทำอะไรได้เลย
ผมมองรถที่วิ่งไปไกลจนรับตาผม
"โถ่โว้ย"
ผมสบถออกมาด้วยความหงุดหงิด เรื่องที่ว่าไม่สามารถตามมันไปได้ หงุดหงิดที่ทำอะไรโดยที่ไม่คิด หงุดหงิดที่ทำให้มันตกใจ กลัว และต้องร้องไห้ด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง
และมันทำให้ผมรู้ว่าผมชอบมันไปแล้ว.
----------
เอาแล้วไงไอคิงชอบเขาแล้วละซี้
ทำเขาตกใจ ต้องรีง้อแล้วนะโว้ยย
แล้วบูมบาสจะบอกป้าเจนยังไงเนี้ยและป้าเขาจะรับได้เหรอเนี้ย
#อย่าลืมเม้น(ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่มีใครเม้นเป็นกำลังใจให้เราเลยอะ เสียใจ)
#อย่าลืมกดโหวตนะ
ВЫ ЧИТАЕТЕ
กูรักมึงนะไอแฝดหื่น ( yaoi ) จบแล้ว
Разноеเมื่อผมโดนบอกเลิกในวันครบรอบ1ปี เลยไปฉลองให้กับความโสดของผมกับน้องชาย จนเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น
